اعترافات پزشکیان در جلسهٔ علنی مجلس و فاش‌گویی‌های او در مورد تعیین وزیران با دستور مستقیم خامنه‌ای، قشقرقی در رژیم آخوندی به‌پا کرده است. گروهی برآشفته از لجن‌مال شدن بالا تا پایین رژیم از خود خلیفه تا مجلس و رئیس‌جمهور ارتجاع، به‌پزشکیان اعتراض می‌کنند که چرا این طور بی‌حساب از ولی‌فقیه هزینه کرده؟ یعنی آبروی ناداشته نظام و مجلس و خودش را هم برده است.
یکی از اعضای مجلس ارتجاع به‌نام منان رئیسی نوشت: «پزشکیان جوری در مجلس صحبت کرد که گویی مخالفت با وزرای پیشنهادی، به‌معنای مخالفت با رهبری است و همین هزینه کردن از آقا سبب شد که برخی همکاران بنده که فاقد دقت لازم بودند به‌اشتباه بیفتند و نتیجه این شد که کل کابینه رأی آورد».
محمودی عضو دیگر مجلس ارتجاع گفت: «کابینه‌یی که از مجلس رأی آورد کابینه رهبر نیست. حق نداریم ضعفها، کاستیها و عملکردهای آینده این دولت را به‌پای مشورتهای رهبری بگذاریم» (خبرگزاری حکومتی انتخاب ـ ۲شهریور).
سرکردهٔ سابق بسیج دانشجویی رژیم هم گفت: «واقعاً اگر این مجلس ظفرقندی را متناسب با معیارهای دوازده‌گانه ببیند و به‌او رأی بدهد این ننگ این مجلس خواهد بود و ننگی هست که پاک نمی‌شود» (خبرگزاری حکومتی دانشجو ـ ۳۱مرداد).
بسیج دانشجویی دانشگاه امیرکبیر در پیامی اعلام کرد: «مجلس شورای اسلامی را تعطیل کنید! رأی اعتماد مجلس به‌گزینه‌یی که از سوابق و مواضع ضدنظام خود اعلام برائت نکرده، در کنار رأی به‌گزینه‌های «ناکارآمد» و «حداقلی»، نشان از «عدم استقلال» و «اشتباه راهبردی» دارد، با این اوصاف مجلس را تعطیل کنید یا کفالت آن را به‌پدرخوانده‌ها بسپارید» (جماران نیوز ـ ۲شهریور).
به‌این ترتیب و چنان‌که پیداست، کابینه‌یی که پزشکیان آن را کابینهٔ «وفاق ملی» (بخوانید وفاق باندی) خوانده، به‌رغم آن‌که خلیفهٔ ارتجاع را هم پشت آن قرار داده، در همین اول کار، کانون تضادهای جوشان و جنگ و دعواهایی شده که مهارناپذیر می‌نماید. جنگی که خواه ناخواه این بار خود ولی‌فقیه در مرکز آن قرار دارد.
در این میان، بعضی از مهره‌ها و باندهای رژیم فضیحت پوشالی بودن مجلس را «عین استقلال» و فضیحت کابینه دستوری را «شفاف سازی» جلوه می‌دهند!
روزنامهٔ جوان ارگان سپاه پاسداران تیتر زده «چرا کار مجلس عین استقلال بود؟».
عباس عبدی در پاسخ به‌این سؤال که مشاور رئیس‌جمهور سابق طی توئیتی از رئیس‌جمهور با عنوان «رئیس‌الوزرا» یاد کرد. (این آیا).. نشانگر هیچ‌کاره بودن رئیس‌جمهور، بی‌سرانجام بودن دولت وفاق ملی و تعابیری از این دست، است؟»؛ با طعنه به‌روحانی پاسخ می‌دهد: «باید گفت در مقایسه با رئیس‌جمهوری که در مجلس اصلاح‌طلب وزیر بهداشتش آقای نمکی می‌شود، ما این رئیس‌الوزرا را هزار برابر ترجیح می‌دهیم که در مجلس اصول‌گرا می‌تواند یک کسی مثل ظفرقندی را وزیر کند».
جالب است که عبدی درصدد رد یا انکار این‌که پزشکیان «رئیس‌الوزرا» است، برنمی‌آید و فقط می‌گوید این رئیس‌الوزرا نسبت به‌رئیس‌جمهور شما ارجح است!
علی مطهری نایب‌رئیس سابق مجلس ارتجاع هم گفته است «این‌طور نیست که پزشکیان از رهبری هزینه کرده باشد بلکه واقعیات چینش کابینه را گفت و شفاف‌سازی کرد».
این هم معنای جدیدی از شفافیت در فرهنگ لغات آخوندی است که در آن همهٔ کلمات ذبح و وارونه شده است. از زاویه‌یی دیگر اما، چه بسا راست می‌گوید! این شفافیت از نوع ولایی است؛ یعنی شفاف‌سازیِ لجنزار ولایت مطلقه فقیه، که می‌خواستند با نمایشهای انتخاباتی بر آن سرپوش بگذارند. ولی با اعترافهای پزشکیان در مورد دستورات خامنه‌ای و رأی فله‌یی مجلس فرمایشی، در آکواریوم گذاشته شده است!
