چند روزنامهٔ انگشتشمار که در روز شانزدهم آذر منتشر شدهاند، مهمترین بحرانهای گریبانگیر نظام را انعکاس دادهاند. وحشت از تحولات منطقه، برگشت موج محکومیتهای بینالمللی برای عقبنشینی رژیم از تعهدات برجامی، و نمایش بنبست نظام در کشمکش بر سر مذاکره با آمریکا از جمله این بحرانها هستند.
وحشت از پیآمد قیامهای مردم لبنان و عراق موضوع یادداشت روز و یک مطلب دیگر در کیهان خامنهای است:
کیهان: آنچه که اکنون در حال رخ دادن است در حقیقت پازلی از پاتک علیه محور مقاومت و در رأس آن جمهوری اسلامی میباشد... فتنه کنونی در لبنان و عراق را باید در ادامه فتنههای سال ۸۸و۹۶ایران تحلیل کرد... نبرد واقعی ارادهها در لبنان است که اگر فتنهگران موفق شوند حزبالله را هدف قرار دهند... به بخش مهمی از اهداف خود در منطقه رسیدهاند...
کیهان: کشورهایی که دشمنی خود را با مردم لبنان اثبات کردهاند، شرایط را برای ضربه زدن به مردم لبنان و حزبالله، مساعد دیدند.
همین مسأله، دغدغه اصلی جنبش حزبالله لبنان و رهبر آن بوده و هست... در واقع «هدف به هم ریختنِ میدانِ عملِ حزبالله است... سخنان (حسن نصرالله) در مورد خطر فروپاشی، حتیاشاره به اینکه فروپاشی لبنان... میتواند برنامه جایگزین دشمنان برای ضربه به مقاومت باشد، همه ذهن را متوجه خطرات پیش روی لبنان و اعتراضات مردمی آن میکند، جهان اسلام باید متوجه و نگران تحولات اخیر لبنان و نیز عراق باشد.
حمله به روحانی موضوع مقاله حسین شریعتمداری به روحانی است:
کیهان: کاش روحانی یکبار -فقط یک بار برای همیشه- برای مردم و افکار عمومی توضیح میدادند که مذاکره با آمریکا غیر از تسلیم در برابر باجخواهی آنها چه معنی و مفهوم دیگری دارد؟! آمریکا پیشاپیش«سقف» مذاکره مورد نظر خود را مشخص کرده و با صراحت -و نه به تلویح یا در پرده- اعلام کرده است که منظور از مذاکره با مقامات کشور مان، وادار کردن ایران به توقف صنایع موشکی، جلوگیری از حضور ایران در منطقه و توقف حمایت از نیروهای مقاومت است. اکنون دو پرسش با جناب روحانی در میان است؛
...آیا ایشان، منظور و مقصود آمریکا از مذاکره را نمیدانند؟! پاسخ این سؤال به یقین منفی است و نمیتوان پذیرفت که روحانی در جایگاه رئیسجمهور از این گزاره که بارها به صراحت و بهطور رسمی از سوی مقامات آمریکایی مطرح شده است، بیخبر باشند!
روزنامهٔ ارگان دولت روحانی حل نهایی مشکل برجام را در مذاکره دوطرفه با آمریکا دانسته است:
ایران: بهنظر میرسد هر چه جلوتر میرویم با برداشتن گامهای بیشتر از سوی ایران، نیاز اروپا به همراه کردن آمریکا با خودش بیشتر میشود؛ یعنی دوباره به فضایی نزدیک میشویم که گره مسأله هستهیی بایستی در روابط بین ایران و آمریکا گشوده شود.
اگر طرح مکرون هنوز روی میز باشد و امکان موفقیت داشته باشد شاید در واقع اروپا بتواند نقش آفرینی کند و آمریکا را بیاورد ولی در نهایت کلید حل مسأله در ماههای آینده در تهران و واشنگتن خواهد بود نه بروکسل.
ایران: گذشتهها گذشته و ما ضمن اینکه نمیتوانیم گذشته را فراموش کنیم، در عینحال نیز نمیتوانیم دربند آن بمانیم. باید نگاه به آینده داشته باشیم و کوشش کنیم تا این دیوار بیاعتمادی که بین ایران و آمریکا درست شده و هر کسی رجی از آن را ایجاد کرده، برداشته شود».
اگر فکر کنید که یکطرف میتواند روی طرف مقابل را بهطور کامل کم کند، در این حالت، من چیزی جز درگیری و جنگ و خسارت برای منطقه، ایران و کل جهان نمیبینم».
روزنامههای باند ولیفقیه در مورد برجام و کاهش تعهدات برجامی مطالب ضدو نقیضی نوشتهاند:
کیهان: برجام صرفاً به تعهدات یکطرفه ایران خلاصه شده است. بر همین اساس تنها گزینه موجود برای حفظ منافع ملی، خروج از برجام است.
فرهیختگان: ابوالفضل ظهرهوند، معاون اسبق وزارتخارجه: هدف از برداشتن این گامها این است که طرف غربی مجبور شود هزینه کند یا اینکه محترمانه از برجام خارج شود که خود این برای ما فرصت است. ما نباید بههیچ عنوان در مسیری حرکت کرده یا بهگونهیی اقدام کنیم که ناظر به خروج ما از برجام باشد، ما از برجام خارج نشده و این به صلاح ما نیست که از برجام خارج شویم.