بهرغم سرما و تاریکی تورم و سلطهٔ مافیای حاکم که زندگی مردم را به زنجیر کشیده، برای ایران و ایرانی، سنت شب یلدا، با نفرین به ضحاک زمان و با مقاومت و امید به صبح محتوم آزادی، همواره گرامی است. هر چند که امسال شب یلدا در شرایطی فرا میرسد که رسانههای حکومتی تیتر میزنند: «تورم یلدا را بلعید»، «آجیل و میوه از دسترس خارج شد»، «شوک قیمت آجیل شب یلدا»، و «یلدای گرانی؛ وقتی سفره چله زیر بار قیمتها خم میشود».
روزنامهٔ حکومتی آرمان ملی در شمارهٔ ۲۹ آذر زیر تیتر «سفرههای خالی با یلدای گرانی» مینویسد: «صحبت از سفره یلدا در حالی مطرح میشود که بسیاری از مردم درگیر تأمین سادهترین وعدههای غذایی روزانه هستند. نان و پنیر، تخممرغ و گاهی یک غذای ساده خانگی، تبدیل به سقف آرزوهای غذایی برخی خانوارها شده است».
به گفته رئیس اتحادیه خشکبار و آجیلفروشان تهران قیمت هر کیلو آجیل شب یلدا در خردهفروشیها «بین ۷۰۰ هزار تا یک میلیون و ۳۰۰ هزار تومان» است و بنا به اعلام مرکز آمار رژیم تورم نقطهبهنقطه میوه و خشکبار در آبان بیش از «۱۰۸ درصد» بوده، یعنی یلدا پیش از آنکه برسد، با تورم خفه شده است.
خبرگزاری حکومتی فرارو مینویسد «جمع هزینههای یک سفره یلدا به همراه شام سنتی، معادل ۴۰ درصد حداقل حقوق یک ماهه یک کارگر است» (۲۶ آذر). این عدد وقتی معنا پیدا میکند که جزئیات را ببینیم. اینفوگرافی خبرگزاری ایلنا (۲۳ آذر) هزینهها را ردیف کرده است: یک کیلو انار ۲۴۰ هزار تومان، یک کیلو آجیل ۱.۶ میلیون، پرتقال ۱۲۰ هزار، سیب ۱۵۰ هزار، تخمه ۲۳۰ هزار، هندوانه پنج کیلویی ۲۵۰ هزار، کدو ۱۸۰ هزار، شیرینی خشک ۳۲۰ هزار، برنج ۳۴۰ هزار، مرغ حدود ۲۱۰ هزار تومان. جمع همین اقلام برای یک سفره ساده، نزدیک به چهار میلیون تومان میشود. برای کارگری با حقوق ۱۲ تا ۱۵ میلیون، یعنی بخش بزرگی از درآمد ماهانه فقط برای یک شب.
اما یلدا جدا از زندگی روزمره نیست. همین خانواده اگر بخواهد زندگی را بچرخاند با هزینههایی روبهروست که نفسگیرتر از یلداست. قیمت هر متر خانه در پاییز امسال حدود «۱۰۰ تا ۱۱۰ میلیون تومان» است. تورم دارو بیش از «۴۸ درصد»، پوشاک بالای «۴۲ درصد» و مواد غذایی بیش از «۶۶ درصد» ثبت شده. نسبت به پارسال، نان و غلات حدود «۱۰۰ درصد»، گوشت قرمز «۸۵ درصد» و لبنیات و روغن «۶۰ درصد» گرانتر شدهاند. اینها یعنی زندگیِ عادی، پیش از جشن، کمر مردم را شکسته است.
در چنین شرایطی، یلدا برای بسیاری از پدران و مادران تبدیل میشود به لحظهای تلخ؛ وقتی نمیتوانند برای بچهها و نوهها حتی یک سفره ساده بچینند. شرمندگیِ آنها در برابر فرزندان، نتیجه مستقیم سیاستهایی است که ثروتهای سرشار ایران را از سفرهها برداشته و به جیب مافیای حاکم ریخته است.
علت این فاجعه روشن است. اقتصاد غارتشدهای که در آن تورم ابزار چپاول است. مافیای حاکم با رانت، فساد، انحصار و سیاستهای ویرانگر، هزینهها را به مردم تحمیل میکند و ثروت را بالا میکشد. وقتی تورم مهار نمیشود، وقتی دستمزدها عقب میماند، وقتی سفرهها کوچک میشود، این یک «اتفاق» نیست؛ محصول سیاست طراحی شده و بهخوبی مهندسی شدهٔ یک نظام غارتگر است.
با این همه، برای ملتی که در برابر رژیم ضدایرانی، فرهنگ میهنی را به نشانه پایداری گرامی داشته و قیمت مقاومت برای آزادی را با جان رشیدترین فرزندانش پرداخته، یلدا نماد امید است؛ امید به شکستن یخهای نیمهجان زمستان در دستان خورشیدی شورشگران و قیامآفرینان. چنین است که در میهن آزاد فردا، ایران بدون شاه و شیخ غارتگر، از یلدا تا نوروز، از نان تا کرامت، مردم ما در رفاه و سعادت زندگی خواهند کرد و یلدا شبِ لبخند خواهد بود.
