«کمیته امداد امام» در ۱۴اسفند ۱۳۵۷، تأسیس شد. هدف از تأسیس این نهاد، پشتیبانی از محرومان و مستضعفان و خودکفا کردن آنهاست.
پوشش ظاهری آن رسیدگی به محرومان است، اما گزارشهای متعدد از جمله مطالبی که رسانه‌های نظام درج کرده‌اند، تأیید می‌کند «کمیته امداد» بخشی از ماشین صدور تروریسم است.
در سایت این کمیته تأیید شده است که این کمیته دفاتری در عراق، لبنان، آذربایجان، سوریه، تاجیکستان، افغانستان و کومور دارد. طبق اعلام رسانه‌های دولتی: «بنا بر آمار رسمی، کمیته امداد در ۶کشور دنیا نمایندگی رسمی دارد و به‌گفته رئیس پیشین این کمیته در ۳۰کشور دنیا هسته‌های مردمی تشکیل داده شده است. در مجموع ۳۴هزار و ۲۱۹نفر در کشورهای لبنان، سوریه، افغانستان، تاجیکستان، عراق و کومور تا پایان سال ۹۳ تحت پوشش کمیته امداد ایران بوده‌اند... کشور افغانستان با ۱۳هزار و ۲۰۰نفر بیشترین مددجو را در این کمیته دارد. عراق هم با ۱۲هزار و ۷۰۰نفر در رتبه بعدی قرار دارد».(سایت ۵۵ آنلاین، ۲۲آوریل ۲۰۱۵)
بخشی از این به‌اصطلاح مددجویان همان کسانی هستند که پس از طی دوره‌های آموزشی، از جانب نیروی قدس به سوریه اعزام می‌شوند و برای دفاع از دیکتاتوری بشار اسد می‌جنگند.
درباره ماهیت فعالیت‌های کمیته امداد در کشورهای منطقه که در خدمت صدور بنیادگرایی است، گزارشهای متعددی منتشر شده است. در ۸جولای ۲۰۱۶ وزارت دادگستری تاجیکستان از دادگاهی در این کشور خواست که فعالیت دفتر "کمیته امداد" در این کشور را متوقف کند.
