روزنامه‌های حکومتی در روز دوشنبه چهاردهم مرداد، تلاش کرده‌اند بحرانهای اصلی نظام را دور بزنند و مهم‌ترین عنوانهای خود را به دود و دم حول دادگاه مدیران اختلاسگر بانک مرکزی و اظهارات علی ربیعی در مورد مذاکره نکردن ظریف با آمریکا و رابطه به کشورهای همسایه اختصاص داده‌اند. با این برخی از بحرانهای نظام در عرصه‌های گوناگون در صفحات اول روزنامه‌ها دیده می‌شود:
عصر ایرانیان: هشدار کارشناسان به توطئه جدید اروپا علیه ایران؛ اینس‌تکس کار نیمه تمام FATF را تمام می‌کند
فرهیختگان: بسته فرانسه هم‌چنان نامتوازن
بهار: گزارش از مذاکره روحانی و مکرون؛ وعده‌های پوچ اروپا به ایران ادامه دارد
تجارت: مردم در برزخ گرانیها
عصر ایرانیان: گرانی دفتر مشق چالش دانش‌آموزان کم بضاعت
عصراقتصاد: سمینار و همایش مشکل اقتصاد را حل نمی‌کند
رویش ملت: شاهد کم‌کاری دولت در نظارت بر بازار و قیمت کالاها هستیم
کیهان: سعید جلیلی: اینس‌تکس سرابی است که دشمن نشان می‌دهد
بن‌بست رژیم در برجام در روزنامهٔ اصلی باند خامنه‌ای و در حمله‌اش علیه ظریف دیده می‌شود:
کیهان: ظریف دیپلمات کشور مان و از خودمان است، این هم قبول. اما شرافتا قهرمان ملی هست؟! «برجام» و «وضعیت موجود» بهترین سند بر شکست سیاست‌های ایشان است، نیست؟ چه خوشمان بیاید چه نه «برجام»، این چاه ویل دستپخت ایشان است. دامن زدن به این اشتباهات و تشویق ایشان به ادامه این راه پر خسارت، شاید به نفع برخی جریانهای اطراف ایشان باشد اما قطعاً به نفع ایشان و کشور نیست. مذاکره با آمریکا اشتباه بود. این را دیگر فقط ما نمی‌گوییم، شخص آقای ظریف و رئیس‌جمهور محترم نیز بارها با زبان بی‌زبانی گفته‌اند. مذاکره با دولت فعلی آمریکا نیز به‌قول رهبر انقلاب «سم» است. حالا چرا برخی با هندوانه گذاشتن زیر بغل وزیر خارجه کشور به‌دنبال این «سم» هستند.
در یک روزنامه هم‌سو با روحانی نیز بن‌بست نظام در مذاکره کردن یا نکردن دیده می‌شود:
ستاره صبح: مسأله موشکی و حضور ایران در منطقه می‌تواند یک امتیاز به حساب بیاید، اما هنر این است که بتوانیم از این امتیازات به درستی استفاده کنیم. آنچه امروز ایران در سوریه، عراق، یمن و... به دست آورده هزینه‌های زیادی برای کشور و مردم داشته است؛ بنابراین نباید به‌سادگی آنها را از دست داد. باید با تأکید بر این ابزارهای قدرت با اروپا وارد مذاکره شد... دستگاه سیاست خارجه، دولت و حاکمیت باید با حفظ اهرم‌های قدرت کشور، روش درست و چگونگی استفاده از این اهرم‌ها را برای مذاکره با اروپا بیاموزند؛ چرا که برای حل مسائل میان ایران و اتحادیه اروپا راهی به‌جز مذاکره وجود ندارد... حاکمیت نباید اجازه دهد فاصله‌اش با مردم عمیق شود. امتیاز دادن به تفکرات نظامی نارضایتی و عصبانیت مردم را بیشتر می‌کند.
اذعان به فساد فراگیر و ابراز نگرانی از پیامدهای آن در روزنامه‌های هر دو باند دیده می‌شود:
مردم‌سالاری: عده‌یی در ظاهر سنگ دفاع از ملت را بر سینه می‌زنند، اما زندگی متفاوتی از مردم دارند؛ بلندتر از همه مرگ بر آمریکا می‌گویند اما در واقع ثروت و سرمایه‌هایشان از آمریکا سر در می‌آورد. وقتی چنین تفکر و دیدگاهی از طرف یک طیف سیاسی دنبال می‌شود،طبیعتاًً سرمایه اجتماعی هم افت می‌کند و اعتماد عمومی از بین می‌رود.
مستقل: اگر همین الآن ثروت کسانی را که در دوره‌های گذشته به مجلس آمده‌اند را محاسبه کنند و با امروز مقایسه کنند خواهد دید که کسانی که روزی هیچ چیزی نداشتند امروز صاحب میلیاردها مال و اموال شده‌اند. وقتی پسر نماینده می‌گوید من چهارتا شغل دارم، این از کجا ناشی می‌شود؟ موارد از این دست بسیار است
جهان صنعت: هر بار نام فساد در حوزه‌های کلان اقتصادی به گوش می‌رسد، نقش دولت در شکل‌گیری چنین رانتهایی پررنگ می‌شود و مسئولان را در جایگاه متهم ردیف اول آن قرار می‌دهند. تخصیص‌دهنده اصلی رانت‌های بزرگ اقتصادی، دولت و گروه‌های دولتی هستند.
فساد همواره در بدنه اصلی دولت بروز می‌کند و به جهت تأمین منافع دولتمردان و نهادهای وابسته به دولت شکل می‌گیرد.
جهان صنعت: برپا کردن بساط رانت و فساد را می‌توان به‌راحتی در لابه‌لای سیاست‌هایی مشاهده کرد که با یدک کشیدن نام مردم، در جهت تأمین منافع ذاتی گروه‌های قدرت و موازی برآمده است. اعلام ارز ۴۲۰۰تومانی در فروردین‌ماه سال گذشته از سوی معاون اول رئیس‌جمهور، در حالی حمایت از معیشت مردمی را در دستور کار سیاست‌گذار قرار داده بود که در عمل بستری امن و آسان برای رانت‌خواری آن دسته از افراد و گروه‌هایی شد که با وابستگی به نهادهای قدرت، منافع ناشی از آن را به سمت خود هدایت کردند.
رسالت: ۶۰میلیون دلار، بی‌ضامن ۳۰میلیون تومان، چهار ضامن؟... دولت با چه توجیهی ۶۰میلیون دلار تسهیلاتی را که می‌توان به نرخ نیمایی به ۲۸۰۰۰زوج وام ازدواج دهد را به یک نفر بابت ساخت یک هتل در خارج از کشور می‌دهد،آن هم بدون ضامن و بدون اعتبارسنجی؟
