کانون‌های قهرمان شورشی با درود به شورشگر شهید سمیه رشیدی و در پاسخ به زجرکش کردن زندانیان سیاسی بیمار توسط قضاییهٔ جلادان، به سلسله عملیاتی در تهران، کرج، شهریار، مشهد، اصفهان، رشت، کرمانشاه، قزوین، خرم‌آباد، اسلام‌آباد غرب، ایرانشهر و دورود مبادرت کردند.
در این عملیات اختناق‌شکن، تصاویر منحوس خمینی و خامنه‌ای در شهرهای میهن به آتش کشیده شد و کانون‌های شورشی به مراکز سرکوب و جنایت رژیم به‌شرح زیر تهاجم کردند:
- ۲ انفجار در شهرداری غارتگر حکومتی در پرند تهران
- انفجار در شهرداری غارتگر حکومتی در مشهد
- به آتش کشیدن حوزه جهل و جنایت خمینی در اسلام‌آباد با پرتاب کوکتل
- به آتش کشیدن پایگاه بسیج سپاه پاسداران در اصفهان با پرتاب کوکتل
- به آتش کشیدن بخشداری سرکوبگر فولادشهر اصفهان با پرتاب کوکتل
- به آتش کشیدن پایگاه‌های بسیج سپاه پاسداران در مشهد، کرمانشاه و ایرانشهر
- به آتش کشیدن بنـرها و پوسترهای حکومتی با تصاویر خمینی، خامنه‌ای، در کرج، رشت، شهریار و دورود
- به آتـش کشیـدن راهنمای ستاد خبرچینی بسیج سپاه پاسداران و وزارت اطلاعات در تهران، قزوین و خرم‌آباد
روز پنجشنبه ۳مهرماه، دبیرخانهٔ شورای ملی مقاومت، ضمن اعلام خبر جان‌باختن زندانی سیاسی سمیه رشیدی در شکنجه‌گاه قرچک و فراخوان به تحقیق در مورد چگونگی جان‌باختن وی نوشت:
«خبرگزاری قضاییه جلادان خبر این جنایت را با عنوان “فوت یک متهم با سابقه همکاری با مجاهدین در بیمارستان“ اعلام کرد و نوشت سمیه رشیدی“ در ۱۴۰۱ و ۱۴۰۲ به اتهام ارتباط با مجاهدین بازداشت شد“ اما “۶ماه پس از آزادی مشروط، مجدداً با مجاهدین ارتباط گرفته و در ۶ اردیبهشت ۱۴۰۴ دستگیر می‌شود“. سمیه رشیدی پس از دستگیری و بازجویی به بند زنان اوین و سپس در تیرماه گذشته به قرچک منتقل شد. کمیسیون زنان شورای ملی مقاومت روز ۳۰شهریور هشدار داده بود که زندگی زندانی سیاسی سمیه رشیدی در خطر است».
دبیرخانهٔ شورای ملی مقاومت روز بعد(۴مهر)، در اطلاعیه دیگری اعلام کرد: «خبرگزاری به‌اصطلاح دانشجو متعلق به بسیج سپاه خامنه‌ای با انتشار یک کلیپ از سمیه رشیدی که در آن شعار می‌دهد “مرگ بر خامنه‌ای، درود بر مریم رجوی“ تلاش کرده است بر “ضرب‌وشتم“ و “عدم رسیدگی پزشکی“ و دیگر جنایت‌های دژخیمان اوین و قرچک در مورد این زندانی سیاسی را که به‌شهادت وی منجر شده است، بپوشاند».
در بخش دیگری از اطلاعیه آمده است: «شماری از زندانیان سیاسی جهت اطلاع افکار عمومی و هم‌چنین برای اقدام گزارشگر ویژه ملل متحد از جمله نوشته‌اند: سمیه رشیدی روز ۱۲ اردیبهشت ۱۴۰۴، به هنگام نوشتن شعار ”کارگر بیدار است از شیخ و شاه بیزار است“، توسط نیروهای وزارت اطلاعاتی دستگیر و بعد از سپری کردن ۲۴ساعت در بازداشتگاهی نامعلوم و شکنجه‌های روحی و روانی در روز ۱۳ اردیبهشت ۱۴۰۴، وارد بند زنان اوین شد. سمیه بیماری صرع داشت و داروی این بیماری را می‌خورد... در حالی‌که رسانه‌های شیاد و دروغ‌پرداز رژیم، سمیه را معتاد معرفی کردند تا در سایه اعتیاد رد جنایت را پاک کنند. حال آن‌که سمیه و امثال او نه به‌علت اعتیاد، بلکه به‌علت روحیه مبارز و سازش‌ناپذیرشان در چشم این دژخیمان، محکوم به مرگ هستند».
ساعتی پس از شهادت سمیه رشیدی، زندانیان سیاسی در قرچک و اوین، یاد زندانی سیاسی شورشگر را گرامی داشتند. زندانیان شعار می‌دادند: «مرگ بر دیکتاتور، مرگ بر خامنه‌ای، لعنت بر خمینی»، «سمیهٔ بیمار، اون هم شده سربدار».
خبرگزاری فرانسه ۴مهر گزارش داد: تلویزیون دولتی جمهوری اسلامی اعلام کرد سمیه رشیدی، ۴۲ساله، در بیمارستان درگذشت و افزود که مرگ او ناشی از مشکلات پزشکی بوده که قبل از دستگیری‌اش وجود داشته است. قوه قضاییه رژیم ایران سمیه رشیدی را عضوی از گروه مخالف مجاهدین خلق توصیف کرد که در ایران ممنوع است اما پایگاه گسترده‌یی در میان تبعیدیان در اروپا و ایالات متحده دارد.
قوه قضاییه ایران گفت سمیه رشیدی قبلاً در سال‌های ۲۰۲۲ و ۲۰۲۳ به‌دلیل داشتن «تجهیزات ویژه» دستگیر شده بود. شورای ملی مقاومت اعلام کرد که او در نتیجه «محرومیت از درمان پزشکی و تأخیر در انتقال به بیمارستان» درگذشته است. شورای ملی مقاومت گفت: «محروم کردن زندانیان سیاسی از دسترسی به درمان پزشکی توسط دژخیمان خامنه‌ای یک جنایت مستند و سیستماتیک است که برای شکستن و کشتن تدریجی زندانیان استفاده می‌شود».
