روز ۷شهریور خامنهای بار دیگر به صحنه آمد و مذاکره با آمریکا را ممنوع اعلام کرد و در عین حال گفت: «از من هم گاهی سؤال میشود که شما گفتید برجام را آتش میزنید چرا آتش نزدید؟ علتی که آتش نزدیم همین بود گفتیم شاید بشود منافع ملی را با آن تأمین کرد».
در مورد رابطه با اروپا هم به نعل و میخ زد و گفت: «با اروپا رابطه داشته باشید اما چشم امید نداشته باشید».
از آنروز تا امروز نه دعوای مذاکره کردن و نکردن با آمریکا تمام شده است و نه جستجوی کانال مذاکره، به همین دلایل از درون نظام صداهای مختلفی شنیده میشود.
دلواپسان خامنهای بارها تأکید کردهاند که اروپا در مذاکرات برجامی با رژیم به نیابت از آمریکا عمل میکند، روز ۱۱شهریور بهرام قاسمی سخنگوی دولت روحانی تلویحا این معنی را تأیید کرد.
وی که یک روز بعد از اظهارات لودریان وزیر خارجه فرانسه در مورد ضرورت گفتگو سخن میگفت، درباره آخرین روند مذاکرات ایران با اتحادیه اروپا درباره برجام اظهار داشت: «اروپاییها بعد از خروج آمریکا از برجام دارای اراده سیاسی جهت استمرار این توافق هستند. انتظار جبران خلأ آمریکا در برجام را داریم».
در مورد شروط لودریان وزیر خارجه فرانسه و گفتگویش با ظریف، سخنگوی دولت روحانی حاضر به اظهارنظر نشد و گفت: «بهطور معمول متن مذاکرات دیپلوماسی منتشر نمیشود».(خبرگزاری ایلنا ۱۱شهریور ۹۷)
خبرگزاری صدا و سیمای رژیم نوشت: «ظریف در پاسخ به سؤالی درباره مذاکره عراقچی با معاون وزیر امور خارجه انگلیس در تهران گفت: این گفتگوها یک دستور کاری دارد و همه جلسات مربوط به روابط دوجانبه، مسائل منطقهیی و بینالمللی است که درباره آنها بحث و تبادلنظر میشود».(خبرگزاری صدا و سیما ۱۱شهریور ۹۷)
روزنامه حکومتی اعتماد ۱۱شهریور ۹۷ از سفره گسترده مذاکرات در تهران بر سر تمام مرز سرخهای منطقهای و موشکی خامنهای خبر داد و نوشت: «آلیستر برت برای گفتگو درباره آنچه رفتارهای نامتعارف ایران در منطقه (می)خواند به تهران سفر کرده است. سرنوشت توافق هستهیی ایران با ١+۴... فعالیتهای ایران در منطقه بهخصوص در سوریه و یمن، وضعیت شهروندهای دوتابعیتی ایرانی-انگلیسی در زندانهای ایران سوژههایی بودند که در دیدار عراقچی، با آلیستر برت، همتای انگلیسی در تهران مورد بحث و تبادلنظر قرار گرفتند».
آیا عراقچی با اجازه خامنهای در مورد این مسائل گفتگو کرده است؟ یا موضوع همان است که معصومه آقاپور عضو مجلس ارتجاع در روز ۱۱شهریور هنگامی که به بحران بیراهحلی در نظام اذعان کرد و گفت: «بالاخره معلوم نیست این نظام بینالملل را قبول داریم یا نداریم»؟
به این ترتیب از باند روحانی صداهای آشکاری مبنی بر تداوم مذاکره بر سر همان مسائلی که خامنهای خط قرمز اعلام کرده بود شنیده میشود. این صدا به گوش کیهان خامنهای رسیده است و واکنش آن را بهدنبال داشته است.
کیهان ۱۱شهریور ۹۷در یادداشت روز نوشت:« اگر بیاعتمادی شما به آمریکاییها بالاست، چرا بهرغم زیر میز مذاکره زدن از سوی رئیسجمهور آمریکا، چراغ سبز شما همچنان برای مذاکره با آمریکا روشن است و مذاکرات پشتپرده با آمریکاییها را «بهخوبی پیش میبرید»!.
محمدنبی حبیبی، سرکرده باند مؤتلفه هم روز ۱۱شهریور ۹۷ در وحشت از مذاکرهجویی دولت روحانی به صحنه شتافت و حرفهای خامنهای در روز ۷شهریور را یادآور شد و گفت: «دولت باید دندان مذاکره را از ته بکند و در سفر احتمالی رئیسجمهور به نیویورک برای شرکت در اجلاس سالانه مجمع عمومی سالانه سازمان ملل، باید مراقبت شود هیچ مذاکرهای در هیچ سطحی صورت نگیرد».(خبرگزاری تسنیم ۱۱شهریور ۹۷)
این تضاد و رویارویی آشکار در بین باندهای رژیم بر سر مذاکره کردن یا مذاکره نکردن، از این واقعیت ناشی میشود که حاکمیت آخوندی هر یک از این راهها را در پیش بگیرد یعنی اینکه مذاکره بکند یا نکند، انتهای آن راه منجر به ضرر و باختش خواهد شد زیرا هم در زمینه داخلی و هم در زمینه بینالمللی در موقعیت بسیار لرزانی قرار دارد که طرفهای مذاکره هم نسبت به آن اشراف دارند.
رژیم در موقعیتی قرار ندارد که بتواند خواسته خود را در صحنه مذاکره پیش ببرد و ناگزیر به عقبنشینی یا به بنبست کشاندن مذاکره است، که نتیجه هر دوی آنها هم برای آن بهغایت خطرناک است.
به فرض اینکه خط باند روحانی در زمینه مذاکره پیش برود و رژیم هم به الزامات مذاکره پایبند باشد، باید از مطامع خود در منطقه دست بکشد و از موشکسازی و موشکپرانی دست بکشد.
نتیجه عقبنشینی نکردن در این زمینهها هم نتیجه خطرناکتری از مذاکره کردن و کوتاهآمدن برای آن دارد که در حال حاضر با بخش کوچکی از عواقب آن دست به گریبان است و در آینده باید در انتظار تلاطمهای بعدی باشد.