روزنامه‌های حکومتی در آخرین شماره سال ۹۸ خود در یک تلاش مشترک بی‌عملی نظام و لاپوشانی بحران کرونا را لاپوشانی کرده و با متهم کردن مردم به رعایت نکردن قرنطینه جنایت نظام برای ندادن بهای قرنطینه اقشار محروم را سرپوش گذاشته‌اند. سایر مطالب روزنامه‌های هر دو باند حاکم حول کرونا و پیامدهای آن در عرصه اقتصادی، اجتماعی و مناسبات بین‌المللی رژیم است. در روزنامه‌های باند ولی‌فقیه به بهانه رفع تحریم‌های دارویی از دولت روحانی خواسته‌اند راه مذاکره را باز کند، و ناخواسته ضمن اذعان به شانه خالی کردن نظام برای هزینه قرنطینه اقشار محروم از فضای انفجاری جامعه ابراز نگرانی کرده‌اند:
کیهان: حسن بیگی عضو کمیسیون امنیت مجلس: ظریف به چه دلیل آن‌قدر نسبت به آمریکایی‌ها ضعف نشان می‌دهد؟ چرا اقدامات اساسی را انجام نمی‌دهد؟
ظریف می‌تواند از جایگاه وزارت‌خارجه و از طریق همه سفرا اعم از کوچک‌ترین و کم‌جمعیت‌ترین تا بزرگ‌ترین کشورها مثل چین اقدامات اساسی را انجام دهد. دولت به‌دلیل ضعف دستگاه دیپلماسی به‌دنبال وام می‌افتد. چرا دولت قوی و محکم برخورد نمی‌کند؟
قرنطینه در خانه بزرگ‌ترین فشار اقتصادی و سخت‌ترین تحریم اقتصادی بر مردم است.
جوان: آمریکایی‌ها با توجه به شرایط پیش آمده در فضای اقتصادی دنیا، به‌خصوص کاهش شدید قیمت نفت و رکود به‌وجود آمده در فضای جهانی امیدوارند که بتوانند فشار‌ها را بر ایران تشدید و از آن به‌عنوان الگویی برای تشدید نارضایتی استفاده کنند. بی‌تردید فشار‌های اقتصادی ناشی از تحریم‌ها مستقیماً بر مردم وارد می‌شد و زندگی روزمره آنها را دچار چالش می‌کرد.
در روزنامه‌های باند مغلوب در وحشت از فضای انفجاری جامعه، بر ضرورت عقب‌نشینی و غلط کردم گویی برای شل شدن طناب تحریم‌ها بر گلوی نظام تأکید کرده‌اند:
شهردار تهران: امروز ما برای غلبه بر «بحرانهای جهانی شده» نیازمند سیاستمدارانی هستیم که متوجه باشند تأمین منافع ملی جز از مسیر «مسوولیت‌پذیری جهانی» میسر نیست.
ستاره صبح: دیپلماسی و حکمرانی هوشمند حکم می‌کند که در شرایط بحرانی کنونی ایران دست کمک به سوی همه کشورها برای مهار و مقابله ویروس کرونا دراز کند. این‌که پیشنهاد آمریکا برای کمک درمانی و بهداشتی به تندی رد شد، به نفع مردم نبود.
آرمان: مصطفی اقلیما رئیس انجمن علمی مددکاری اجتماعی: حداقل کار ممکن این است که دولت دستگاه دیپلماسی و گفتگوی خود را فعال کند و به‌دنبال چاره‌ای باشد تا تحریم‌های اقتصادی کاهش یابند و امیدی در میان مردم ایجاد شود. اگر بخواهیم روند کنونی را ادامه دهیم و هیچ تغییر سیاستی ایجاد نکنیم سال آینده سال سختی خواهد بود.
مستقل: مصطفی فقیهی مشاور محسن هاشمی: ایزوله کردن کشور و محروم کردن خود از ارتباطات جهانی زیانهای فراوانی دارد که بخش‌هایی از آن به‌ویژه اثرات نابود کننده‌اش در حوزه اقتصاد را در یک دهه اخیر به عینه دیده‌ایم. در مورد بحرانهای این چنینی مانند کرونا هم همین موضوع صادق است.
در روزنامه‌های حکومتی به تشدید شکاف بین باندهای حاکم در وحشت از پیامدهای کرونا و هم‌چنین اذعان به نفرت مردم از نظام تحت عنوان بی‌اعتمادی دیده می‌شود:
اعتماد: آنچه با گذر از لایه اولیه این بحران به‌خوبی نمایان شده، فاصله‌یی است که میان حاکمیت و مردم شکل گرفته... تمام مسئولان باید مراقب باشند با اظهارات‌شان به جای کاهش مشکلات، بحران موجود را تشدید کنند... در این ناکارآمدی و تشدید فاصله میان مردم و مسئولان مقوله تعطیلی مجلس نقش اساسی ایفا کرد. مردم احساس می‌کنند که دستگاهها و نهادهای مختلف در مواجهه با بحرانها از هیچ نوع آمادگی و برنامه‌یی برخوردار نیستند.
شرایط کشور و دنیا بسیار ویژه است، شرایط عادی نیست که بخواهیم هر گونه انتقادی را بر زبان برانیم یا بنویسیم، اصلاح‌طلب و اصول‌گرا، اکنون به‌جای آن‌که کمک حال دولت و همه دستگاههای درگیر کرونا باشند، مدام انتقاد می‌کنند. یکی از دولت گلایه دارد، دیگری از ارتش و سپاه، آن یک از تولیت آستان قدس رضوی یا آستان حضرت معصومه و الی آخر.
روزنامه‌های حکومتی به‌رغم امیددرمانیها در آستانه سال جدید به چشم‌انداز تیرهٔ سال آتی اذعان کرده‌اند:
ایران: جمشید پزویان اقتصاددان: در سال ۱۳۹۹ به‌دلایل ویژه‌یی با محدودیت منابع ارزی و درآمدهای نفتی مواجه می‌شویم و این موضوع بر میزان ذخایر ارزی کشور اثر می‌گذارد. به‌عبارت دیگر بتدریج ذخایر ارزی کشور کمتر خواهد شد و با محدودیت بیشتری از نظر درآمدها روبه‌رو خواهیم بود.
اعتماد: دور اتکا به «درآمدهای نفتی» را در سال ٩٩ خط بکشید. قیمت‌های جهانی، نسبت به سال ٩٨، کم خواهد شد. اوضاع اقتصاد جهانی به طرز کم‌سابقه‌ای خوب نیست.
مردم‌سالاری: در نقطه‌عطف تحولات تاریخی در بخش اقتصاد و بازرگانی، اقتصاد ما از شرایط بی‌حسَی فعلی می‌تواند وارد فاز فلج خفیف اقتصادی- بازرگانی یا بدتر از آن شود.
