آوردن نام یک لمپن تمام‌عیار و وقیح که در روز سه‌شنبه ۱۰اوت در مقابل دادگاه استکهلم، پایین تنه خود را عریان کرده در تیتر این یادداشت کوتاه برایم بسیار سخت است. حتماً بسیاری از خوانندگان این یادداشت با من موافق هستند که اگر این «لمپن رسانه‌ای» از مغز و زبان خود استفاده کرده بود، میز آزادی بیان طوری دیگری معنا می‌داد. می‌شد صفحات زیادی در مورد فحاشیهای او به‌خاطر دفاع از آزادی بیان، مطلب نوشت. اما این لُمپن شناخته شده در مقابل جمع کثیری از ایرانیان اقدام به عملی کرد که بسیاری از اراذل و اوباش هم آن را انجام نمی‌دهند.
معمولاً می‌گویند کسی که دست به این‌گونه اعمال می‌زند باید موادی مصرف کرده باشد تا جسارت این میزان از عمل زشت در برابر یک جمع را داشته باشد. اما او مواد مصرف نکرده بود. او واقعیت خودش را نشان داد و خواست با توهین به مردم با زبان پایین تنه‌اش حرف بزند.
این رفتار وقیحانه کپی‌برداری از رفتار بازجویان رژیم در مورد بسیاری از زندانیان سیاسی است. بهبهانی اکنون در مقابل دادگاهی که یکی از جلادان و قاتلان وابسته به جمهوری اسلامی را محاکمه می‌کند، لات‌بازی بازجوها که مخفیانه و در پشت دیوارهای زندان انجام می‌شد را وقیحانه در مقابل چشم همگان انجام داد.
خلاصه به باور من: عمل این لات و لُمپن فراتر از خشونت، تحریک‌آمیز و مهمتر از همه توهین به خانواده‌های شهدای سازمان مجاهدین خلق ایران و اعضا و هواداران این سازمان و البته ضد جنبش دادخواهی مردم ایران است. دقیقاً این عمل ضددموکراسی و عمیقاً ضدانسانی و محکوم است.
چهارشنبه ۲۰مرداد ۱۴۰۰
