روزنامه‌های حکومتی روز پنجشنبه ۱۸آذر، معجونی است از جنگهای باندی برای حفظ نظام حتی در باند خود خامنه‌ای و تا دورترین طیفهای حاکمیت. این جنگ و دعوا ها از سر داستان سیلی عنابستانی عضو مجلس ارتجاع به سرباز وظیفه راهور شروع شده و تا موضوع مذاکرات وین ادامه یافته. مذاکراتی که از امروز دور دومش با دولت رئیسی شروع شده و از یک‌طرف اسباب تشدید تنازعات در درون نظام شده و از طرف دیگر نمایشی از انزوای جهانی رژیم در روزنامه‌ها.
گرفتار در بن‌بستهای ماهوی و بن‌بستهای مادی
بحرانهای اقتصادی اجتماعی چنان شدید شده که در روزنامه‌های هم‌سو با آخوند رئیسی به آن اذعان می‌کنند. بی‌توجه به ادعاهای او و تیم اقتصادیش ناخواسته یک شکاف جدیدی در باند خامنه‌ای را هم به نمایش می‌گذارند.
«گلنگت را زمین بگذار» عنوان مطلبی در فرهیختگان از باند خامنه‌ای است که با اشاره به ضد و نقیض‌گوییهای رئیسی در مورد بودجه نوشته است: «آمارهای تعداد ۷۱هزار یا ۱۰۰هزار پروژه عمرانی کشور بسیار گمراه‌کننده و غیرشفاف است». در ادامه هم هشدار داده: «عدم تمکین دولت یا بخش خصوصی به ارائه خدمات باکیفیت و با قیمت مناسب، می‌تواند زمینه بحرانهای اجتماعی و اعتراضات مدنی را نیز فراهم کند».
«چند دغدغه پیرامون فروش اموال دولت» عنوان سرمقاله رسالت از باند مؤتلفه است که با اشاره به فروش اموال دولت برای تأمین کسری بودجه با اشاره به کلاهبرداری دولت از سهامداران جزء بورس نوشته است: «دولت در آن روزها مدیریت هیچ بانک یا پالایشگاهی را به بخش خصوصی واگذار نکرد، بلکه در عین حفظ مدیریت فربه و غیردلسوزانه خود، بخشی از سهام سه بانک و چهار پالایشگاه بزرگ را در شرایط حبابی بازار سرمایه به سهامداران خردی فروخت که پس از آن با ریزش بازار همگی متضرر شدند. مگر هدف از واگذاری، گران فروختن سهام به مردم عادی کوچه و خیابان است؟».
«نباید فقط از دولت انتظار داشت» عنوان سرمقاله آرمان است که با اشاره به تضاد ماهوی موضع ریاست‌جمهوری در نظام ولایت فقیه نوشته است: «اگر که رئیسی با سیاست‌های کلان نظام موافق است که خوب انتظار تغییر بنیادین نباید داشت. اگر رئیسی معتقد باشند که ما باید حضوری فعال و جدی در منطقه داشته باشیم اگر چنین باورهایی باشد... میدانی که ایران در شرایط فعلی در آن قرار گرفته ریشه در سیاست‌های خاص دارد. اگر به آن سیاست‌ها باور داشته باشند و یا دست کم خواسته باشند تغییری در آن سیاست‌ها به‌وجود بیاورد؛ پرسشی که مطرح می‌شود این است که او چه میزان اختیار دارد که بتواند آن تغییرات را به‌وجود بیاورد؟ فراموش نکنیم که علت مخالفت با رؤسای جمهور دقیقاً از همین جا نشات می‌گیرد».
پارس خوابیده برای امتیاز بیشتر!
مجموعه‌ای از موضع‌گیریهای ضدونقیض در روزنامه‌ها دیده می‌شود. «سنگها نباید بسته باشند» عنوان یادداشت روز کیهان از پاسدار حسین شریعتمداری است که طرف حساب‌های غربی را تهدید به بستن تنگهٔ هرمز کرده و نوشته است: «بستن تنگه هرمز به روی کشورهایی نظیر آمریکا و برخی کشورهای اروپایی حق مسلم و قانونی جمهوری اسلامی است و نباید در استفاده از این حق قانونی کشورمان کمترین تردیدی به خود راه بدهیم».
«اما و اگرهای مذاکرات وین» هم عنوان مطلبی از آرمان است که تعادل‌قوای موجود جهانی علیه نظام را گوشزد کرده و نوشته: «اینجا نمی‌توان به میانجیگری و صداقت روسیه دلخوش کرد. بی‌شک دولت با توجه به انبوه مشکلات داخلی نمی‌تواند مذاکرات را کنار بگذارد. در طرف دیگر هم اروپایی‌ها و آمریکا و حتی روسیه و چین هم اجازه تداوم این شرایط را به جمهوری اسلامی ایران نخواهند داد که آزادانه به‌دنبال افزایش توان هسته‌یی خود باشد. فعال شدن مکانیسم ماشه، حساس شدن آژانس بین‌المللی انرژی اتمی، واکنش قطعی و مستقیم شورای حکام، ارجاع پرونده به شورای امنیت و... در دستور کار خواهد بود».
در روزنامه‌های باند ولی‌فقیه هم تنگنای نظام تبدیل به آه و فغان شده. رسالت در مطلبی با عنوان «شانتاژهای برجامی غرب» نوشته است: «مقامات فرانسوی مدعی شده‌اند که خواسته‌های جمهوری اسلامی، امکان احیای برجام را منتفی خواهد ساخت!». در ادامه هم افزوده است: «آمریکا و اروپا، هر روز از هدف‌گذاری اولیه خود در پروسه احیای برجام دورتر می‌شوند. آنها از توافق هسته‌یی به‌مثابه یک نقطه آغاز جهت ورود به مذاکرات غیرهسته‌یی (که در آمریکا از آن تحت عنوان توافق جامع نام می‌برند)، یاد می‌کنند».
