روزنامههای حکومتی در روز یکشنبه ۲۴شهریورماه اغلب تیتر مهم صفحه اولشان را به حمله به تأسیسات نفتی عربستان و تأیید و تمجید از آن اختصاص دادهاند. در کنار آن دعواهای باند حول ناکارآمدی و فساد دیده میشود.
روزنامههای باند خامنهای در حمله به باند رقیب روحانی را مورد حمله مستقیم قرار داده و ناکارآمدی دولت را برجسته کردهاند.
کیهان: عبید زاکانی آورده است مردی ادعای خدایی کرد. حاکم وقت فرمان داد حبسش کنند. فردی بر او گذر کرد و با ملامت گفت: جای خدا در زندان باشد؟ مرد زندانی جواب داد: خدا همه جا باشد!
این حکایت امروز دولت اعتدال و حامیان مدعی اصلاحات آن است. راهی که میرفتند به بنبست خورده و وعدههایی که میدادند به جایی نرسیده اما طوری حرف میزنند و برخورد میکنند که اگر کسی نداند گمان میکند یا دو روز است که بر سرکار آمدهاند و یا تمام وعدههای خود را عملی کردهاند. جناب آقای رئیسجمهور در جلسه هفته پیش هیأت دولت گفته است؛ «نباید برخی از تندرویها و مسیرهای غیردقیق که مردم را آزار میدهد در جامعه اجازه بروز پیدا کند... از آقای رئیسجمهور و جناب معاون اول باید پرسید به راستی امروز غم و غصه مردم چیست؟ دختران و پسران ایرانی از چه چیزی رنج میبرند و مطالبه آنان چیست؟ اگر قرار باشد از داخل خودرو و با نگاه کردن به چهره مردم دنبال پاسخ به چنین سؤالاتی باشیم شاید بتوان به پاسخهایی مانند حضور زنان در ورزشگاه و کنسرت و حجاب اختیاری و امثال اینها رسید... وقتی حرفی برای گفتن و کارنامهای برای ارائه نباشد باید به حاشیهها چنگ انداخت و پناه برد.
وقتی هدف حاشیهسازی و فرافکنی باشد، هر بیاخلاقی و دروغی نیز ممکن است. اینجاست که مرده «دختر آبی» از زنده آن بیشتر ارزش دارد...
رسالت: هر چه رسانهها از درد مردم میگویند، از دولت و مجلس که مخاطب عمده این فریادهایند، آبی گرم نمیشود.
یک روزنامه باند روحانی در دعوای باندی بر سر «شفافیت» به حیاط خلوتهای خامنهای اشاره کرده است:
آرمان: هرگاه پناهیان پذیرفت قرارگاه عمار شفاف شود و گزارش دهد که بودجههای این قرارگاه از کجا تأمین و چگونه هزینه میشود، آن زمان میتواند خواستار شفافیت باشد... در پس خواسته پناهیان به ماجرای رأیگیری نمایندگان در بحث لوایح FATF اشاره دارد که در واقع بحث عدم شفافیت در سازوکارهای اقتصادی کشور است.
اگر شفافیت ملاک است باید بسیاری از حسابهای مالی شفاف شود نه رأی نمایندگان. شفافیت باید در حسابهای مالی و گردش مالی باشد.
آرمان: برخی افراد و جریانهای دلواپس به مجلس و دولت تاخته و میتازند که چرا شفافیت ندارند و با بدترین الفاظ و نامناسبترین ادبیات به تضعیف قوای نظام میپردازند. در حالی که باید از آنها پرسیده شود که اگر شما موافق شفافسازی و شفافیت هستید ابتدا از خود شروع کنید... هر کس با کمترین اطلاعات سیاسی میداند که این افراد میانهای با آزادی، مردمسالاری، جامعه مدنی و دموکراسی ندارند... مردم حق دارند و جا دارد که از نهادهای انتخابی و انتصابی مطالبه شفافیت کنند تا رفتارهای همه اجزای حکومت شفاف شود. در مورد شورای عالی انقلاب فرهنگی فقط صدا و سیما گزارشی از عملکردش میدهد اما مشروح مذاکراتش معلوم نیست. خود شورای نگهبان نیز از دیگر نهادهاست.
در روزنامههای حکومتی روز یکشنبه تک و پاتکهای باندی در وحشت از فراگیر شدن مرک سحر خدایاری ادامه دارد:
جوان: همه آتشبیاران پروژه سوخته «سحر»
همدلی: پروندهسازی: برنامه «پرونده ویژه» که پنجشنبه و جمعه از شبکه سوم تلویزیون پخش شد قصد داشت به آنچه ابعاد پشتپرده خودسوزی سحر خدایاری میخواند، بپردازد، اما در عمل مجری این برنامه و میهمانان آن خواستار برخورد قضایی با نمایندگانی شدند که در واکنش به این حادثه سکوت نکردند.
آفتاب یزد: چرا تلویزیون فرصت دفاع نمیدهد
برخی از سایر بحرانهای رژیم در عنوانهای صفحات اول دیده میشود:
آفتاب یزد: کلاه گشاد تهاتر ملک ایران با ترکیه
ابتکار: رئیس اتاق بازرگانی ایران و چین: قاچاق سازمانیافته با پلیس بازی ریشهکن نمیشود
ایران: اصرار صدا و سیما به ادامه رویه تحریف واقعیات کشور به بهانه نقد دولت؛ تخریب بدون توقف
صدای اصلاحات: ۴میلیون فارغالتحصیل بیکار روی دستمان مانده
صدای اصلاحات: حقوقهای نجومی؛ مفسدهای پابرجا!
جوان: کم شدن صدای پای توسعه با بیتدبیری
کیهان: رشت الکتریک را بالا کشیدند برای کارگران هفتتپه اشک تمساح میریزند!