در روزنامههای حکومتی روز دوشنبه دعواهای روز گذشته مجلس ارتجاع بر سر تصویب لایحه اف.ای.تی.اف بیشترین عنوانهای مهم و اصلی را به خود اختصاص داده و حتی کلیگوییهای خامنهای در دیدارش با مهرههای رژیم در دانشگاهها را تحتالشعاع قرار داده و غلط کردم گویی و عقبنشینیاش در مورد شعارهای ضداسراییل وی را لاپوشانی کرده است. روزنامههای باند خامنهای ضمن استقبال از تصویب نشدن FATF اذعان کردهاند این اقدام گروکشی مورد قبول باندها در قبال مواضع اتحادیه اروپا است:
سیاست روز: مسکوت ماندن ۲ماهه اف.ای.تی.اف؛ ضرورت تعمق بر لایحهیی پر دردسر
عصر ایرانیان: تصویب پالرمو در بهارستان با رأی لرزان وکلای ملت
قدس: تصویب دوباره پالرمو تعویق دوباره TF
وطن امروز: «۲۰دقیقه » تکرار نشد... تلاشهای جریانهای انقلابی و کمیتههای مردمی نتیجه داد و بررسی لایحه موسوم به FATF در مجلس به مدت ۲ماه مسکوت میماند.
این یک پیروزی بزرگ برای جریان منتقد برجام در داخل ایران است.
یکی از دلایلی که روز گذشته در تصویب مسکوت ماندن این لایحه مؤثربوده، این استدلال بوده که باید تا ۲ماه آینده که موعد اجرای تحریمهای آمریکا میرسد منتظر ماند و دید رفتار اروپا در قبال این تحریمها چگونه است و آیا اروپاییها تضمینهای لازم را برای عدم پایبندی به این تحریمها به ایران ارائه خواهند داد یا خیر! گویا دولت نیز با مسکوت ماندن بررسی لایحه الحاق ایران به کنوانسیون مبارزه با تأمین مالی تروریسم موافق بوده است. علی لاریجانی که از حامیان تصویب این لایحه بوده است در پایان جلسه علنی دیروز گفت دولت نیز با مسکوت ماندن این لایحه به مدت ۲ماه موافقت کرده است.
روزنامههای باند روحانی با حمله به دلواپسان بر ضرورت تأیید لایحه اف.ای.تی.اف تأکید کردهاند:
آرمان: تشنج هدایت شده در بهارستان! علی لاریجانی خطاب به دلواپسان: مجلس جای این کارها نیست
آفتاب یزد: هزینه عدم پیوستن به FATF؛ علی خرم: تا وقتی ما سازوکار این شفافیت را قبول نکنیم یا تأیید آن را به تعویق بیاندازیم بانکهای ما نیز نمیتوانند با بانکهای اروپایی-آسیایی و... ارتباط مطلوب بر قرار کنند
اقتصاد ملی: واپس گرایی دوباره دلواپسان
ایران: جنجال طومارها در پارلمان
تجارت: علی لاریجانی: قلمرو سیاست میدان ترهبار نیست
روزنامه ارگان دولت روحانی ضمن حمله به دلواپسان مجلس و مشکوک خواندن حرکت آنها، شرط گشایش سیاسی در عرصه خارجی برای رژیم را تصویب لایحه اف.ای.تی.اف دانسته است:
ایران: سرمقاله: نمایشهای پوپولیستی به جای گفت وگو!
از آنچه در سه صحنه اخیر یعنی «نحوه اعتراض برخی نمایندگان مجلس به خروج آمریکا از برجام»، «اعتراض پرخاشگرانه به رئیس سازمان انرژی اتمی در جریان راهپیمایی روز قدس» و «اقدام روز گذشته نمایندگان که با پهن کردن طومار پارچهای در صحن مجلس سعی داشتند اعتراض خود را به لایحه الحاق ایران به کنوانسیون مقابله با تأمین مالی تروریسم اعلام کنند» مشاهده شد، نمونههای تاریخی متعددی در تاریخ معاصر ایران بر جای مانده است. صحنههایی که ماحصل رفتارهای افراطی بودهاند و نشان دادهاند که متأسفانه روی دیگر سکه تندروی، تأمین اهداف دشمنان ملت بوده است. در نمونههای تاریخی البته موارد دست داشتن سرویسهای اطلاعاتی بیگانه هم وجود داشته است چنانکه در جریان مخالفتها با دولت مرحوم مصدق، مخالفان او در تهران پرچم انگلیس را آتش زدند و عکس ملکه انگلستان را با طناب به گردن سگ انداختند؛ اما بعد از کودتا مشخص شد اتفاقاً پول همه آن اقدامات را دولت انگلیس پرداخته است.
اگر چه در پس این رفتارها وجود یک اتاق جنگ روانی قابل انکار نیست اما همراهی بسیاری از افراد با این اقدامات میتواند صرفاً بر اثر فقدان تفکر مستقل یا درک جامع از مسائل حاکم بر روابط بینالملل و تأثیر و تأثرات آنها باشد.
با چنین نگاهی آنچه در حال روی دادن است در پازل تلاش برخی کشورها و رژیمها برای ایجاد ناامنی و ایجاد سردرگمی در حاکمیت و دولت ایران هم معنا پیدا میکند و حاصلاش تأمین منافع دولت آمریکا است.
بهره گرفتن از این وضعیت با اقداماتی همچون تثبیت رابطهمان با پیمان شانگهای، نزدیکی بیشتر به کشورهای اروپایی و بهرهگیری از روابط با قدرتهای شرقی از جمله روسیه و چین نیازمند وجود یک صدای واحد و استراتژی ملی در ایران است.
در این هنگامه که ما جنگی متفاوت را تجربه میکنیم، چنین تحرکات و صحنه سازیهایی مصداق حمله به جبهه خودی است و اگرچه با پرچم انقلابی گری انجام شود مشکوک است.
روزنامههای باند روحانی تلویحا به رد درخواست عضویت رژیم در پیمان شانگهای اذعان کردهاند اما با تیترهای غلط انداز این پیمان را همسو با نظام معرفی کرده و برای گشوده شدن این مسیر راهی جز«آغاز مذاکره با آمریکا» پیشنهاد ندادهاند. در مطالب این روزنامهها به فاصلهگیری روسیه از رژیم نیز اشاره شده است:
جمهوری اسلامی: سازمان شانگهای در دفاع از برجام با ایران همصدا شد
ابرار: روحانی در شانگهای: ایران آماده گسترش همکاریهای اقتصادی منطقهیی و بینالمللی است
آرمان: حسین ملائک سفیر پیشین در چین: همکاری با شانگهای برای ما اهمیت دارد و تا حدودی هم این اهمیت برای سازمان همکاری شانگهای وجود دارد، البته ما با یک رقابت در درون سازمان شانگهای روبهرو شدیم، رقابتی که اجازه نمیداد وارد این سازمان شویم.
از سوی دیگر ما علاقهمند بودیم تا زودتر وارد این سازمان شویم که کارشناسان بحثهای زیادی درباره نفع و ضرر حضور در این سازمان انجام دادند. اما با توجه به اینکه ما کشوری هستیم که بر اساس استقلال خودمان حرکت میکنیم این مسأله وجود داشت که چگونه میشود ایران در مقابل این سازمان باشد و ساز ناکوکی نزند و این موضوع جلوی ورود ما به این سازمان را گرفته بود و هنوز هم این چنین مانعی وجود دارد. ما علاقهمند بودیم تا زودتر وارد این سازمان شویم که کارشناسان بحثهای زیادی درباره نفع و ضرر حضور در این سازمان انجام دادند.
این مسأله وجود داشت که چگونه میشود ایران در مقابل این سازمان باشد و ساز ناکوکی نزند و این موضوع جلوی ورود ما به این سازمان را گرفته بود و هنوز هم این چنین مانعی وجود دارد.
باید در نظر داشته باشیم طی ۵-۶سال آینده مسأله جاده ابریشم درآمدی برای ما ندارد بهعنوان مثال یکی از موارد برقی کردن راهآهن تهران-مشهد است که زمان آغاز آن مشخص نیست لذا مباحث مربوط به جاده ابریشم طی چند سال آینده در حد حرف و موضوعات نظری است.
بنابراین، وقتی تحریم صورت گیرد پروژههای بزرگ ما متوقف میشود اما به شکل دیگری میتوانیم کارها را با چین دنبال کنیم.
ایران: افشار سلیمانی سفیر سابق در جمهوری آذربایجان: اینکه عضویت دائم ایران را نمیپذیرند، به نظر م ناشی از محاسبه مناسباتی است که با آمریکا دارند. محرز است همه اعضای شانگهای با اسراییل و آمریکا رابطه کم و بیش مناسبی دارند، هر چند چالشهایی هم برخی از آنها از جمله چین و روسیه که عضو دائم شورای امنیت هم هستند، با آمریکا دارند اما روابطشان در زمینههای مختلف پابرجاست. ایران، اسراییل را بهعنوان کشور بهرسمیت نمیشناسد و این رژیم را دشمن جهان اسلام میپندارد و با آمریکا هم روابطی رسمی ندارد و درباره موضوع هستهیی هم همچنان مشکلاتش با این کشور پابرجا مانده است، بههمین دلایل عضویت دائم ایران و مشارکت فعال آن در این سازمان موجب واکنش اسراییل و آمریکا و غرب میشود. این در حالی است که هیچکدام از اعضای این سازمان مایل نیستند در برابر آمریکا و اسراییل باشند و صرفاً میخواهند با بازیهای خود از آمریکا امتیازاتی بگیرند و در کنار آنها باشند. نظام بینالملل نوع بازی ایران را برنمی تابد و به همین دلیل حضورش در یک سازمان منطقهیی به این شکل کم تأثیر و محدود میشود. روسها همیشه از تقویت ایران نگران بودهاند. آمریکا کشوری است که از ایران فاصله جغرافیایی زیادی دارد و دور از منطقه است اما روسیه که نزدیک ایران است همیشه از قوی شدن ایران پرهیز میکند اما ایران بنابه سیاستهایی که در پیش گرفته توان منطقهیی خود را تقویت کرده است. به همین دلیل بعد از آن که همکاری روسیه و ایران در مبارزه با داعش به پایان رسید حالا روسها خواهان خروج ایران از سوریه شدهاند. این خواسته را باید در امتداد همان نگرانی هایشان تعریف کرد.
جهان صنعت: افشار سلیمانی، سفیر پیشین در جمهوری آذربایجان: اجلاس شانگهای بیش از هر موضوع دیگری بهلحاظ امنیتی از اهمیت بالایی برخوردار است. در ابتدا باید گفت اظهارات پوتین در راستای حمایت از عضویت ایران در سازمان شانگهای به هیچ عنوان قابل اعتماد نیست و باید گفت پوتین همواره سیاستمداری دروغگو بوده است.
گمانهزنیها درباره عضویت دائم ایران در این اجلاس بسیار دور از ذهن بهنظر میرسد و بهروشنی باید گفت این موضوع کاملاًً بعید است. این سازمان بهطور عمومی بهدنبال حل شدن مسایل کشورهای عضو در مقابل ناتو و ایالات متحده آمریکاست و از سوی دیگر دور از ذهن و تعاریف بینالمللی است که با وجود شرایط فعلی نظام بینالملل تمایلی به حضور دائمی ایران در این مجموعه داشته باشد.
هر چند گروهی اعتقاد بر آن دارند که ایران بهدلیل مشکلات دیپلوماتیک خود با غرب ترجیح میدهد روابط سیاسی و اقتصادی خود را با شرق بهبود بخشد اما باید پذیرفت که سالها جنگ سرد گذشته است و کشورها برای دستیابی به موقعیت مناسب در اقتصاد بینالملل نیازمند برقراری روابط متعادل با همه کشورهای قدرتمند سیاسی و اقتصادی هستند. همچنین در حال حاضر این آمریکاست که خط مشی بینالمللی را تعیین میکند و نظام بینالملل به سمت تکقطبی شدن حرکت میکند.تحریمهای ایران پیش از برجام از دلایل مهمی بود که درباره عدم پذیرش عضویت ایران در سازمان شانگهای به آن اشاره میشد، موقعیت اقتصادی و سیاسی ایران در این دوره از نشست شانگهای بسیار دشوار بود و همین موضوع منجر به حرکتهایی در مسیر برجام و تحقق بخشیدن به این موضوع شد اما پس از برجام و در پی رفع تحریمهای بینالمللی علیه ایران نیز همچنان شانگهای هیچ قدمی در مسیر عضویت دائم ایران در این سازمان برنداشته است.چنین تصمیماتی نشاندهنده آن است که نیاز اعضای شانگهای به غرب و مخصوصاً مبادلات اقتصادی با آمریکا اهمیت قابل توجهی برای آنها دارد و حاضر به از دست دادن امتیازهای قابلتوجه و همکاری با ایران نخواهند شد. هیچ چشمانداز روشنی برای ایران در اجلاس شانگهای وجود ندارد.این در حالی است که برقراری توازن در روابط بینالمللی و آغاز مذاکره با آمریکا خود سرآغازی خواهد بود تا روند دیپلوماتیک کشور بهبود قابل توجهی پیدا کند.
به وضوح روشن است که برخی کشورهای عضو شانگهای هر چند روابط خوبی با آمریکا ندارند اما رابطه خود را بهطور کامل قطع نکرده و در عینحال بر اساس منافع ملی خود گام برمیدارند. شاهد این موضوع عملکرد چین درباره کرهشمالی و روابط با آمریکاست. چین در این شرایط حاضر به رودررویی با آمریکا نشد و ترجیح داد رابطه خود با آمریکا را حفظ کند.
در نهایت باید گفت اعضای سازمان شانگهای منافع و نگرانیهای مشترکی دارند که ایران به هیچ عنوان در این دایره قرار نمیگیرد، از همین روست که هیچ علاقهیی به عضویت ایران در سازمان خود ندارند. به هر روی ایران کشوری اسلامگرایانه است که تصمیمات سیاسی آن ضد آمریکایی است و همچنین بهدلیل خلأ امنیتی ایران و عدم عضویت در هیچیک از سازمانهای بینالمللی، عضویت آن در شانگهای برای این سازمان خوشایند نیست.
جهان صنعت: با وجود آماده بودن شرایط ذهنی و ادراکی عضویت ایران در پیمان شانگهای، بهنظر میرسد همچنان درهای این سازمان به روی ایران بسته خواهد ماند. در این ارتباط، تنشهای موجود در سیاست خارجی کشور آن هم تحت شرایط معادلات منطقهیی و از سوی دیگر برقراری رژیمهای تحریم عامل اصلی و کلیدی برای عدم الحاق و عضویت ایران به این سازمان منطقهیی است هرچند رفتارهای دوگانه و پاندولی روسیه و حتی چین کمک میکنند که موانعی برای عضویت ایران در سازمان شانگهای ایجاد شود. واقعیت آن است که نظمی جدید ضدایرانی از سوی جریانهای عربی- عبری خواهان وارد کردن فشار حداکثری بر ایران شده است. همزمان با این فشار حداکثری، تحریمات ثانوی آمریکا همه شرکتها را در سراسر جهان برای تجارت و معامله با ایران منع کرده است.
محققا تلاشهای یکجانبهگرایی آمریکا به همراه فشارهای حد اکثری جریانهای عربی- عبری حتی میتواند روسیه و چین را بهعنوان دو عضو اصلی پیمان شانگهای تحت تاثیر قرار دهد. روسیه در شرایط حاضر فصل جدیدی از همکاری با تلآویو را در سوریه آغاز کرده و تمامی مقدمات را برای حضور تلآویو در جنوب این کشور فراهم کرده است و بهطور ضمنی در حال فاصله گرفتن از ایران است. تحت این شرایط، امیدهای روسیه به ایران بابت تشکیل بلوکی واحد برای همکاریهای ضدتروریستی، ضدافراطگرایی و ضدجداییطلبی با محوریت ایران کمکی به عضویت ایران در پیمان شانگهای نمیکند.
روزنامههای باند روحانی با یادآوری انزوای جهانی رژیم و وضعیت انفجاری در داخل کشور، مطالب دیگری را برای توصیه به ادامه مذاکره با اروپا و غرب اختصاص دادهاند:
شرق: به دیپلوماسی فرصت دهید
جاوید قرباناوغلی. دیپلومات ارشد
آمریکا پس از خروج از توافق هستهیی، رویارویی همهجانبه سیاسی و اقتصادی علیه ایران را در دستور کار قرار داده است. هدف آمریکا بهگفته مقامات این کشور ایجاد ائتلاف گسترده سیاسی متشکل از همه همپیمانان آمریکا و اعمال تحریمهای بهمراتب سختتر از گذشته بر ایران است.
به گفته سخنگوی وزارتخارجه آمریکا ایالات متحده درصدد تشکیل ائتلافی جهانی و متحدکردن کشورهای جهان علیه ایران نهفقط در توافق اتمی، بلکه در همه فعالیتهایی است که به عقیده آنها تهدیدی علیه ثبات در سراسر جهان است. موفقیت یا ناکامی ترامپ در پیشبرد اهداف شرورانه علیه کشورمان در گرو قدرت مانور ایران و استفاده از فرصتها در عرصههای جهانی و منطقهیی است
اول: سفر آقای روحانی به چین با هدف شرکت در اجلاس سران سازمان همکاریهای شانگهای در کنار خبر حمایت روسیه از «عضویت دائم» این پیمان گمانهزنیهای تحلیلگران در نگاه پررنگتر ایران به شرق در شرایط پس از خروج آمریکا از برجام دامن زده است. ولادیمیر پوتین در دیدار با روحانی در حالی بر حمایت کشورش از پیوستن ایران به این پیمان تأکید کرد که در سه سال گذشته و پس از توافق هستهیی ایران با قدرتهای جهان حمایت روسیه از عضویت ایران نتیجهیی در بر نداشته و ظاهراً بهدلیل مخالفت «برخی از اعضا» این سازمان با درخواست ایران مخالفت کرده است.
به نظر میرسد اجلاس شانگهای و کشورهایی مانند روسیه، چین و هند که از سال قبل به عضویت دائم این اجلاس درآمد، در شرایط کنونی میتواند محور مهم و قابل اتکایی در مانور رویکردهای سیاست خارجی ایران و برونرفت از تبعات ناشی از پیامدهای خروج آمریکا از برجام تلقی شود.
دوم: اروپا به دلایلی که زیاد از آن سخن گفته شده، تا کنون بر پایبندی خود بر توافق هستهیی تأکید کرده
نگرانیهای حتی ظاهری اروپا درباره سیاستهای منطقهیی و برنامه موشکی در صورت بیتوجهی از سوی ایران میتواند به فصلمشترک اقدامات آمریکا و اسراییل برای اعمال فشار به اروپا تبدیل شود. اقداماتی نظیر آنچه دیروز در مجلس رخ داد و بیتوجهی به منافع ملی در بررسی کنوانسیون مقابله با تأمین مالی تروریسم، میتواند فضا را تنشآلودتر کند.
فارغ از صحتوسقم ادعای ترامپ درباره تغییر محسوس رفتار ایران در منطقه در سه ماه گذشته، نیت او در بیان این سخن و چگونگی راستیآزمایی این مدعا، منطقه و دست بالای ایران در آن از مهمترین فرصتهای فراروی کشورمان است.
تغییر در جهتگیریها در منطقه با درنظرگرفتن تحولات سریع در عراق، سوریه و یمن و گرایش به حل بحرانها با تکیه بر دیپلوماسی و رویکرد برد-برد میتواند به اهرم نیرومندی در مقابله با سیاستهای ترامپ و اسراییل علیه ایران تبدیل شود. باید به دیپلوماسی فرصت داده شود تا با حفظ منافع حداکثری از برگهای برندهای که هنوز از دست نرفتهاند، در راستای تثبیت دستاوردهای اقدامات نظامی و بالابردن قدرت چانهزنی در عرصههای دیگر استفاده شود. جهان غرب و متحدان آمریکا برای اولین بار در چند دهه پس از پایان جنگ جهانی دوم در مقابل آمریکا صفآرایی کرده و با تصمیمهای ترامپ در موضوعات اقتصاد جهان و همچنین خروج از توافق هستهیی به مخالفت برخاستهاند.
هر سخن یا اقدامی که باعث تحکیم این گسست یا ایجاد ائتلاف بین آنان علیه ایران شود، برخلاف منافع کشور و هدیهای به دشمنان ایران است.
جهان صنعت: سرمقاله: حل مشکلات کشور در گرو تفاهم با جهان
رشد شاخص فلاکت کشور خبر خوشایندی نیست اما در حال حاضر شرایط اقتصادی نیز بهگونهیی نیست که با شاخصهای بینالمللی قابل قیاس باشد. ساختار اقتصادی ما بهگونهیی درهمتنیده دچار آسیب و شکست شده است که نمیتوان آسیبها را از هم تمییز داد. در حال حاضر باید گفت متأسفانه هیچ دورنمایی مبنی بر نجات از بحران اقتصادی و تجاری فعلی وجود ندارد. متأسفانه مدیران سیاسی و اقتصادی کشور در مسیر حل مشکلات اقتصادی پیش آمده تصمیمهای جدیدی اتخاذ میکنند که بر اساس آن نهتنها مشکلات قبلی حل نمیشوند بلکه هر روز بر حجم مشکلات افزوده میشود.
امروز نبود امنیت اقتصادی، توسعه اشتغال و رشد روزافزون آسیبهای اجتماعی حاصل از مشکلات معیشتی بیانگر آن است که گویی دیگر هیچ ایدهای در مسیر بهبود شرایط اقتصادی کشور کارساز نیست. در حال حاضر شرایط اقتصادی کشور بهگونهیی است که هر گوشه از آن را که نظر میکنیم متوجه وضعیت اورژانسی میشویم. در این شرایط بهمعنای واقعی راهی برای باز شدن گرههای مکرر وجود ندارد. این گرهها باز نخواهند شد مگر به دست مدیران و مسوولانی که خود به دست خود آنها را ایجاد کردهاند. نمیتوان توقع داشت مشکلاتی که از گامهای نخست به دست مسئولان ایجاد شده امروز به دست مردم باز شود.
گرههایی در مسیر آزادی اقتصادی، تولید، اشتغال و رفاه مردم به واقع با دستان مردم که توان اجرایی و قانونگذاری ندارند باز نخواهند شد و زمانی قابل بررسی و گشایش خواهند بود که همه متغیرهای نقشآفرین در اقتصاد از شفافسازی تا کنترل رانت و فساد مورد توجه قرار گیرد. از سوی دیگر باید این موضوع مهم را مورد توجه قرار داد که وضعیت سیاسی، اجتماعی و فرهنگی بهگونهیی در هم گره خورده است که به دشواری قابل تشخیص است.
متأسفانه مردم امروز درباره آینده وضعیت اقتصادی خود ناامید شدهاند و چشمانداز روشنی برای برنامهریزیهای خود ندارند. همچنین از بعد بینالملل نیز تا زمانی که تصمیم به گرهگشایی نباشد دیگر هیچ امیدی به بهبود شرایط نخواهد بود. در حال حاضر نهتنها جایگاه خود را در جامعه بینالملل نمیدانیم بلکه در تشخیص دوستان و دشمنان بینالمللی نیز دچار مشکل شدهایم. این در حالی است که بارها سخن از آن گفتهایم که بهترین راه برای بهبود شرایط اقتصادی کشور طی کردن راه مستقیمی است که نهتنها هیچ کشوری از آن متضرر نمیشود بلکه روند بینالملل نیز بهبود پیدا میکند. این راه مستقیم اما مسیری نیست مگر مذاکره با تفاهم با جهان.
یک روزنامه باند خامنهای ضمن حمله به باند حسن روحانی، از شکاف درون نظام بر سر برجام ابراز نگرانی کرده است:
رسالت: سرمقاله: نگرانی از گروه ترس و ساکتین برجام
مدافعان تداوم برجام چند دستهاند.
گروه اول که اهمیت چندانی ندارند تربیون دارهای خناس داخلی و خارجی اند. کاری که این جریان میکند القای ترس از جنگ است.
اینها زمینهساز پروژه آمریکا-اروپایی برای به زیرکشیدن حرکت و پیشرفت جامعه ایران اند.
گروه دوم اما اهمیت بیشتری دارند. این گروه بهرغم تجربه برجام، همچنان اعتقاد دارند و در این اعتقاد نیز راسخند که راه پیشرفت کشور در همراهی با نظم نوین جهانی است. هزینههای همراهی با این نظم جهانی را هم گریزناپذیر میدانند. این جریان که بخش قابل توجهی از آنها در دولت مستقرند، گرچه در ترویج این نگاه موثرند ولی بعد از خروج آمریکا از برجام به حاشیه رفتند و قدرت اثرشان به ضعف و نیستی کشیده شد. ب
اما گروه سوم مهمتر است. این گروه، هم میان مسئولان است و هم مردم. هم از بین نخبگان است و هم حلقههای تبلیغاتی و رسانهای کشور. گروه سوم پیدا و پنهان از تداوم برجام حمایت میکنند و نظام را نسبت به هر گونه واکنش سخت و حساسیت برانگیز مقابل آمریکا برحذر میدارند.
اما این گروه چه کسانی هستند؟
خیلی ساده است. این گروه میترسند. ترس از بدتر شدن اوضاع، ترس از تحریم بیشتر و ترس از انزوا یا ترس از جنگ.
آدمی که ترس و وحشت داشته باشد قدرت فکر و استدلال را از دست میدهد و حتی ممکن است از ترس دشمن به دامن دشمن پناه ببرد. برای گروه ترس باید فکری جدیتر کرد.
البته توجه داشته باشیم که گروه سوم بازی جدیدی برای کشور رقم زده است که شاید پیشتر کمتر بدان توجه میکردیم. گروه سوم گروه ترسند
دولت باید هر چه زودتر از بسته سیاستی خود برای پسا برجام رونمایی کند. در غیراینصورت اهل وحشت اجازه هیچ تصمیمی جز انفعال و کرنش نمیدهند.
امروز گرفتار ساکتین برجامیم. ساکتین برجام کسانی هستند که میتوانند برای اهل ترس آرامش ایجاد کنند و نمیکنند.
اما ساکتین برجام با مخاطب وحشتزده مواجهند نه مفتون. باید آرامش بسازند که نمیسازند. اقتصاددانان و نمایندگان مجلس و نخبگان سیاسی و مسئولان دولتی که این روزها میتوانند با برنامه علمی و روشن به جامعه آرامش ببخشند و نمیکنند در جرگه ساکتین برجامند.
حمله به باند حسن روحانی در روزنامههای وابسته به ولیفقیه ارتجاع در خصوص برجام و مذاکره با طرف حسابهای غربی در روزنامههای دوشنبه هم ادامه دارد:
کیهان: بعد از خروج آمریکا از برجام، مذاکره با اروپاییها در حقیقت از دست رفتن فرصتِ تصمیمگیری بهنگام برای ایران است. در خصوص بازی پرتناقض اروپاییها وجریان نفوذی برای تحمیل «هم تحریم و هم برجام» بر ملت ایران باید گفت این سیاست که در حوزه سیاسی «متعهد به برجام هستیم» اما در حوزه اقتصادی «متضمن نیستیم» به همراه فضاسازیهای داخلی برای پذیرش«برجامی معیوب» همان سیاست اوایل جنگ تحمیلی است
درقالب برجام نیز «صنعت هستهیی را دادند تا زمان بخرند» و اکنون در ادامه این سیاست، هدف اروپاییها از جمله نامه نوشتن به آمریکا برای مستثنی شدن چند شرکت اروپایی از تحریمها و فضاسازی جریان غربگرا روی این اقدامات نمادین، از یکطرف معطل نگهداشتن ملت ایران است تا تحریمهای آمریکا آثار خود را نشان دهد و از طرف دیگر فضا و فرصت و حق ایران برای خروج از برجام از دست برود و در آینده با هر اقدام ایران، جمهوری اسلامی را متهم به نقض برجام کنند. شاه کلید این بازی هم در دست آمانو است که قراره با ادعای بازرسی از اماکن نظامی ایران، به موقع رونمایی شود! کما اینکه فرانسه که قبل از خروج آمریکا از برجام نقش پلیس خوب را برعهده داشت، اکنون مجدداً نقش پلیس بد را بهخود گرفته و ادعا کرده اقدامات قانونی ایران در قالب برجام، عبور از خطوط قرمز است و با اعمال تحریمهای ما روبهرو خواهد شد!..
رسالت: فواد ایزدی: وضعیت فعلی برجام نتیجه صحبتهای خود روحانی است
فواد ایزدی در گفتگو با خبرنگار سیاسی خبرگزاری دانشجو، در خصوص سخنان اخیر رئیسجمهور مبنی براینکه "شرایط امروز در آمریکا دائمی نیست و معلوم نیست در انتخابات میان دورهای کنگره چه اتفاقی در این کشور رخ دهد" و آیا با این حساب میتوان به برجام در صورت تغییر در آمریکا امیدوار بود، گفت: کنگره آمریکا از ابتدا مخالف متن برجام بود. آنها معتقد بودند آمریکاییها میتوانند امتیازات بیشتری از ایران بگیرند.وی افزود: طرف آمریکایی یقین داشت که جدایی از اینکه نتیجه چه باشد میتوانند از طریق برجام امتیازات بیشتری از ایران بگیرند در حالی که اکثریت کنگره مخالف برجام بودند و جمهوری خواه و دموکرات در این موضوع تفاوت چندانی با هم نداشتند.
ایزدی با اشاره به اینکه در زمان برجام برخی دموکراتها مخالف این توافقنامه بودند، گفت: اینکه طرف مقابل تصور کرد میتواند امتیازی در مذاکره بگیرد، نشانه خوبی نبود که متأسفانه در طول روند برجام، آقای روحانی صحبت از برجامهای دو و سه میکرد و این بهمعنی آن بود که کشور ما آمادگی مذاکره در حوزههای متفاوت از جمله مقاومت و موشکی را هم خواهد داشت.
به هر حال این نوع صحبتها بیانگر آن بود که اگر دولت ایران تا سه سال آینده امکان امتیاز دادن داشته باشد چرا نباید طرف آمریکایی از این امتیازها استفاده کند.
به هر حال وضعیت فعلی برجام نتیجه صحبتهای خود روحانی است تا زمانی که دولت در ادبیات و اظهارات خود تجدید نظر نکند تفاوتی نمیکند که چه حزب یا گروهی در آمریکا رأس کار باشند.
رسالت: نگاهی گذرا به هزینه فایده برجام
نصیب دولت و ملت که چیزی نشد اما نصیب مذاکرهکنندگان و امضاکنندگان برجام چه شد؟ جواب: به شرح مراتب زیر با عدد و رقم و مبلغ قابل احصاء است.
الف - ۵سال حقوق و مزایا فوقالعاده مأموریت سفر و مسافرت به پایتختهای کشورهای اروپایی و انداختن عکس یادگاری با مقامات اروپایی و آمریکایی
ب - دریافت مدال و نشان درجه یک و دو و سه خدمت و مزایای مترتب بر آن
مزایای مترتب بر این مدال و نشان چیست؟ و مبنای قانونی آن کدام است؟
۸- همراه هر مدال درجه یک ۱۰۰سکه بهار آزادی و هر مدال درجه ۲تعداد ۷۵سکه بهار آزادی و برای هر مدال درجه ۳تعداد ۵۰سکه طبق روال معمول نصیب مدال آوران میشود که مبنای قانونی اعطای این سکهها در قوانین و مقررات موضوعه حداقل برای نگارنده معلوم نیست اما مزایای قانونی مدال در قانون مدیریت خدمات کشوری مشخص است.
۹- علاوه بر مزایای مطلای مدال، مزایای نقدی نشانهای دولتی به شرح زیر است:(۲)
نشان عالی ۸۰۰امتیاز شغلی
نشان درجه یک ۶۵۰امتیاز شغلی
نشان درجه دو ۵۰۰امتیاز شغلی
نشان درجه سه ۴۰۰امتیاز شغلی
۱۰- تمامی امتیازات شغلی از جمله امتیازات شغلی مترتب بر نشانها، طی مصوبه دولت در سال ۹۵ به نصاب ۵۰درصد افزایش یافته است (۳) که شرح و تفسیر مغایرت آن با قانون در همین ستون درج شد (۴) به این ترتیب اگر امتیاز شغلی ناشی از نشان درجه یک را به امتیاز شغلی وزیر که طبق ماده ۷۱قانون مدیریت ۱۶۰۰۰می باشد با افزایش ۵۰درصدی بیفزاییم امتیاز شغلی وزیر امور خارجه پس از برجام میشود ۲۴۹۷۵و از این باب حقوق و مزایای اعضاء تیم مذاکرهکننده به همین ترتیب در دوران پسابرجام تا پس از این توافق افزایش یافته است و آنها از مزایای آن ناشی از اجرای بند ۲ماده ۶۸قانون مدیریت خدمات کشوری بهرهمند گردیدهاند.
۱۱- ختم کلام؛ با توجه به مراتب فوق این سؤال بیجواب مانده که هزینه فایده برجام چیست و چه کسانی از آن بهرهمند شدند و چه سودی از این کسب و کار برجامی نصیب مالیه عمومی کشور و مردم شده و چه چیزی نصیب دستاندرکاران برجام گردیده است؟ مردم مسلمان و حامی نظام جمهوری اسلامی ایران آنقدر شعور دارند تا با آگاهی از همه جوانب این کسب و کار برجامی با توجه به مراتب فوق به سؤال فوق پاسخ دهند هر چند برخی در دولت بخواهند با پاک کردن صورت مسأله نتیجه تقریباً هیچ نامعادله برجامی را پاک و بدون پاسخگویی به مردم مسئولیت تصمیم نادرست خود را به گردن نظام بیندازند و طلبکار هم بشوند. واکنش طلبکارانه حامیان برجام به بیانیه رئیس محترم مجلس خبرگان رهبری مبنی بر لزوم عذرخواهی دولت از مردم بهخاطر بازی باخته با شیطان بزرگ را برد برد تلقی کرده بودند مؤید این ادعاست.این واکنش منصفانه، عادلانه و معقول نبود.
خبر تشدید تحریمهای گوگل علیه رژیم در روزنامههای باند علی خامنهای همراه با حمله به باند رقیب آمده است:
وطن امروز: بتازگی سرویس نقشه گوگل هم برای سایتهای ایرانی تحریم شده است. با توجه به اینکه بسیاری از کسب و کارهای اینترنتی داخلی نیازمند نقشه هستند، این موضوع میتواند آسیبی جدی به آنها وارد کند. نبود دیپلوماسی درست در وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات و محیا نکردن زیرساختهای فضای مجازی مؤید آن است که در سالهای آینده فاتحه کسب و کارهای اینترنتی ایرانی خوانده میشود.
حذف برنامههای با چرخه مالی آنلاین ایرانی از اپلاستور و گوگلپلی، محدود کردن کاربران ایرانی در گوگل آنالیتیک، عدم اجازه بارگذاری اپلیکیشنها در استورهای بینالمللی، مسدود کردن برنامههای آموزشی گوگل برای دانشجویان و اساتید دانشگاه مانند برنامه کورسرا (Coursera) نمونهیی از این موارد است. البته در همان زمان محمدجواد آذریجهرمی، وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات، قول کریمانهای مبنی بر مذاکره با تحریمکنندگان کاربران ایرانی داد که بهنظر میرسد بعد از گذشت نزدیک به ۹ماه این مذاکرات هنوز پایان نیافته است.
گوگل در جدیدترین تحریم خود علیه کاربران ایرانی، خدمات رایگان سرویس «نقشه» خود را برای وبسایتهای با دامنه ایرانی (IR) مسدود کرده است. این موضوع باعث میشود تا کسبوکارهای نقشهمحور با مشکل جدی مواجه شوند. با توجه به اینکه اغلب استارتآپهای ایرانی از تاکسیهای آنلاین گرفته تا برنامههای جغرافیایی و آب و هوایی به این خدمت احتیاج دارند، این اقدام گوگل میتواند آسیبی جدی به آنها برساند. بنا بر آمار منتشر شده توسط مرکز ملی فضای مجازی، با وجود اینکه گوگل ۹۵درصد سرویسهای جستوجوی خود را برای کاربران ایرانی آزاد گذاشته اما ۱۰۰درصد خدمات برنامهنویسی و ایجاد کسب و کارهای نوین خود را برای کاربران ایرانی مسدود کرده است. جالب اینجاست که سرویسهای جستوجو در کشورهای صاحب تکنولوژی، محل محدودیت است و این خدمت بر اساس سن و جایگاه فرد طبقهبندی میشود. در حال حاضر ۵۰درصد خدمات گوگل برای ایران مسدود است که در این بین ۱۰۰درصد از خدماتی که مورد نیاز توسعهدهندگان کسبوکارهای نوپاست مشمول این محدودیتها میشود. بهطور کلی گروهی از تصمیمگیران اعتقادی به بومیسازی فضای مجازی ندارند و آن را متضاد آزادی میدانند، نبود زیرساخت ثابت و قابل اعتماد در فضای مجازی مانند سرویس «نقشه» داخلی باعث شده سرمایهگذاری کسب و کارهای اینترنتی در ایران با توجه به تحریمهای پیدرپی بسیار ریسکپذیر باشد و هیچ سرمایهگذاری رغبت به حضور در این فضا را نداشته باشد. آنچه میتوان در انتها عنوان کرد این است که گلابیهای برجام در حوزه ارتباطات کرم انداختهاند و پس از این توافق نهتنها ارتباط ایران با کشورهای صاحب فناوریهای ارتباطی و اطلاعاتی بهتر نشده، بلکه هر روز دایره تحریمهای ایران در این حوزه تنگتر و تنگتر میشود.
بحرانهای اقتصادی اجتماعی عنوانهای مهمی را به خود اختصاص دادهاند:
آرمان: شکاف طبقاتی عامل اصلی فقر و فحشا
ابرار اقتصادی: با رشد ۷۴هزار تومانی سکه در مسیر افزایش قیمت رکورد زد
اقتصاد ملی: یک فعال کارگری: ما کار میکنیم اما گرسنه ایم
ایران: دسترسی کسب و کارهای مجازی به گوگل مپس مسدود شد
جهان صنعت: زندگی مردم در سراشیبی
صدای اصلاحات: لاکچریهای تحصیلی در پایتخت؛ شهریه ۴۰میلیونی مدارس در تهران