آیا آنطور که دستگاه تبلیغاتی خامنهای وانمود میکند پذیرفته شدن حاکمیت آخوندی در سازمان همکاری شانگهای ضربهای به تحریم و انزوای سیاسی آخوندی است که در رابطه با این بهاصطلاح موفقیت آخوند رئیسی ادعا کرد: «عضویت جمهوری اسلامی ایران در سازمان همکاری شانگهای یک تحرک راهبردی بود و یک موفقیت دیپلماتیک بدون تردید عضویت جمهوری اسلامی در سازمان همکاریهای شانگهای در واقع ارتباط اقتصادی را برای مردم عزیز مان رقم میزند» (تلویزیون شبکه خبر ۲۷شهریور۱۴۰۰).
این ادعا در شرایطی که است که رسانهها و کارشناسان حکومتی نه تنها پیوستن به این پیمان را راهبردی نمیدانند بلکه آنرا حتی آنچنان مفید که بتواند گرهی از بنبستهای اقتصادی بگشاید، نمیدانند.
روزنامه مستقل نوشت: «این عضویت گرچه بتواند بهلحاظ سیاسی مفید باشد اما از نظر اقتصادی دستآورد چندانی نخواهد داشت».
اما مقامات دولت رئیسی کوتاه بیا نیستند و همچنان بر طبل تو خالی میکوبند از جمله حسین امیر عبداللهیان وزیر خارجه گفت: «این را باید یک دستآورد خیلی مهم اجلاس به حساب بیاوریم و حتماً آثارش را در برنامه اقتصادی دولت سیزدهم مردم عزیز مان ملاحظه و مشاهده خواهند کرد» (تلویزیون شبکه خبر ۲۶شهریور۱۴۰۰).
وقتی میتواند پیوستن به پیمان شانگهای در جهت رونق اقتصادی مؤثر باشد که اقتصاد دارای یک زیرساخت قوی باشد و به ویرانه کنونی تبدیل نشده باشد و ضمنا مورد تحریم شدید نباشد که دولت ضدمردمی نتواند با جهان مراودات اقتصادی کلان داشته باشد و حتی نتواند نفت صادر کند.
اقتصاد درهم شکستهای که در آن بهطور روزمره قیمت اجناس و نرخ تورم بالا میرود و سفرههای مردم خالی میشود و در یککلام اقتصادی است زمینگیر شده.
اقتصادی که سال به سال رتبه آن در حال افول است و «بر اساس آخرین بهروز رسانی دادههای بانک جهانی در تیرماه۱۴۰۰ مشاهده میشود که تولید ناخالص داخلی ایران به قیمت جاری از ۴۴۵میلیارد دلار در سال۱۳۹۶ با ۵۷درصد کاهش به ۱۹۱میلیارد دلار در سال۱۳۹۹ رسیده است. همچنین رتبه ایران بهلحاظ GDP در میان کشورهای جهان از رتبه بیست و ششم اقتصاد جهان در سال۲۰۱۷ به رتبه پنجاهمین اقتصاد جهان در سال۲۰۲۰ سقوط کرده» (روزنامه ستاره صبح ۲۹شهریور۱۴۰۰).
یک کارشناس حکومتی در مصاحبه با تلویزیون شبکه ۲ اقتصاد را اسب مرده نامید و گفت: «میگویند از اسب مرده پیاده شو یعنی چی یعنی وقتی اقتصاد ساختارش غلط است شما سوارکار عوض میکنید کاری نمیتوانیم بکنیم بابا اسب مرده است برو یک اسب زنده سوار شو» (تلویزیون شبکه دو ۲۷شهریور۱۴۰۰).
روزنامه مستقل در قسمتی دیگر از مقالهاش نوشت: «عضویت در سازمانی آسیایی در عالم انزوا نمیتوانست مایه دلگرمی و احساس هویت دولتی و بینالمللی باشد. در این میان البته ایران برای دور زدن تحریم روابطی با چین و هند و روسیه یعنی سه عضو اصلی شانگهای داشته است که عضویت کنونی کمکی به تقویت آن نمیکند» (مستقل ۲۹شهریور۱۴۰۰).
روزنامه آرمان نیز اظهارنظرهای مثبت سردمداران دولت رئیسی در مورد مزایای پیوستن به شانگهای را «ادبیات و اظهارنظرهایی دانست» که «باواقعیات نظام بینالملل همخوانی ندارد» و آنها نمیتوانند با «این تصورات غیرواقعی به جایگاه» مد نظر رژیم «در منطقه و جهان دست پیدا کنند»
این روزنامه وابسته به باند مغلوب در ادامه با توجه بهعملکردهای چنین و روسیه در رابطه با نظام در گذشته و اولویت دادن به روابط سیاسی و منافع اقتصادی با غرب و قال گذاشتن آن سر بزنگاهها آنها را «غیرقابل اتکا» دانسته که حاکمیت با «اتکای آنها بخواهد به منازعه با غرب بپردازد» (آرمان ۳۰شهریور۱۴۰۰).
البته رژیم نیاز دارد که با سیلی صورت خود را سرخ نگاه دارد ولی هر چه باشد هنوز کم و کیف عضویت رژیم در شانگهای و عملکرد سایر اعضا با آن در زمینه سیاسی و اقتصادی مشخص نیست.
واقعیتی که روزنامه همدلی ۲۹شهریور۱۴۰۰به آن اعتراف کرده و نوشته است: «واقعیت این است که صرف عضویت در اینچنین سازمانهایی اهمیت ندارد، ما هماکنون عضو سازمان اوپک هستیم اما وقتی نفت ما تحریم شد، اوپک اقدامی نکرد، بنابراین باید دید عضویت در شانگهای به چه صورت خواهد بود و چطور عمل میشود، اینها همگی حلقه گمشدهای در اقتصاد هستند که باید به جستجوی آنها پرداخت».
با این وجود سردمداران حاکمیت نیاز به این جنجال دارند. جنجالی که حتی مصرف داخلی برای تمامیت نظام ندارد و مورد تمسخر مهرهها و رسانههایی از خود رژیم است و تنها تعدادی از رسانهها و مهرههای باند خامنهای هستند که چند روزی است پروپاگاند راه انداخته و تلاش دارند به این وسیله به ته مانده نیروهای این باند امید کاذب بدهند تا بیش از این ریزش نکنند