یک‌سال از زلزله آبانماه ۹۷ سرپل ذهاب و ثلاث باباجانی در کرمانشاه می‌گذرد، اما وضعیت در منطقه طوری است که گویا در ماههای اخیر زلزله آمده است.
یک سال از وقوع زلزله گذشته است اما جز خودکشی و بیماری روانی و انواع بلایای دیگر ناشی از فشارهای کارگزاران آخوندی، تغییرات جدی در منطقه زلزله‌زده به‌وجود نیامده ست.
در بسیاری از روستاهای زلزله‌زده نه آجری بر آجری نهاده شده است و نه مرهمی بر زخم زلزله‌زدگان. اما آنچه بیداد می‌کند چپاول و غارت است و در بسیاری از مناطق در شرایط سرما و گرما سرپناهی نیست و مردم با مشکلات بسیاری مواجه هستند.
در منطقه ثلاث باباجانی تصاویر گویای بسیاری از واقعیات تلخ و مصیب‌تهایی است که مردم زلزله‌زده با آن مواجه هستند.
مردم هنوز از مشکلات ابتدایی بهداشتی و معیشتی در رنجند، وضعیت کاری و اقتصادی خانواده‌ها و وضعیت تحصیلی دانش‌آموزان مشخص نیست. عده‌یی هنوز حتی کانکس به آنها تعلق نگرفته است و برای استفاده از یک سرویس بهداشتی باید مسافتی طولانی را طی کنند.
زلزله‌زدگان روستای «چم‌زرشک علیا» در تازه‌آباد نه خانه و کانکسی برای استراحت دارند و نه آبی برای آشامیدن دارند. مردم سایر نقاط هم در زیر نایلونهای پلاستیکی با باران و الآن هم با سرما روبه‌رو هستند.
در یک کلیپ که در رسانه‌های اجتماعی منتشر شده است یکی از خانم‌های منطقه زلزله‌زده در زمینه مشکلات خود و خانوده‌اش می‌گوید: «شوهرم یک کارگر است، از موقع زلزله تا الآن زیر چادریم. کانکس داریم ولی توی چادریم، وسیله‌هامان جا نمی‌شود خودمان باید توی کانکس باشیم وسیله‌هامان توی چادر. بخدا یک ساله که همین‌طوره آب نیست».
با شروع فصل باران و سرما، وضعیت نامناسب بهداشتی موجب شیوع بیماریهای عفونی و ناراحتی‌های پوستی شده است. یکی از ساکنان سرپل ذهاب شرایط را این‌گونه توصیف می‌کند: «متأسفانه اوضاع مناسب زندگی برای خانواده‌ها نیست و اعتراضات بیشتر شده و مردم از پشتیبانی ناامید هستند. چنان‌چه بر اساس آمارهای منتشره از ۷۷۰۰واحد تخریب شده فقط ۵۰۰واحد تعمیر شده است».
در زمینه ادامه مشکلات زندگی در سرپل ذهاب یکی از اهالی منطقه می‌گوید: «مردم اینجا همه‌شان به‌خاطر زلزله بیکار شدند من خودم که زن و بچه‌ام توی زلزله فوت شد فقط همین پسر برایم مانده است. هیچ دلخوشی ندارم به ساخت خانه یعنی توانایی ساخت خانه ندارم».
مشکلات زلزله و فقدان چشم‌اندازی روشن از بهبود و تغییر شرایط، بسیاری را به افسردگی و درماندگی کشانده است. از این رو موارد خودکشی میان آنها افزایش چشمگیری داشته است. مانند دختر جوان ۲۱ساله‌ای در روستای دهجامی دالاهو که با خوردن سم خودکشی کرد. در یک ماه و نیم گذشته در ثلاث باباجانی از مردم اهل حق یارسان ۱۵مورد خودکشی گزارش شده است.
پس از گذشت ۹ماه از زلزله کرمانشاه یک عضو مجلس آخوندی با ترس و نگرانی از خشم و اعتراض هموطنان زلزله‌زده، اعتراف کرد: «۹۹درصد مردم زلزله‌زده کرمانشاه ناراضی‌اند».
خبرگزاری حکومتی ایرنا ۵آبان ۹۷ با عنوان «اینجا سرپل ذهاب؛ حال زلزله‌زدگان این دیار خوش نیست»، به‌نقل از اظهارات اهالی روستای چمن برآفتابِ بخش قلعه شاهین از توابع سرپل ذهاب، درباره نبود حمام و سرویس بهداشتی، گسترش بیماریهای پوستی و شپش، نبود داروهای مورد نیاز بیماران، لباس و کفش مناسب برای کودکان و حتی مواد غذایی، پرداخت و نوشت: « فقدان سرویس بهداشتی، حمام صحرایی و انباشت زباله در اطراف چادرها و کانکس‌های زلزله‌زدگان این روستا باعث هجوم حشرات موذی و انواع خزنده‌ها به نزدیکی محل اسکان زلزله‌زدگان شده است. در حال حاضر به‌دلیل عدم استحمام مرتب کودکان، بانوان و سالمندان شماری از آنان دچار بیماریهای پوستی مختلف از جمله «آکنه و جوش صورت»، «لکه های پوستی قرمز و دردناک»، «قارچ های پوستی» و «کچلی» شده‌اند که سلامت آنان را با تهدید جدی مواجه کرده است. از ابتدای فصل تابستان گرمای شدید هوا باعث ازدیاد جانوران موذی و حشرات مختلف در نزدیکی محل سکونت روستاییان زلزله‌زده شده که در کنار آن وجود فضولات دامی عاملی برای تشدید این مشکل است».
در زمینه رسیدگی نکردن دولت ضدمردمی به مشکلات مردم زلزله‌زده امام‌جمعه خامنه‌ای در سرپل ذهاب اعتراف می‌کند: «هیچ نظارتی در شهر وجود ندارد و هیچ مسئولی از طرف دولت پاسخگوی این وضع نیست و این مسائل باعث دل‌زدگی مردم می‌شود. برخی از مصالح را حتی به قیمت بالا نیز نمی‌توان تهیه کرد، در بحث اسکان موقت مردم نیز با توجه به قرارگرفتن در فصل پاییز و آب‌گرفتگی باید تدابیری از سوی استاندار و فرماندار صورت گیرد؛ مردم برای خرید سیمان و دیگر مصالح دچار مشکل هستند».(سایت بازی‌دراز سرپل ذهاب ۲۱مهر ۹۷)
وضعیت مصیبت‌بار معیشت و سکونت مردم زلزله‌زده و عدم رسیدگی به مردم توسط نظام آخوندی در شرایطی است که همین رژیم بعد از جنگ لبنان ظرف ۳ماه هزاران خانه را در لبنان بازسازی کرد.
اکنون مردم زلزله‌زده منطقه کرمانشاه در گرمای طاقت‌فرسای تابستان و در سوز سرمای زمستان در معرض انواع و اقسام مصیبت‌ها هستند. رژیم هیچ توجهی به آنها نمی‌کند. وضعیت آن‌چنان خراب است که مهره‌ها و رسانه‌های حکومتی نیز به‌کرات به این امر اذعان کرده‌اند.
