معروف است هنگامی که نادرشاه هند را تسخیر کرد، علاوه بر تاراج خزانهٔ سلاطین آن دیار، خراج و مالیات فوق طاقتی را (معادل ۷۰۰میلیون روپیه) به‌مردم هند تحمیل کرد. شماری از معتمدان به‌نمایندگی از مردم هند، با هدایا نزد نادرشاه رفتند و با عجز و لابه گفتند که تأمین این مبلغ بیرون از طاقت مردم فقیر هند است و از او استدعا کردند که در این خراج تجدید نظر کند و به‌آنان قدری تخفیف دهد. نادرشاه پس از اندکی مکث گفت: من این حرفها سرم نمی‌شود! نادرقلی‌ام و پول می‌خواهم! قشون و سپاه من خرج دارد!
حالاهم اشغالگران عمامه‌دار حاکم بر میهن ما برای تأمین هزینه‌های کلان جنگ‌افروزیهای خارجی و تأمین بودجه دهها دستگاه سرکوب داخلی، به غارت جیب و سفرهٔ مردم محروم ایران مشغولند و گوششان به‌اعتراض اقشار به‌جان آمده بدهکار نیست؛ مردمی که زیر بار فزایندهٔ مالیاتها و عوارض و فقر و گرانی کمر خم کرده‌اند و همه جا فریاد می‌زنند: «سفرهٔ ما خالیه». اما این حرامیان جز به‌غارت هر چه بیشتر مردم نمی‌اندیشند، چرا که سپاه جرارشان، دستگاه بمب‌سازی و موشک‌سازی‌شان و سپاه‌های نیابتی‌شان در کشورهای مختلف خرج دارد و می‌خواهند آن را با مالیات‌ستانی بیرحمانه ولو با کندن پوست مردم، تأمین کنند.
حتی نگاهی به‌مطالب سایتها و روزنامه‌های تحت سانسور حکومتی، گوشه‌هایی از ابعاد حیرت‌آور این غارتگری را که «در تاریخ ایران سابقه ندارد» قدری روشن می‌سازد:
«در طول ۳ سال عمر دولت رئیسی، مردم هر سال بیش از ۵۰ درصد با افزایش مالیاتها مواجه بوده‌اند. تا قبل از ارائه بودجه سال آینده، بیش از ۲۰نوع مالیات‌گیری، گران‌سازی و عوارض‌ستانی از طرف دولت، بر گرده‌های مردم وارد شده بود. این اعداد در تاریخ مناسبات اقتصادی دولت با مردم ایران تا به‌حال یک چنین بی‌رحمی بی‌سابقه بوده است» (سایت حکومتی بهارنیوز ـ ۴آذر)
یک اقتصاددان حکومتی می‌گوید: «به‌سادگی با نگاهی بسیار ساده (و نه منتقدانه) به‌لایحه بودجه۱۴۰۳ متوجه خواهید شد که چقدر این لایحه مردم‌ستیز تهیه شده است. لایحه‌یی که در آن سعی شده است با واژه‌های عوام‌پسندانه‌ای چون جلوگیری از فرار مالیاتی و... به‌آن رنگ و لعاب زیبا داده شود» (سایت حکومتی خبرآنلاین ـ ۶آذر).
«لایحه بودجه سال آتی به‌شکلی تنظیم شده که... درآمد مالیاتی، رشد بیش از ۴۰درصدی خواهد داشت» (روزنامهٔ حکومتی ابتکار ۶آذر).
این افزایش ۴۰درصدی مالیات در حالی است که اقتصاد کشور با بدترین وضعیت («رکود تورم») مواجه است. نرخ رسمی تورم (که بسیار کمتر از تورم واقعی است) ۴۶درصد اعلام شده. در بودجهٔ ۱۴۰۳ قرار است حقوق کارکنان دولت ۱۸درصد افزایش پیدا کند و این به‌معنی آن است که قدرت خرید آنان ۲۸درصد نسبت به‌سال قبل کاهش خواهد یافت.
دولت رئیسی جلاد «پیشی گرفتن درآمدهای مالیاتی از درآمد نفتی» را «دستاورد بزرگ» خود عنوان می‌کند و با افتخار خاطرنشان می‌نماید: «در ۶ماه اول سال‌جاری درآمدهای مالیاتی به‌بیش از دو برابر درآمدهای نفتی رسیده است» (روزنامهٔ ایران ارگان دولت ـ ۶آذر).
اساس فشار مالیاتی بر گردهٔ محروم‌ترین اقشار مردم، یعنی اصناف خرده‌پا و حقوق بگیرانی که دستمزدشان کمتر از یک‌سوم خط فقر ۳۰میلیونی است وارد می‌آید و از کارکنانی که حقوقشان بیش از ۱۰میلیون تومان است (یعنی ۳برابر زیر خط فقر) مالیات گرفته می‌شود.
این در حالی است که بنیادها و مؤسسات عظیم مالی زیر دست خلیفهٔ ارتجاع مانند آستان قدس رضوی، بنیاد مستضعفان، ستاد اجرایی فرمان خمینی ملعون و امثالهم با دهها میلیارد دلار سود، اساساً از مالیات و هر گونه حسابرسی معافند.
دولت جلادان و غارتگران هم‌چنین مدعی است که بخش مهمی از افزایش درآمدهای مالیاتیش از خانه‌ها و خودروهای لوکس است، اما سایت حکومتی رویداد۲۴ (۴آذر) در جنگ باندی این ادعا را «نمایش بی‌مخاطب» و «یک مانور تبلیغاتی بی‌نتیجه» می‌نامد و می‌نویسد: «مالیات‌ستانی از این خانه‌ها تاکنون دستاورد ویژه‌یی نداشته است... در سال۱۴۰۱ حدود ۴۵هزار خانه لوکس شناسایی و مالیات تعیین شده بیش از دو همت برآورد شده بود، اما تنها ۶ میلیارد تومان از آن محقق شد؛ یعنی معادل ۳دهم مالیات برآورد شده در بودجه!».
در ماهیت مردم‌ستیزانهٔ دولت رئیسی جلاد همین بس که سازمان امور مالیاتی رژیم برای دومین سال متوالی، حائز رتبه برتر ارزیابی عملکرد شد و رئیسی با اهدای لوح از رئیس‌کل آن تجلیل کرد (روزنامهٔ حکومتی ایران ـ ۶آذر).
این رفتار را تنها با عملکرد دولت اشغالگر یا با رفتار استعمارگران فاتح با ملت مغلوب می‌توان مقایسه کرد. واقعیت نیز همین است. رژیم آخوندی بیش از ۴دهه است که در حال جنگ با مردم این سرزمین است. مردم ایران چنگالهای این دشمن را در اعماق تن و جان خود احساس می‌کنند و برای درهم شکستنش با تمام توان به‌نبرد با آن برخاسته‌اند.
