سخنان آخوند حسن روحانی در جلسه هیات دولت علیه نظارت استصوابی شورای نگهبان، باعث جدال بین دو باند درونی رژیم و سردمداران آنها بر سر نمایش انتخابات مجلس ارتجاع در اسفندماه شده است.
رسانه‌ها و مهره‌های باند مقابل و امامان جمعه خامنه‌ای روحانی را به‌دلیل این‌که گفته است سازمان مجاهدین خلق در مجلس اول حق شرکت در انتخابات و معرفی کاندیدا داشت و به‌دلیل این‌که مجلس اول را بهترین مجلس نامید، زیر ضرب گرفته‌اند.
در مقابل حمله باند خامنه‌ای به روحانی، رسانه‌ها و مهره‌های باند او و بعضی از عناصر بینابینی بین دو باند نیز به دفاع از سخنان او برخاسته‌اند.
آخوند مجید انصاری، ادوار مجلس بعد از دور اول را ناکارآمد توصیف کرده و اذعان کرد «شاهد کارآمدی خانه ملت نیستیم» و هر دور «محدودیت بیشتر بر آن تحمیل» شده است و «جایگاه اولی(مجلس در رأس امور) را ندارد».
محمد غرضی، عضو دوره اول مجلس ارتجاع، اعضای دورههای بعدی را نماینده و حافظ منافع «گروهها و باندهای محدود و بعضا اشخاص» توصیف کرد که «در بسیاری از موارد قاعده جامعه را از ستاد جامعه» جدا کرده و غیر از آنها کسی «از دایره و امکانات جامعه» به این مجالس راه نیافته است.
شهاب‌الدین بی‌مقدار، یکی دیگر از نمایندگان ادوار مجلس ارتجاع، یکی از ضعفها را «افول واضح جایگاه و شان مجلس و کیفیت عملکرد آن» توصیف کرده است.
آخوند محسن رهامی «نهادهای موازی» نظیر «مجمع تشخیص مصلحت نظام» که «عملا اختیار را از مجلس گرفته»، مانع رسیدن مجلس به اهدافش دانست.(روزنامه حکومتی ایران ۲۰مهر ۹۸)
واقعیت این است که به‌رغم ادعای دجالگرانه خمینی که مجلس را «عصاره فضایل» و «در رأس امور» نامید، عصاره رذایل و ترکیبی از عناصر فاسد و سرکوبگری است که طی ۴دهه همگام و همراه با سردمداران رژیم در سرکوب و چپاول مردم نقش داشته‌اند.
عناصر فاسد و لمپنی که تنها در قانون و قانون‌گذاری، کارشان تیز کردن تیغ سرکوب و چپاول بر گرده مردم ایران است.
ویژگی عناصر آن این است که در هر بزنگاهی بر سر سفره غارت اموال مردم حاضر و در سرکوب مردم هم «شایستگی» و سرسپردگی‌شان را به‌اثبات رسانده‌اند.
بسیاری از آنان در دهه ۶۰ در زندانها بازجو یا تیرخلاص‌زن بودند و در کشتار اعضا و هواداران مجاهدین خلق دست داشتند.
افتخار نادر قاضی‌پور، یکی از اعضای آن، قتل‌عام ۶۰۰، ۷۰۰نفر از اسرای عراقی و سربریدن ۲۰۰نفر از آنها در جریان جنگ ضدمیهنی خمینی ایران و عراق است: «مجلس جای روباه و... و زنها نیست. ممکن است حضور زنان در مجلس باعث شود بلا سرشان بیاید و آبروی ما برود. شما شاید در زندگیتان سر مرغ و خروس را نبریده باشید، اما من مجبور شدم در جنگ سر ۲۰۰نفر اسیر را ببرم... در عملیاتی من ۱۲نفر داوطلب خواستم ۲۲نفر داوطلب شدند و من ۱۲نفر از آذربایجان انتخاب کردم و با خودم ۱۳نفره راه افتادیم تا رسیدیم به جاده بصره-العماره. با ۶۰۰ یا ۷۰۰نفر مواجه شدیم. همه‌شان تسلیم شدند؛ اما ما چون امکان نگهداری‌شان را نداشتیم مجبور شدیم از دستشان راحت شویم».(سایت شرق ۱۵اسفند ۹۴)
بسیاری از آنها در دولت احمدی‌نژاد از عناصری نظیر سعید مرتضوی و رحیمی، معاون احمدی‌نژاد، از اموال به یغما برده بازنشستگان و محرومان، هدیه و رشوه دریافت کرده‌اند.
در دولت آخوند حسن روحانی نیز پرونده اختلاس و دزدی و فساد اخلاقی عناصری از آنها رو شد که آخرین مورد آن بازداشت ۲نفر از آنها به اتهام دست داشتن در فساد در خودروسازی است.
در زمینه فساد در میان اعضای مجلس ارتجاع آخوند حسین انصاری راد، عضو سابق آن، اذعان کرد: «فساد در مجلس بیداد می‌کند امتیاز گرفتن‌ها و باج‌گیریها به مرور زمان به همه ارکان نظام سرایت می‌کند و تنها در مجلس نیست. اگر همین الآن ثروت کسانی را که در دورههای گذشته به مجلس آمده‌اند، محاسبه و با امروز مقایسه کنند، خواهید دید کسانی که روزی هیچ چیزی نداشتند امروز صاحب میلیارد‌ها مال و اموال شده‌اند».(سایت خبرآنلاین ۱۲مرداد ۹۸)
در پرونده «اختلاس ۳هزار میلیارد تومانی» نیز پای تعدادی از نمایندگان مجلس به میان آمد و در این رابطه چند تن از آنان به دادگاه احضار و با قرار وثیقه آزاد شدند.
حسین راغفر، یکی از اقتصاددانان حکومتی، مجلس آخوندی را یکی از ۳رکن اساسی شکل‌گیری فساد نامید: «شاهد شکل‌گیری مناسبات فاسدی هستیم که در آن سفته‌بازی، دلالی و رانت مؤلفه‌های نفوذ و تخریب اقتصاد کشور است که توسط ۳نهاد دولت، مجلس و خصولتی‌ها شکل گرفته و این نگران‌کننده است... که پیآمد آن آشفتگی، فقر، اعتیاد، خودکشی و… است».(خبرگزاری ایلنا ۲۶مرداد ۹۷)
حضور سازمان مجاهدین خلق ایران و نیروهای مترقی در دور اول انتخابات مجلس که آخوند روحانی آن را نمودی از دموکراسی آخوندی می‌داند! و مورد جدال باندهای نظام شده است، صرفاً به این دلیل بود که دیکتاتوری ولایت فقیه در آن زمان هنوز نوپا بود و نمی‌توانست در آن روزگار یکباره تمامی ارزشهای دموکراتیک برخاسته از انقلاب ضدسلطنتی را لگدکوب کند و نیروهای انقلابی و مردمی را از شرکت در انتخابات اولین مجلس باز دارد. البته بنا به ماهیت ارتجاعی و انحصارطلبانه خمینی و نظامش حتی یک نفر غیر از جریان فکری خودش را با انواع تقلب و ترفندهای مختلف اجازه ورود به مجلس نداد.
