پس از تظاهرات ایران آزاد در نیویورک در نخستین روز اجلاس مجمع عمومی ملل متحد در اعتراض به حضور رئیس‌جمهور رژیم اعدام و قتل‌عام، آسوشیتدپرس در گزارش تصویری خود از «دریای معترضان» در مقابل مقر ملل متحد خبر داد و سایر خبرگزاریها و رسانه‌ها نیز اجتماع بزرگ هزاران ایرانی را مخابره کردند.
کارزار اعتراضی هموطنان روز چهارشنبه ۲مهر نیز همزمان با سخنرانی رئیس‌جمهور ارتجاع در مجمع عمومی، با خروش هر چه قویتر و همراه با نمایشگاه تصاویر شهیدان راه آزادی که به‌دست جلادان خمینی و خامنه‌ای اعدام شدند، برای دومین روز متوالی همزمان با رویدادهای مجمع عمومی در کانون توجه جهانیان قرار گرفت.
آن روی سکهٔ این حضور پر قدرت مقاومت و آلترناتیو دموکراتیک، رقم خوردن یک شکست سیاسی سنگین برای رژیم و رئیس‌جمهور تحت‌امر خلیفه بود که خامنه‌ای همزمان با روانه کردن او به نیویورک، بادکنک سفر و سخنرانی او در مجمع عمومی را ترکاند. در نتیجه، پزشکیان در سخنرانی «بی‌بو و خاصیت» خود در حساسترین وضعیت بحران اتمی و «ماشه» بازگشت تحریم‌ها علیه رژیم، جز تکرار اوامر خلیفه چیزی در چنته نداشت و ناظران سیاسی سخنرانی او را نمایش «بن‌بست» و «ماشه» بر شقیقه نظام توصیف کردند.
در همین روز (چهارشنبه۲مهر)، کیهان خامنه‌ای حرفهای روز سه شنبهٔ او را تیتر کرد که «مذاکره با آمریکا بن‌بست محض است، سودی ندارد و ضررهای جبران‌ناپذیر هم دارد». شریعتمداری، نیابتی خامنه‌ای در کیهان هم نوشت: «زمان ایراد بیانات رهبری هوشمندانه انتخاب شده بود و باید برای سخنرانی پزشکیان در اجلاس مجمع عمومی سازمان ملل متحد، راهگشا و نقشهٔ راه باشد!».
در آن سخنرانی (اول مهر)، خامنه‌ای برای این‌که به باندهای نظام، به‌ویژه آنها که برای زهرخوری نظام و رفتن در «تله مذاکره» فشار می‌آورند، دهنه بزند، گفت: «مذاکره با آمریکا هیچ کمکی نمی‌کند. هیچ سودی ندارد هیچ ضرری را از ما دفع نخواهد کرد». خامنه‌ای تأکید کرد: «احتیاج به غنی‌سازی۶۰ درصد برای کارهای مورد نیاز داریم. تسلیم نشده‌ایم و تسلیم نخواهیم شد» و ادامه داد: «به قول ما مشهدیها این حرف از دهان گوینده‌اش بزرگتر است». او مذاکره تحت تهدید را رد کرد و گفت: «هیچ ملت با شرفی با تهدید مذاکره نمی‌کند. تهدید برای مذاکره نابود کردن شرف یک ملت است. هیچ سیاستمدار خردمندی این کار را نمی‌کند. تهدیدپذیری انتها ندارد». او گفت: امروز غنی‌سازی، فردا موشک و سپس روابط با کشورها مطرح می‌شود و راه علاج را «قوی شدن نظامی» دانست که همان برنامه اتمی و موشکی است.
اما چرا خامنه‌ای بازیهایی مانند توافق قاهره برای تعویق ماشه را متوقف و تیر خلاص را به برجام زد؟ خلیفه درمانده می‌داند که دست کشیدن از برنامه اتمی، جرعهٔ زهری است که هژمونی‌اش را به‌شدت تضعیف و نظام را شقه و آشفته و خطر قیام را بیشتر می‌کند و به منزلهٔ خودکشی از ترس مرگ است. از این رو در بن‌بست محض، مجبور شد بین «بد» و «بدتر» اولی را انتخاب کند.
انتخابی که معنایش فرو رفتن در گرداب فشارهای سنگین بین‌المللی، از جمله بازگشت تمامی تحریم‌ها و رفتن نظام زیر فصل۷ منشور ملل متحد است. آن‌هم در شرایطی که دلار از مرز ۱۰۷هزار تومان گذشته، جامعه در وضعیت انفجاری است و دلواپسان نظام در هراس از قیام و فعالیت‌های شورشگران برای آزادی، آژیرهای خطر را پی‌درپی به‌صدا در می‌آورند.
