مذاکره با آمریکا در رسانه‌های حکومتی به یک موضوع داغ تبدیل شده است. به همان میزان سردرگمی، نزاع، کشاکش و جنگ قدرت بین باندهای نظام نیز افزایش پیدا کرده است. برخی مانند محمدعلی وکیلی از همین الآن برای خود و همگنانشان تعیین‌تکلیف کرده‌اند که مذاکره انجام خواهد شد
«سران سه قوه موضع واحدی در این‌باره دارند. در مجموع حاکمیت هم به یک اجماع نظر درباره مذاکرات رسیده است. تا جایی که اگر قرار به تأمین منافع و امنیت ملی کشور باشد، موضع یکپارچه نظام بر اجرای اصل مذاکره خواهد بود.»
او وقتی با این سؤال مواجه می‌شود که اگر «اجماع نظر» در مورد «مذاکرات» وجود دارد پس این عروتیزهای گوش‌کرکن در مجلس ارتجاع و تجمع کفن‌پوشان عربده‌کش خیابانی چیست؟ از موضع جنت‌مکان آنها را «صداهای جسته و گریخته»! می‌خواند و می‌گوید:
«این صداهای جسته و گریخته‌ای که در مخالفت با مذاکره یا احیاناً تقابل با افرادی مانند محمدجواد ظریف و مسعود پزشکیان مطرح می‌شود، صرفاً ته‌مانده رادیکالیسم رسوب‌کرده در کشور است. لذا این مخالفت‌های گاه و بیگاه دیگر محل تأثیر چندانی نخواهد داشت. حتی ارزش پرداختن و تحلیل هم ندارد» (۱)
خامنه‌ای مجوزی برای مذاکره نداده است!
اما تا آنجا که به نمایش‌های جمعه برمی‌گردد، بلندگوهای عمامه‌دار خامنه‌ای حرفهای دیگری دارند. آخوند حسینی همدانی، نماینده خامنه‌ای در کرج در واکنش به مذاکره‌جویان گفت: «برخی‌ها بیانات رهبر را تحریف می‌کنند»! او تأکید کرد که خامنه‌ای هیچ‌گونه مجوزی برای مذاکره با آمریکا نداده است. او هم‌چنین افزود که خامنه‌ای تأکید کرده است که باید حواسمان باشد با چه کسی مواجه هستیم (۲)
ناترازی در بین مسئولان نظام!
آخوند شاهرخی نماینده خامنه‌ای در خرم‌آباد:
«فردی که هنوز مجوز قانونی برای جایگاه خودش ندارد. مجوز قانونی ندارد هر از چند گاهی مطالبی را می‌گوید یا می‌نویسد که با شعار وفاق ملی دولت چهاردهم سازگاری ندارد. در نشست سالانه مجمع جهانی اقتصاد یا همان داووس سخنان نامتعارفی را بر زبان جاری کرد... این فرد و امثال اینان به منافع ملی ضرر بزنند. ما هم همان‌طور که در مقابل ناترازی انرژی حساس هستیم در مقابل ناترازی برخی از مدیران و مسئولان هم بایستی حساس بود.» (۳)
آزموده را آزمودن خطاست!
آخوند کریمی تبار نماینده خامنه‌ای در ایلام:
«امروز راهبرد دشمن این است که چون شکست‌خورده در جنگ سخت و تحریم هست، در پشت میز مذاکره با لبخند دیپلماسی بخواهد مسیر انقلاب را تغییر بدهد. آزموده را آزمودن خطاست. ما یکبار به لبخندهای آنها و با امضایشان و به پیمان و تعهدشان اعتماد کردیم دگر نباید مؤمن از یک سوراخ دوبار گزیده شود.» (۴)
لبخندهای دیپلماتیک!
آخوند محمودی نماینده خامنه‌ای در اصفهان:
«این دشمنی‌ها و کینه‌ها همیشه پشت لبخندهای دیپلماسی‌های‌شان پنهان است. همه ما باید حواسمون رو جمع کنیم مخصوصاً مسئولان محترم نظام مخصوصاً کسانی که در وزارت امور خارجه ما دارن تلاش می‌کنند مسئولیت دارند به این آیات خیلی توجه داشته باشند. اینها باید به جای دو چشم و دو گوش چند چشم و گوش را به عاریه بگیرن.» (۵)
دریوزگی برای مذاکره!
علم‌الهدی، امام جمعه مشهد، نیز مذاکره با آمریکا را به «دریوزه‌گی» تشبیه کرد. او با طعنه به شیفتگان مذاکره گفت کسانی که به درب خانه دشمن می‌روند تا قدرت پیدا کنند، «دیر به دنیا آمده‌اند» و به نوعی در موقعیتی قرار دارند که از ارزش‌های به‌قول او «انقلاب» [بخوانید فاشیسم دینی] فاصله گرفته‌اند.
«مگر انقلاب اکتبر روسیه است که شما بیایید با یک گرباچف‌بازی بخواهید در مقابل آمریکایی‌ها این انقلاب را برگردانید... اون آمریکایی خائن فریاد بزند کار ایران به جایی رسیده است که برای مذاکره دیگه داره گدایی می‌کنه، یعنی دشمن این حرف را بزند؟ یعنی به دریوزه‌گری درب خانه دشمن بروند برای این‌که توی این مملکت قدرت پیدا کنند؟ برای این‌که توی مملکت کاره‌ای بشوند؟» (۶)
خامنه‌ای و «سیاست ابهام»!
این فقط مشتی از خروار است، اما نشان‌دهنده قشقرق و سردرگمی در سراپای حکومت است. بگذریم از این‌که خامنه‌ای برای حفظ هژمونی خود یکی به میخ می‌زند و یکی به نعل و در دودوزه‌بازی و ایز گم کردن ید طولایی دارد. او ترجیح می‌دهد در این مورد از «سیاست ابهام»! (۷) پیروی کند؛ طوری که باندهای نظام تصور کنند حرف او حرف آنان است. آنچه مسلم است این‌که موضوع مذاکره با آمریکا نه تنها یک بحث سیاسی، بلکه به یک کشمکش درونی میان جناح‌های مختلف حکومت تبدیل شده است.
«مذاکرات مرده»!
این وضعیت قمر در عقرب رژیم در حالی است که به‌قول یکی از روزنامه‌های حکومتی: «طرف‌های مذاکره‌کننده ایرانی و احتمالاً آمریکایی، هنوز به درستی و دقیقاً نمی‌دانند که بر سر چه چیز و با چه رویکردی مذاکره و از این مذاکره چه چیزی را حاصل کنند».
این روزنامه در ادامه می‌نویسد:
«مسأله بدتر هم آن است که به‌ویژه دو طرف ایرانی، آن‌قدر بر طبل سوءتفاهم، سوءظن و ذهنیت‌های منفی می‌کوبند که ممکن است، فرزند این مذاکرات در پایان مرده به دنیا بیاید»! (۸)
پانوشت: ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
(۱) شرق. ۱۴بهمن ۱۴۰۳
(۲) تلویزیون شبکه البرز (رژیم): ۱۴۰۳۱۱۱۲
(۳) تلویزیون شبکه افلاک (رژیم): ۱۴۰۳۱۱۱۲
(۴) تلویزیون ایلام (رژیم): ۱۴۰۳۱۱۱۲
(۵) تلویزیون شبکه خراسان (رژیم): ۱۴۰۳۱۱۱۲
(۶) تلویزیون شبکه خراسان (رژیم): ۱۴۰۳۱۱۱۲
(۷) «سیاست ابهام» یا «استراتژی ابهام» اصطلاحی است که محمدعلی وکیلی ابتدا در مقاله «ابهام در استراتژی یا استراتژی ابهام؟» (ابتکار. ۶بهمن ۱۴۰۳) به‌کار برد. او در مصاحبه با سایت دیپلماسی ایرانی نیز می‌گوید: «من اعتقاد دارم که دولت دوم او (ترامپ) به‌دنبال یک سیاست ابهام عمدی و آگاهانه است... دلیل اصلی این است که دونالد ترامپ با اعمال سیاست ابهام یا استراتژی ابهام به‌دنبال اجرای اصل غافلگیری در حوزه سیاست خارجی و مشخصاً در مواجهه با ایران است».
این حرف یک نوع فرافکنی درباره سیاست مبهم خامنه‌ای و دودوزه‌بازیهای فریبکارانه او نیز می‌تواند باشد.
(۸) جهان صنعت. ۱۴بهمن ۱۴۰۳
