اعتراضات مردمی و شعلههای سرکش قیام در نقاط مختلف کشور آنچنان آینده هولناکی را برای حاکمیت آخوندی ترسیم میکند، که موجب شده است سردمداران و مهرههای رژیم به گونهیی مداوم نسبت به وضعیت انفجاری جامعه هشدار بدهند و هراس خود را آشکار کنند.
اما موضوع جدیدی که در ابراز وحشت مهرههای رژیم در روزهای اخیر جلبتوجه میکند این است که آنها انگشت را روی کانون خطر و تهدید اصلی میگذارند و بایدها و نبایدهایی را که حاکمیت در مواجهه با قیام و کانون خطر باید به آنها پایبند باشد را گوشزد میکنند.
رحمانی فضلی، وزیر کشور آخوندی، هشدار داده است که «وقتی اعتراضات به کف خیابان میرسد افرادی پیدا میشوند که هیجانی میشوند».
منظور رحمانی فضلی از کسانی که هیجانی میشوند مردم و جوانانی هستند که در جایجای ایران پرشور فریاد میکشند «مرگ بر خامنهای، مرگ بر روحانی، توپ تانک فشفشه، آخوند باید کشته شه، وای به روزی که مسلح شویم و...».
این اقدامات و شعارهای مردم است که از نظر رحمانی فضلی «موجب خدشهدار شدن امنیت و انتظامات(خدشهدار شدن امنیت نظام) میشوند».(خبرگزاری تسنیم ۱۰تیر ۹۷)
خبرگزاری حکومتی ایلنا هم از اینکه در تظاهرات خرمشهر تظاهرکنندگان «اکثراً جوان بودند» و «برخی گفتگوهای ناملایم(بخوانید شعار مرگ برخامنهای مرگ بر روحانی و...)» را انجام دادند و برای حاکمیت آخوندی «مسایلی پیش آمد» علیه این جوانان عنان از کف داده است.(خبرگزاری ایلنا ۱۱تیر ۹۷)
پاسدار غیبپررو، سرکرده بسیج سپاه پاسداران ضدخلقی، نگران است که نکند «کوچه و خیابان (به) دست ضدانقلاب و مجاهدین بیفتد» و در این رابطه به نیروهای وارفته تحتامرش و به سایر نیروهای در حال ریزش توصیه میکند مراقب این همه خشم و نفرت مردم از حکومت آخوندی و سردمداران آن باشند.
پاسدار غیبپرور این نتیچه را از آرایش مردم و بهویژه جوانان در برخورد با نیروهای سرکوبگر در صحنه اعتراضات روزمره گرفته است، زیرا بلافاصله تأکید میکند «دشمن آرایش جنگی به خود گرفته است».(خبرگزاری تسنیم ۱۱تیر ۹۷)
این ابراز نگرانیها بر اساس این واقعیت است که موقعیت انفجاری جامعه و بحران حاد سرنگونی به وضعیت بازگشتناپذیری رسیده است، تا جایی که سرکرده بسیج صحنه اعتراضات مردم و بهخصوص جوانان قیامآفرین و کانونهای شورشی مقاومت در کف خیابانها را بهمثابه گرفتن «آرایش جنگی» تلقی میکند.
«آرایش جنگی» که سرکرده بسیج نسبت به آن ابراز وحشت میکند اشاره به یک ویژگی قیام است که از دیماه تاکنون روزبهروز بارزتر شده است و آن خواست اصلی قیامکنندگان یعنی سرنگونی رژیم آخوندی است که درخیزشهای مردمی بهوضوح منعکس است و هر جا که امکان آن باشد قیامآفرینان ماشین نظامی و پلیسی رژیم آخوندی را مورد تهاجم قرار میدهند.
آرایش مردم و کانونهای شورشی مقاومت که بیباکانه به طرف نیروهای رژیم هجوم میبرند، آنچنان رژیم آخوندی را در تنگنا قرار داده است که وزیر کشور دولت روحانی نسبت به «اعتراضات کف خیابان» ابراز وحشت میکند و اسحاق جهانگیری، معاون آخوند حسن روحانی نیز نگران انفجار «اتاق پر از گاز» خشم و نفرت مردم نسبت به نظام پوسیده آخوندی شده است.
آری نفرت مردم نسبت به حکومت فاسد آخوندی به آنجا رسیده است که کمترین رویداد بهمثابه یک جرقه آنچنان که در تهران، اهواز، خرمشهر، کازرون و... شاهد بودیم آتش بر خرمن هستی نظام آخوندی میاندازد.