این روزها موجی از اظهار ناامیدی و نگرانی نسبت به آینده و مشخصاً سال ۸۹ که خامنهای خود در ۲۱آذر ۹۷ نسبت به احتمال وقوع قیام و انقلاب در آن هشدار داد، هم باند خامنهای، هم باند اصلاحطلبان حکومتی و طیف همسو با روحانی را هم فراگرفته است.
مردم در برابر نظام
در باند خامنهای، زاکانی، از مهرههای این باند، با اشاره به هشدار خامنهای در ۲۱آذرماه گذشته، در مورد احتمال وقوع فتنه در سال آینده گفت: «فتنه سال ۹۸ مشخص است، طراحی بهصورت این است که مردم را در برابر نظام و انقلاب اسلامی قرار دهند».
زاکانی در مورد چگونگی و مراحل این روند افزود: «راه آن نیز این است که آمریکا و دشمنهای خارجی فشار اقتصادی را تشدید کنند، مسئولان با ناکارآمدی، نتوانستن و نخواستن زمینه را فراهم کنند، تجدیدنظرطلبان سیاسی با دعوت به حضور مردم و نافرمانی مدنی به این زمینه کمک کنند و ضلع چهارم نیز ورود ضدانقلاب و (مجاهدین) برای ایجاد آشوب در کشور است.
وی تصریح کرد: «دشمنان دل خوش کردهاند که نظام را ساقط کنند».(سایت جهان نیوز ۱۲بهمن ۹۷)
در باند اصلاحطلبان نیز وحشت از قیام و سرنگونی در سال ۹۸، عیناً با همان کد «فتنهٔ ۹۸» موج میزند؛ مطهرنیا از کارشناسان این باند طی گفتگویی با سایت حکومتی دیپلوماسی ایرانی نسبت به موقعیت انفجاری جامعهٔ ایران در شرایط کنونی هشدار داده و میگوید: «اساساً در شرایط ملتهب کنونی که میزان و شدت شکنندگی امنیت اجتماعی در سایه شکنندگی وضعیت اقتصادی و معیشتی به نقطه بسیار حساسی رسیده است، باید عنوان داشت که میتوان در سال آینده شاهد اتفاقاتی در داخل کشور بود که از هماکنون برخی مسئولان هشدارهایی را در خصوص برخی اعتراضات سراسری را با عنوان فتنه ۹۸ مطرح کردهاند».
نگرانی برای براندازی
مطهرنیا با اشاره به قیام در سالهای ۷۸ و ۸۸، سال ۹۸ را از این بابت «بهشدت متفاوت» دانسته و میافزاید: «اکنون مسائل معیشتی، دغدغههای اقتصادی و نیز اقتضائات دیپلماتیک کشور سایه بسیار پررنگ و در عینحال سنگینی بر دیگر مسائل مردم جامعه انداخته است». مضافا اینکه ناامیدی مردم از طیفهای سیاسی اصلاحطلب و اصول گرا در طی سالیان بعد از ۸۸ سبب شده تا آلترناتیوهای داخلی از هر دو طیف کارآیی خود را بهشدت از دست بدهند».(سایت دیپلماسی ایرانی ۱۲بهمن ۹۷)
وحشت از آینده و اذعان به درماندگی رژیم در مواجهه با ابعاد بحران چنان است که آخوند جنتی روز ۱۲بهمن ۹۷ طی یک سخنرانی به درماندگی و ترسزدگی مسئولان و ناامیدی آنها اشاره کرد و گفت: «کار به جایی رسیده که برخی مقامات ما باورشان شده که ما نمیتوانیم کشور را اداره کنیم مگر با کمک آمریکا... نباید از خودمان از قدرت اسلام ناامید بشویم. چرا با اینها خودمان را ببازیم».(خبرگزاری فارس ۱۲بهمن ۹۷)
این ابراز نگرانیها بیانگر این واقعیت است که حاکمیت ولایت فقیه به آخر خط یعنی در موقعیت سرنگونی قرار دارد. اگر چنین تهدیدی وجود نداشت دلیلی نداشت که خامنهای شخصا خودش به صحنه بیاید و به سردمداران و نیروهای رژیمش نسبت به قیام و انقلاب در سال ۸۸ هشدار بدهد و پس از او نیز بهطور متناوب سرمداران و مهرههایی از هر دو باند به صحنه بیایند و نگرانی او را در مورد قیام و انقلاب در سال ۹۸ تکرار کنند.
آمادگی شرایط عینی و ذهنی
هراس این عناصر از وقوع قیام و انقلاب و از سرنگونی در سال ۹۸ بر ۲پایه استوار است:
- اول اینکه قیامآفرینان و کانونهای شورشی با قیامها، اعتراضات و فعالیتهای خود حاکمیت را به جایی رساندهاند که دیگر مانند سابق نمیتوانند بر مردم حکومت کنند.
آنچنانکه آخوند احمد جنتی گفته است که مقامات به این باور رسیدهاند که نمیتوانند امور را اداره کنند.
این اعترافات صریحترین اذعان نسبت به اعتلای موقعیت انقلابی در جامعهای است که کار را برای حاکمیت دشوار کرده است، که حکومتکنندگان دیگر نمیتوانند مثل سابق حکومت کنند و مردم هم مثل گذشته زیر بار آنها نمیروند.
- دوم؛ موقعیت بهغایت ضعیف حاکمیت آخوندی که بهدلیل بحرانهای لاعلاجی که آنها را محاصره کرده شیرازه امور عملاً در حال از دست رفتن است. واقعیتی که به اعتراف آخوند جنتی، مسئولان از قدرت خودشان(بخوانید از قدرتنمایی برای مردم و سرکوب آنها) ناامید شدهاند.
مطهرنیا، مهره وابسته به باند روحانی اوضاع شکننده رژیم و همچنین موقعیت مردم قیامکننده در شرایط کنونی را با شرایط قیام سال ۸۸ بهکلی متفاوت میبیند و اذعان میکند که پایان «آلترناتیوسازی» و آلترناتیوبازی درونی رسیده است و انتظار دارد آلترناتیو دیگری سرنوشت «فتنه ۹۸» آینده یعنی قیام و انقلاب را رقم بزند.
بیدلیل نیست که زاکانی، از سردمداران باند خامنهای، نگران «فتنه سال ۹۸» است که این فتنه باعث «ورود ضدانقلاب و (مجاهدین) برای ایجاد آشوب در کشور» شود.
سرنگونی، امری ناگزیر
این ابراز نگرانیها بیانگر این واقعیت است که حاکمیت ولایت فقیه به آخر خط یعنی در موقعیت سرنگونی قرار دارد. اگر چنین تهدیدی وجود نداشت دلیلی نداشت که خامنهای شخصاً خودش به صحنه بیاید و به سردمداران و نیروهای رژیمش نسبت به قیام و انقلاب در سال ۸۸ هشدار بدهد و پس از او نیز بهطور متناوب سرمداران و مهرههایی از هر دو باند به صحنه بیایند و نگرانی او را در مورد قیام و انقلاب در سال ۹۸ تکرار کنند.
واقعیت این است که موقعیت انقلابی و شرایط انفجاری جامعه و ضعف و شکنندگی نظام ولایت در برابر خیزشها و اعتراضات مردم و کانونهای شورشی و مقاومت پیشتاز و برانداز، صحنه را در برابر دیدگان رژیم آخوندی تیره و تار کرده است. صحنهای که سردمداران و مهرههای رژیم در آن، آینده شوم خود یعنی سرنگونی و به زبالهدان تاریخ افتادنشان را میبینند. ریشه و علت نگرانیهای مستمر در همین واقعیت است.