کارگران گروه ملی صنعتی فولاد اهواز سالهاست برای تحقق عدالت و دستیابی به حقوق قانونی خود مبارزه میکنند. در این راه البته که قیمت سنگینی نیز پرداختهاند و تا کسب عموم مطالبات برحق خود از پای نخواهند نشست. یادمان هست که در سالهای دهه ۷۰ خورشیدی در اعتراضات و اعتصابات کارگران لولهسازی اهواز(یکی از کارخانجات مجتمع صنعتی گروه ملی صنعتی فولاد اهواز) چه خوندلها و رنجهایی کشیده شد. اخراج کارگران، ماهها اعتراض در خیابان و رودررویی با استاندار حکومتی و... برای دستمزد ناعادلانهای که ماهها پرداخت نشده بود؛ آنهم از سوی رژیمی که عوامفریبانه مدعی دستبوسی کارگران است.
در دور بعدی (۱۳۹۳) هم همین بخش از گروه فولاد اهواز دست به اعتراض برای وضعیت شغلی و دستمزدهایشان زدند و برچسبهای فاشیسم حاکم بر ایران را دریافت کردند: «اعتراض صنفی کارگران پیمانی لولهسازی اهواز برچسب سیاسی خورد. در این کارخانه ۲۴۰۰کارگر کار میکنند. دلیل اعتراض کارگران این است که طی ۲ماه گذشته حقوق دریافت نکردهاند»(ایلنا ۱۹بهمن ۱۳۹۳).
در سال ۱۳۹۷ باز هم فولادیهای غیور اهواز برای کسب مطالباتشان دست به اعتراض زدند اما رژیم آخوندی و پاسداران ضدکارگرش اقدام به دستگیری کارگران دلیر و زحمتکش نمودند: «گروهی از خانوادههای کارگران زندانی گروه ملی فولاد دست به تجمع اعتراضی زدند. حاضران در این تجمع اعتراضی که فرزندان کارگران نیز در میان آنها دیده میشدند، پلاکاردهایی را با خود حمل میکردند که شعارهایی چون "کارگر زندانی آزاد باید گردد" و "کارگران مطالبات صنفی دارند" بر آنها نوشته شده بود»(دویچه وله ۳دی ۱۳۹۷).
ریشههای ستم بر کارگران فولاد
گروه ملی صنعتی فولاد ایران نخستین کارخانه نورد فولاد کشور است که در دهه ۱۳۴۰ در اهواز تأسیس شد. این مجتمع عظیم با ۳۰۰۰ پرسنل و ظرفیت سالانه حدود ۱.۵میلیون تن فرآوردههای فولادی و ۴۳۰هزار تن شمش فولادی، بخش عمدهیی از نیازهای کشور و صادرات را تأمین میکرد.
ماجرای واگذاری گروه ملی فولاد به اختلاسگران و عوامل حکومتی به سال ۱۳۸۹ برمیگردد. در آن سال یک اختلاس ۳۰۰۰میلیارد تومانی منجر به محاکمات نمایشی و قربانی کردن یکی از دستاندرکاران این اختلاس حکومتی شد و پس از آن ۶۰درصد سهام فولاد اهواز به بانک ملی واگذار شد (امروزه به ۷۲درصد رسیده است) و مجدداً ستم بر کارگران افزوده شد. دستمزدهای معوقه، از کار افتادن خط تولید و نابسامانی مدیریتی دامنه اعتراضات و اعتصابات کارگری را شدت بخشید.
از آن سالها همواره کارگران فولاد اهواز در برابر ستم و تبعیض و بیعدالتی ایادی رژیم آخوندی در صف مقدم مبارزه بودند. تا اینکه در دور جدید با آزاررسانی و حقکشی رژیم آخوندی بار دیگر اعتراضات کارگران این شرکت شدت گرفت.
مرحله دیگری در مبارزات کارگران فولاد در ایران ستمزده
از ۲۹آذر امسال کارگران گروه ملی صنعتی فولاد در اعتراض به عدم اجرای طرح طبقهبندی مشاغل، ممنوعیت ورود دهها کارگر به کارخانه، ابتدا در داخل مجتمع و سپس به خارج از محدوده شرکت دست به اعتراض و تجمع زدند.
«کارگران درهای شرکت را بستند، دست از کار کشیدند و پنج خط تولید کارخانه نیز متوقف شد. کارگران مطالباتشان را در این اعتراضات، رفع ممنوعیت ورود همکارانشان به شرکت، اجرای فوری و کامل طرح طبقهبندی مشاغل، همسانسازی دستمزدها برابر دریافتی کارگران شرکتهای فولادی همجوار، قراردادیشدن همه کارگران شفق و خلعید از بانک ملی اعلام کردهاند»(شرق ۸دی ۱۴۰۲).
کارگران این مجتمع عظیم تیرماه سال گذشته هم دوباره به عدم اجرای طرح طبقهبندی اعتراض کرده بودند و دستگاه قضاییه خامنهای ۱۷نفر از کارگران را بهاتهام «اخلال در نظم عمومی از طریق ایجاد هیاهو و جنجال» به شلاق و حبس تعزیری محکوم کرده بود. در چند روز گذشته صدها کارگر زحمتکش فولادی روزانه فاصله یک کیلومتری شرکت(در جاده اهواز-خرمشهر) تا میدان بقایی را راهپیمایی کردند. در میان همه مطالباتی که در بالا آمد، مسأله اصلی کارگران اجرای طرح طبقهبندی مشاغل است اما مدیریت شرکت بهبهانه نداشتن توان مالی از اجرای آن خودداری میکند و تنها حاضر است ۱۰درصد به حقوق کارگران اضافه کند. اگر بانک ملی کشور توان پرداخت حقوق کارگران را ندارد پس پولهای نهفته در آن خرج چه کارهایی میشود؟ چه کسی پاسخگوی ۸سال اعتراض ممتد کارگران زحمتکش یکی از مهمترین صنایع ملی است؟
کارگران میگویند: «خصوصیسازی در این شرکت موفق نبوده و بانک ملی نمیتواند شرکت را اداره کند... یک هفته است که ۵خط تولید در استان متوقف شده و برای هیچکس مهم نبوده که بیایند و حرف کارگران را بشنوند. بهجای اینکه مشکل مسدودشدن کارت ۲۱نفر را حل کنند، تعداد آنها را به ۳۸نفر رساندند. اعتراض ما صنفی و برای حقوق کارگران است که طبق قانون مجاز است، اما همه کاسهکوزهها در آخر بر سر کارگران شکسته میشود»(بهار ۹دی ۱۴۰۲).
پایان یک نبرد، آغاز نبرد دیگر
خبرگزاریها از پایان مشروط اعتصاب ۸روزه کارگران فولاد در ۱۰دی ۱۴۰۲ خبر دادند. پرداخت علیالحساب بابت اجرای طرح طبقهبندی مشاغل و مهلت ۳روزه برای بازپسگیری شکایت مدیریت از کارگران از عمدهترین مفاد توافق است. این در حالی است که بازنشستگان فولاد و بازنشستگان تأمین اجتماعی در چندین شهر به تجمعات و اعتراضات خیابانی خود ادامه میدهند. کارکنان رسمی نفت در چندین حوزه عملیاتی جنوب کشور مجدداً دست به برپایی تجمعات اعتراضی زدند. تجمع اعتراضی معلمان در یزد ادامه یافت. اعتصاب و تجمع کارگران شرکت قند خاورمیانه در شوش دانیال، اعتصاب بازاریان در چندین شهر و اعتصاب سراسری بازار طلافروشان از جمله در تهران، تبریز و… نیز همچنان ادامه دارد.
ایستادهایم تا به حقمان برسیم
کارگران برای تأمین حداقل نیازهای زندگی و در دفاع از هویت طبقاتی و بلکه حق حیات هر انسان زحمتکش دست به پیکاری روزانه و مستمر میزنند. در کنار این زحمتکشان شریف جوانان آگاه و دلیر و کانونهای قهرمان شورشی بر غارتگران و ستمبارگان این خلق آتش میبارند و با مقاومت سازمانیافته، عزم جزم کردهاند تا کاخ ستمگران مرتجع را بر سرشان ویران سازند.