«ما از هم قابل تفکیک نیستیم مردم نمی‌گویند مجلس، دولت مردم می‌گویند حاکمیت همه ما مسئولیم همه ما در یک کشتی هستیم».
این آخرین حرفی است که وزیر صمت کابینهٔ رئیسی، رضا فاطمی امین در جلسهٔ استیضاح خود به‌زبان آورده است.
پاسخ قالیباف، رئیس مجلس ارتجاع هم بعد از اعلام رأی‌آوردن استیضاح به جالب است:
«بنده وظیفه دارم هم خودم هم از طرف مجلس از زحمات ایشون [فاطمی امین] در این مسئولیت تقدیر و تشکر کنم و برای آینده و مسئولیتهای دیگر و موفقیت ایشون در پستهای دیگر از خداوند بزرگ آرزوی موفقیت دارم».
اگر در همین دو دیالوگ دقت کنیم، چند موضوع اساسی دستگیرمان می‌شود:
۱ـ استیضاح‌شونده به استیضاح‌کنندگان می‌رساند که بازی با مسائلی مانند فساد در حاکمیت، این‌طور نیست که فقط پر یک وزیر را بگیرد، ممکن است در قدم بعد حریقی شود و سراپای حاکمیت را در بربگیرد؛ زیرا مردم به نقطه‌ای رسیده‌اند که کل حاکمیت را طرد می‌کنند و تمام این شاکلهٔ کج‌بنیاد را فاسد می‌دانند.
۲ـ رئیس مجلس ارتجاع با تشکر و قدردانی از «زحمات» استیضاح‌شونده برای او در پستهای دیگر آرزوی موفقیت می‌کند. البته باید هم بکند؛ برای این‌که تجربه نشان داده است که هر گاه مهرهای از ساختار سرکوب و فساد به محاکمهٔ نمایشی کشیده می‌شود، اندکی بعد در پست بالاتری گمارده می‌شود.
دعوای خانگی باندهای فاسد
استیضاح یک وزیر رئیسی چند نکته را در شرایط کنونی بارز می‌سازد:
استیضاح کننده مجلس ارتجاع است، استیضاح شونده یکی از وزیران رئیسی، هم استیضاح‌کننده و هم استیضاح‌شونده، پازل‌هایی از حاکمیت انقباضی و یکدستی هستند که خامنه‌ای برای برون‌رفت از بحرانهای کمرشکن و نیز صف‌بستن در برابر قیام آن را برپا کرد.
مجلس ارتجاع همان مجلسی است که ولایی و ضدفساد خوانده می‌شد و تک‌تک نمایندگانش از صافی ریزبافت شورای نگهبان ارتجاع عبور کرده بودند. اعلام واگذاری ۷۰ خودرو شاسی بلند به نمایندگانش برای جلوگیری از استیضاح تنها یک شمه از فساد و زد و بندی است که در جریان دعوا بر سر سهم بیشتر به بیرون درز کرده است.
دولت گماشتهٔ خامنه‌ای، همان دولتی است که خود را «فساد‌ستیز» و «پاکدست» می‌خواند و با دجالیت می‌گفت: «هاضمه انقلاب شکوهمند اسلامی، فساد و ظلم را نمی‌پذیرد». !
این استیضاح در عین برملا کردن گوشهٔ کوچکی از فساد در مجلس و دولت سوگلی، بیانگر اختلاف و چنددستگی و جنگ خانگی باندهای غارتگر در حکومت یک‌دست است؛ همان که رئیسی درصدد ماله‌کشی آن بود و می‌گفت:
«احساس کردم در فضایی که بعد از فرمایش مقام معظم رهبری برای همدلی و وحدت قوا وجود دارد، برخی به نادرستی برداشت کنند که استیضاح یا تذکر در مجلس ممکن است جلوه اختلاف تلقی شود و می‌خواستم این پیام را دهم که تلقی من این نیست که سؤال و استیضاح جلوه اختلاف است» (تسنیم. ۱۰اردیبهشت ۱۴۰۲).
مجموعهٔ این داده‌ها، تأثیرات قیام سراسری مردم ایران بر مجموعهٔ حاکمیت و در رأس آن خامنه‌ای را بارز می‌کند. اگر چه خامنه‌ای برای نجات دولت سوگلی خود به‌ناچار یکی از مهرهای دست چندم خود را قربانی می‌کند اما این اقدام ناکافی نخواهد توانست از سرایت آتش خشم مردم به ولایت باطل او جلوگیری نماید.
حدیث نفس خامنه‌ای
خامنه‌ای اگر در تمام عمر خود یک حرف راست گفته باشد، یک فرافکنی در توصیف اژدهای هفت‌سر است:
«فساد مثل اژدهای هفت سر افسانه‌هاست. یک سرش را که می‌زنی با شش سر دیگر حرکت می‌کند. از بین بردنش آسان نیست» (سایت خامنه‌ای. ۲۰بهمن ۱۳۹۶).
مردم ایران این حدیث نفس خامنه‌ای را در هوا قاپیدند. آنها اکنون به‌خوبی می‌فهمند که آن اژدهای هفت‌سر خود «مقام عظمای ولایت» است. دیگر همه دریافته‌اند که نمایش فسادستیزی در این حاکمیت به‌قول خود نمایندگان ارتجاع «هدف سیاسی» دارد. یعنی در خدمت منافع کثیف و در نهایت بقای حاکمیت است.
هر گاه یکی از باندهای غارتگر در این نظام، کلمه «فساد» را لقلقه زبان می‌کند، دارد یک سر را می‌زند تا سرهای دیگر فساد را محافظت نماید. بنابراین هر آدرسی از فساد در این حاکمیت تمام آن را آدرس می‌دهد؛ درست این است که بگوییم بیت خامنه‌ای، نه، خود خامنه‌ای را آدرس می‌دهد.
در واقع یک سر اژدهای فساد سر دیگر را یا سرهای دیگر را به فساد متهم می‌کند. همه آنها در مورد دیگری درست می‌گویند. این اژدهای در حال لولیدن و خزیدن و شراره‌افشانی و غثیان، برای رد گم کردن، سری را پیش می‌اندازد تا سرهای دیگر خود را بدزدد و این دور ملال‌آور تا بی‌نهایت تکرار می‌شود.
با توجه به آنچه گفته شد جانماز آب‌کشیدن خامنه‌ای (۱) به جای این‌که او را از آماج خشم در حال غلیان مردم به در ببرد، بیشتر از پیش آن را برمی‌افروزد.
مجلس «شاسی بلند» و دولت «پاکدست» هر کدام یکی از سرهای این اژدها هستند.
پانوشت:
(۱) خامنه‌ای در دیدار نمایشی ۹اردیبهشت با جمعی [که تبلیغات حکومتی آنها را کارگر می‌نامید]، سعی کرد خود را فساد‌ستیز قلمداد کند و تقصیر را به گردن گماشته‌ها و مهره‌های دست‌چندم و تدارکاتچی‌های قبلی بیندازد:
«... مبارزه‌ٔ با فساد پیگیری می‌خواهد؛ به‌قول این داستانها و افسانه‌ها، مثل مار هفت‌سر، اژدهای هفت‌سر است که یک سرش را بزنی، شش سر دیگرش آن طرف زنده‌اند، مشغول کارند. همه‌جانبه باید مبارزه کرد. اگر از آن روز دولتهای محترم و مسئولان محترم دنبال می‌کردند این قضیه را، بلاشک ما امروز وضع بهتری داشتیم. خب حالا بحمدالله امید این هست که دولت مردمی و مجلس انقلابی این کار مبارزه با فساد را دنبال کنند» (سایت خامنه‌ای. ۹اردیبهشت ۱۴۰۲).
