روزنامه‌های حکومتی در روز هفتم شهریور اغلب مطالب مهم و سرمقاله هایشان را به موضوع سؤال از حسن روحانی در مجلس ارتجاع اختصاص داده‌اند. در کنارش تیترهای پر دود و دم دادگاههای نمایشی مبارزه با فساد و عکسهای آن صفحات اول را پر کرده. برخی از سایر بحرانهای داخلی و جهانی نظام هم در سایر تیترها دیده می‌شوند.
در مورد سؤال از روحانی برخورد روزنامه‌های هر دو باند متناقض است. روزنامه‌های باند خامنه‌ای از یک سو روحانی را تحسین کرده‌اند و از سوی دیگر به او حمله کرده‌اند.
مثلاً رسالت با تیتر«نمادی از ادب گفت و گو» به این موضوع پرداخته و سیاست روز بر عکس بی‌ادبی را برجسته کرده و از جمله نوشته است« باختید. بد هم باختید آقای روحانی. نه آن تهدید نهفته در نامه‌ٔ اعلام حضور در مجلس کارساز شد، نه آن مثلاً ابراز امیدواری برای مراعات توصیه‌های رهبری (و البته شوی مثلاً قرار است همه‌چیز را نگویم و بگذارید دهانم بسته بماند). نه آن مظلوم‌نمایی خنده‌دار و حرف از «ترور» با چوب پلاکارد یک «آخوند» و نه دفاع عجیب‌تان از آن طفل عقب‌افتاده‌ٔ رو به موتِ «برجام». این‌روزها «آش»ی که برای ملت پختید، آن‌قدر شور شده که کمک‌آشپزهای‌تان هم نمی‌توانند از «دستپخت»تان دفاع کنند».
این دوگانه گویی در روزنامه‌های باند روحانی هم دیده می‌شود. حتی در یک روزنامه. مثلاً ایران ارگان دولت روحانی در سرمقاله‌اش با عنوان:«از آن مجلس تا این مجلس» از روحانی دفاع کرده و نوشته است« هر چه آقای رئیس‌جمهوری ملاحظه جو کلی کشور را کرد، طرف مقابل برعکس عمل نمود». ایران در مطلب دیگری گوشه‌یی از نارضایتی باندهای همسو با روحانی را انعکاس داده و از جمله نوشته است:« واکنش به محتوای جلسه پاسخگویی رئیس‌جمهوری به پنج سؤال طرح شده از سوی نمایندگان مجلس را شاید بشود به‌طور خلاصه با تعبیر «انتظار به سرانجام نرسیده» توصیف کرد» ایران در ادامه مجموعه‌یی از مخالفتهای هم باندیهای روحانی را آورده و از جمله به‌نقل از زیبا کلام نوشته است« به‌نظر می‌رسد که سکوت روحانی تا کنون هیچ دستاوردی نداشته است. وقایع دیروز در مجلس نشان داد که سکوت رئیس‌جمهوری به‌معنای ضعف تلقی می‌شود».
روزنامه‌های دیگر همسو با روحانی در برخی مطالب به او حمله کرده و در برخی تلاش کرده‌اند کارش را توجیه کنند. اما وجه غالب آنها اذعان به سوختن و شکست روحانی و باندهای همسو با اوست.
ابتکار نوشته است« گرچه ممکن است پیش از برگزاری این جلسه به روحانی و نمایندگان مجلس توصیه‌ای مبنی بر عدم جنجال‌آفرینی شده باشد ـ نکته‌یی که رئیس‌جمهوری هم به آن اشاره کرد ـ اما فضای بی‌رمق، سخنان تکراری، خطابه کسل‌کننده و رویکرد بی‌تفاوت روحانی نسبت به مسائل، پرسش‌ها و انتظارات افکار عمومی، هیچ ارتباطی با توصیه به برخورد منطقی با موضوع نداشت». ابتکار در ادامه سوختن روحانی و باندهای حامی وی را به این صورت انعکاس داده است« به‌نظر می‌رسد طی دو سال گذشته روحانی بیش از هر رئیس دولت دیگری، این جریان را نحیف و کم‌توان کرده است. برخوردهای دوگانه و محافظه‌کارانه و گردش‌های گاه و بی‌گاه روحانی به راست، بخش قابل توجهی از نیروهای مؤثر اجتماعی را از او و دولتش جدا کرده است.باید توجه شود که روحانی در شرایطی به مجلس رفت که افکار عمومی بیش از هر زمان دیگری امیدهایش را یکی پس از دیگری از دست می‌دهد و آرام آرام می‌رود تا از تمام جریانهای تحول‌خواه درون نظام دست بشوید».
برجام و مذاکره با آمریکا موضوع دیگری است که روزنامه‌های باند ولی‌فقیه اسباب حمله به روحانی و دولتش کرده‌اند. از جمله کیهان نوشته:« انتظار می‌رفت رخدادهای اخیر، دولتمردان را از توهم خود ساخته‌شان خارج کند اما برخی مواضع و اظهارنظرها نشان می‌دهد خروج دولت از توهم برجام، گویا امیدی کاذب است! برخی از سخنان دیروز آقای روحانی در مجلس شورای اسلامی و در جریان سؤال نمایندگان، حاکی از این مسأله بود». کیهان در ادامه نوشته است:« روحانی در مغلطه‌ای آشکار (شبیه موضع اخیر آقای ظریف درباره نسبت قیمت دلار و برجام) نابسامانی امروز را به خروج آمریکا از برجام نسبت دادند، حال آن که روند تلاطم و آشفتگی بازار ماه‌ها پیش از خروج آمریکا از توافق، آغاز شده بود و ریشه در مسائل دیگری داشت. از نظر این آقایان، همه چیز خوب و خوش و خرم بود تا این‌که ترامپ دیوانه از برجام خارج شد و این شد که می‌بینید و می‌بینیم!».
بی راه‌حلی نظام برای بحران اقتصادی را روزنامه‌های باند خامنه‌ای بر سر باند رقیب و دولت روحانی سرشکن کرده‌اند. از جمله رسالت با اشاره به بهم ریختگی کانونهای تصمیم‌گیری در دولت روحانی نوشته است:« در چنین شرایطی چیزی که مردم می‌بینند این است که سر شفافیت ارزی وزیری یک حرف می‌زند، وزیری دیگر علیه‌اش توئیت می‌کند و
رئیس توئیت را لایک می‌کند. بلیط هواپیما آن هم در ماه پر حجم سفرهای مردم گران می‌شود، وزیر راه در دفاع از گرانی آن مصاحبه کند و دو روز بعد رئیس شبانه دستور کاهش قیمتش را می‌دهد آن هم بعد از آن که روزنامه‌ها یعنی کندترین رسانه عصر شبکه- اطلاعات به آن می‌پردازند و بماند ماجراهای ارز و سکه و... این ناهمآهنگی‌هایی که به چشم می‌آید آن هم در این سطح وزارتی در شأن کابینه‌ای نیست که در یک جنگ اقتصادی قرار دارد» و سپس پرسیده« کابینه جنگی دولت ایران کجاست؟ چه می‌کند؟ نقشه عملیاتی اقتصادی که بر دیوار این کابینه خورده چیست؟».
