روز شنبه ۱۲آبان ۱۳۹۷ سومین روز از چهارمین اعتصاب سراسری رانندگان کامیون ایران سپری شد.
این دور از اعتصاب رانندگان کامیون یک ویژگی برجسته نسبت به ۳دور پیشین دارد و آن ویژگی این‌که: رانندگان کامیون این‌بار در صدر خواسته‌های خود، که اساساً خواسته‌هایی صنفی، لجستیکی و اداری‌ـ‌مالی بود، خواهان آزادی همکاران اسیر خود شده‌اند.
در دور سوم اعتصاب رانندگان کامیون که روز ۲۱مهر ۹۷ موقتاً به‌پایان رسید، رژیم برای اطفای آتش اعتصاب متحد و قدرتمند رانندگان کامیون تلاش کرد با دستگیری شماری از رانندگان اعتصابی، و با تهدید به زندان و حتی رجزخوانی برای اعدام آنان(که البته در شرایط کنونی غلط اضافی است) رانندگان میهن را گروگان گرفته و پیشاپیش قدرت هر اعتصاب دیگری را از آنان سلب کند.
گروگان‌گیری آخوندی از زحمتکشان
آخوندهای جنایتکار مشابه همین عمل را در مداری پایین‌تر با کارگران اعتصابی کارخانه هپکوی اراک انجام داد. رژیم تلاش کرد با صدور حکم زندان و شلاق تعلیقی برای ۱۵تن از کارگران اعتصابی هپکو، سایر کارگران را به‌قول معروف «بچه‌ترس» کرده و راه اعتصاب‌های بعدی را بر آنان ببندد.
پیش از آن تلاش کرده بود با صدور احکام زندان و شلاق و محرومیت از تحصیل، برای جوانان معترض اراکی، راه شورش و قیام را سد کند.
همان‌گونه که بازداشت نماینده معلمان کشور در خراسان و بستری کردن او در بیمارستان روانی را هم در عین صحت و سلامت، باید گروگان‌گیری از معلمان کشور تلقی کرد. حرکتی که بی‌شک پاسخ بایسته خود را در پی خواهد داشت.
طبعا استمرار خیزش‌ها و اعتصاب‌ها و حتی ارتقای قیام به حرکت‌های شورشی سازمان‌یافته، پاسخ مقدماتی جوانان و کارگران و دیگر زحمتکشان و اقشار آگاه و پیشتاز جامعه به دیکتاتور و دستگاه سرکوب وی است. در حقیقت این خود رژیم است که به تمامی معترضان می‌آموزد که تنها راه مقابله با آخوندها ازکارانداختن دستگاه سرکوب رژیم است!
در حال حاضر در سومین روز اعتصاب سراسری رانندگان کامیون ایران که در حال حاضر دهها شهر میهن را دربر گرفته و روزبه‌روز در حال گسترش است، آخوندها پاسخ اولیه خود را از رانندگانی که گمان می‌شد می‌توان آنها را با دستگیری همکارانشان به سکوت و تمکین وادار کرد، دریافت کرده‌اند.
گسترش اعتصاب، پاسخ رانندگان اعتصابی
اعتصاب در شهرهای نجف‌آباد و مورچه‌خورت و آزادشهر، عسلویه و شادگان و جاده ملایر به نهاوند و قزوین، شاهرود، زنجان، دلیجان، ملایر، نهاوند، بندرعباس، بهبهان، دورود لرستان، داران، فولادشهر، زاهدان، کازرون، کرمانشاه، تربت‌جام، مشهد، اصفهان، نطنز، زرین شهر، کرج، تهران، اندیمشک، ایرانشهر، قم، خرم‌آباد، آمل و ساوه ادامه یافت.
به این ترتیب، چهارمین اعتصاب سراسری رانندگان کامیون تاکنون در ۴۸شهر از ۲۳استان کشور گسترش یافته است. حرکتی که با توجه به شرایط ازهم‌گسیخته رژیم، بدون تردید در روزهای آینده سرعت بیشتری در گسترش خود خواهد داشت.
اعتصاب همبسته همه گروه‌های اجتماعی، ضامن پیروزی است
امید که همان‌گونه که تاکنون کارگران و دیگر زحمتکشان میهن در اعتصاب‌هایی اینچنین به یاری همدیگر شتافته‌اند، در این مورد نیز اعتصاب همبسته معلمان و کارگران برای خنثی‌سازی طرح دستگیری یا صدور احکام تعلیقی برای همکاران خود را بر ضد رژیم چرخانده و با اعتصاب‌های پی‌درپی، کنترل صحنه را همان‌گونه که تاکنون خود در دست داشته‌اند، در دست خود حفظ کنند و راه احقاق حقوق خود را هر چه هموارتر سازند، چرا که اگر آخوندها حس کنند می‌توانند با گروگان‌گیری از کارگران و معلمان و دیگر اقشار معترض میهن، آنان را مطیع خود کنند در گام‌های بعدی، تعرض بیشتری در حق زحمتکشان روا خواهند داشت.
اینک رمز پیروزی، در استمرار اعتصاب تا رهایی همکاران اعتصابی و احقاق حقوق ضایع‌شده‌ای است که درخواست اولیه اعتصابیون بوده است.
