نخستین کنفرانس خبری پزشکیان به کلی‌گویی و زمینه‌چینی برای ایجاد شوک جدید افزایش قیمتها گذشت. او تلاش کرد جراحی «اقتصاد بیمار» با افزایش قیمت نان و برق و آب و بنزین را توجیه کند و گفت: «بالاخره اگر بخواهیم مملکت ما درست شود و از این وضعیت در بیاییم باید این اقتصاد بیمار را درمان کنیم. برای این اقتصاد بیمار دارو که بدهیم ممکن است تلخ باشد. خب چرا به مردم داروی تلخ می‌دهید باید بپذیریم که اگر این مداخله صورت بگیرد به نفع آن محروم است...» .
وی در این کار از کارشناسان و روشنفکران و اصحاب رسانه دعوت کرد تا او را در ربودن نان از سفرهٔ محرومان کمک کنند و در همین رابطه افزود: «بالاخره وقتی که یکی مریض است بعضی وقتها بیهوش کردن می‌خواهد. اقتصاد ایران یک دخالت‌هایی را طلب می‌کند شما به‌عنوان رسانه و دانشگاهیان و کسانی که سیاست‌مداران می‌دانند باید کمک کنند که آن روشهای درمان [افزایش نان و بنزین] را بتوانیم اجرایی کنیم».
خبرنگاری که از کلی‌گویی و توضیحات دو پهلوی پزشکیان چیزی دستگیرش نمی‌شد، پرسید: «آقای دکتر نان مجدد گران شد در حالی که هیچ‌کدام از مسئولان دولتی در این باره واکنشی نشان ندادند... سؤال مشخص من این هست که گرانی نان در تهران آیا با موافقت دولت انجام شد؟ در غیراین صورت چرا با آن مخالفتی صورت نگرفت؟ اگر دولت راه‌حلی برای ارزانی ندارد آیا برنامه‌یی برای جلوگیری از گرانی دارد؟ و دیگر این‌که آیا قرار است شاهد ادامهٔ روند گرانی‌ها باشیم و دولتمردان با توجیهات مختلفی هیچ واکنشی نشان ندهند؟».
اما باز هم پاسخها کلیشه‌یی و کلی و یکنواخت بود. او آمده بود تا با تجویز «داروی تلخِ» گرانی نان و بنزین، مشکل ناترازی و بحرانهای ناشی از هزینه‌های سرکوب و غارت و جنگ‌افروزی را از جیب مردم حل کند. از همین رو، دوباره دست به دامن رسانه‌ها شد و گفت: «من از شما کمک می‌خواهم. کمک کنید این بیماری و ناترازی را درمان کنیم. درمان مداخله می‌خواهد. مداخله یک مقدار ناملایمات همراه داره. بپذیرید ناملایمات را تحمل کنیم».
ناگفته روشن است که منظور پزشکیان از ناملایمات، زمین‌گیر کردن محرومان و کشیدن تیغ گرانی بر گلوی میلیونها ایرانی برای تنفس مصنوعی به اقتصاد رو به مرگ نظام و بیرون کشیدن ولایت بحرانزده از ورطه نابودی است. اما بسیاری از دلواپسان نظام به او هشدار می‌دهند که وقتی کارد به استخوان مردم می‌رسد، ممکن است که نظام در معرض خطر شورش و قیام قرار بگیرد.
پزشکیان در بخش دیگری از این نشست خبری ضمن اذعان به بحرانهای مرگبار و بی‌علاج گفت: «در این وضعیت چه در انرژی، چه در گاز، چه در برق، چه در محیط‌زیست، چه در پول، داریم می‌رویم به طرف فروپاشی».
سپس اضافه کرد: «اگر ما منابع را نبینیم مصرف را بالا ببریم قطعاً یک روزی نابود خواهیم شد ما باید بین داشته‌ها و نیازهایمان یک تعادلی ایجاد کنیم. الآن نشست زمین در تهران وحشتناک است از لحاظ محیط‌زیستی آب‌های زیرزمینی دارند تمام می‌شوند... این از نظر علمی و نگاه به‌اصطلاح ساده‌یی که آدم نگاه می‌کند غیرممکن است ادامه‌اش پس ما باید فکر دیگری بکنیم».
فکر دیگر همان «جراحیهایی» است که پزشکیان روز ۱۳شهریور در مشهد ضرورت آن را با صراحت و با مطرح کردن احتمال «مرگ بیمار» عنوان کرد و گفت: «در خیلی از قسمتهایی که هست [باید] یک جراحیهایی انجام بدهیم تا بتوانیم کشور را از این وضعیت بیرون بیاوریم».
در همان روز رهبر مقاومت گفت: «پزشکیان راست می‌گوید که کشور برای این‌که از این وضعیت بیرون بیاید. نیازمند جراحی است در غیر اینصورت مریض درمان نمی‌شود اما جراحی مورد نیاز برکندن رژیم ولایت فقیه از ریشه و در تمامیت آن است به همین خاطر ماستمالی بحرانها و موقعیت انقلابی با پزشکیان امکانپذیر نیست. هم‌چنان‌که شاه رفت شیخ هم باید گورش را گم کند!»
