روزی نیست که کولبران محروم کردستان در حالی که تلاش می‌کنند یک لقمه نان بخور و نمیر برای خانواده‌های خود ببرند، با تیر پاسداران جنایتکار رژیم به خاک نیفتند و خانواده‌هایشان به عزا ننشینند و با از دست دادن تنها نان‌آور خود به ورطهٴ نیستی و نابودی نیفتند.
این کولبران از زحمتکش‌ترین و محروم‌ترین اقشار هستند، کسانی که بارهای سنگین را فرسنگها بر شانه‌های خود از آن طرف مرز به این سو منتقل می‌کنند تا با سود مختصری که عایدشان می‌شود بتوانند چرخ زندگیشان را بچرخانند.
آش آن قدر شور است که یکی از اعضای مجلس آخوندی روز گذشته در نطقی در مجلس ارتجاع، مشابه همین خواسته‌ها را البته با بیانی که بشود از پشت تریبون مجلس بیان کرد، و خود و همپالگیهایش را از شراکت در این جنایت به در برد، مطرح نمود؛ وی از جمله گفت: «دوستان واژه کونمدن در زبان کردی به‌معنی تسلیم نشدن است و لغت کولبری هم از مشتقات این واژه است که متأسفانه آن را به قامت ما دوخته‌اند، بخشی از جامعه ما کردها فقط به‌خاطر این‌که تسلیم مرگ نشویم و زندگی بخور و نمیری داشته باشیم کولبری می‌کنیم کولبری و مرگ کولبران صرفاً یک خبر نیست که در صفحه حوادث روزنامه‌ها یا در بخشهای خبری به اطلاع عموم برسد بنابراین برای رسانه‌یی کردن مرگ کولبران تعجیل نکنید بلکه برای حل مشکل کولبران چاره‌یی بیندیشیم مرگ کولبران مرگی است تاریخی رنج همیشگی کردها است. اینچنین مرگی برای برخی شاید مرگی عجیب باشد اما برای ما کردها عادی است این مرگ بخشی از زندگی این طبقه است شاید مرگ کولبران برای برخی افراد ابزار سیاه‌نمایی و عوامفریبی باشد در حالی‌که مرگ کولبران در مرزهای کردستان فقط یک معنا دارد نا عدالتی و کشتار. اسب کولبران در مرزهای کردستان فقط یک معنا دارد مرگ انسانیت و افول وجدان» (مهدی فرشادان_مجلس ارتجاع 31مرداد).
اگر حرفها و خواسته‌های کولبران را از زبان این نماینده رژیم بخواهیم به بیان ساده ترجمه کنیم، آنها خواستشان از رژیم و از دولت روحانی شیاد فقط این است که لطفاً ما را نکشید، بگذارید این یک لقمه نان را که با خون جگر و با جان کندن به دست می‌آوریم از گلوی زن و بچه‌مان پایین برود، ما از شما هیچ چیز نمی‌خواهیم، نه کارخانه، نه کار و نه هیچ چیز دیگر فقط لطفاً بچه‌های ما را یتیم نکنید، همسران و مادران ما را به عزا ننشانید. بگذارید زنده بمانیم، این زبان حال 70هزار تن کولبران هموطن ما در کردستان است.
این کولبران از زحمتکش‌ترین و محروم‌ترین اقشار هستند، کسانی که بارهای سنگین را فرسنگها بر شانه‌های خود از آن طرف مرز به این سو منتقل می‌کنند تا با سود مختصری که عایدشان می‌شود بتوانند چرخ زندگیشان را بچرخانند.
آش آن قدر شور است که یکی از اعضای مجلس آخوندی روز گذشته در نطقی در مجلس ارتجاع، مشابه همین خواسته‌ها را البته با بیانی که بشود از پشت تریبون مجلس بیان کرد، و خود و همپالگیهایش را از شراکت در این جنایت به در برد، مطرح نمود؛ وی از جمله گفت: «دوستان واژه کونمدن در زبان کردی به‌معنی تسلیم نشدن است و لغت کولبری هم از مشتقات این واژه است که متأسفانه آن را به قامت ما دوخته‌اند، بخشی از جامعه ما کردها فقط به‌خاطر این‌که تسلیم مرگ نشویم و زندگی بخور و نمیری داشته باشیم کولبری می‌کنیم کولبری و مرگ کولبران صرفاً یک خبر نیست که در صفحه حوادث روزنامه‌ها یا در بخشهای خبری به اطلاع عموم برسد بنابراین برای رسانه‌یی کردن مرگ کولبران تعجیل نکنید بلکه برای حل مشکل کولبران چاره‌یی بیندیشیم مرگ کولبران مرگی است تاریخی رنج همیشگی کردها است. اینچنین مرگی برای برخی شاید مرگی عجیب باشد اما برای ما کردها عادی است این مرگ بخشی از زندگی این طبقه است شاید مرگ کولبران برای برخی افراد ابزار سیاه‌نمایی و عوامفریبی باشد در حالی‌که مرگ کولبران در مرزهای کردستان فقط یک معنا دارد نا عدالتی و کشتار. اسب کولبران در مرزهای کردستان فقط یک معنا دارد مرگ انسانیت و افول وجدان» (مهدی فرشادان_مجلس ارتجاع 31مرداد).
اگر حرفها و خواسته‌های کولبران را از زبان این نماینده رژیم بخواهیم به بیان ساده ترجمه کنیم، آنها خواستشان از رژیم و از دولت روحانی شیاد فقط این است که لطفاً ما را نکشید، بگذارید این یک لقمه نان را که با خون جگر و با جان کندن به دست می‌آوریم از گلوی زن و بچه‌مان پایین برود، ما از شما هیچ چیز نمی‌خواهیم، نه کارخانه، نه کار و نه هیچ چیز دیگر فقط لطفاً بچه‌های ما را یتیم نکنید، همسران و مادران ما را به عزا ننشانید. بگذارید زنده بمانیم، این زبان حال 70هزار تن کولبران هموطن ما در کردستان است.
