گفته‌ها و ناگفته‌ها از میان روزنامه‌های حکومتی روز ۱۲شهریور ۹۶

در روزنامه‌های حکومتی روز یکشنبه بحران اجتماعی –اقتصادی بیشترین عنوانها را به خود اختصاص داده است:

آفتاب یزد: درد دل راننده‌های بین شهری: رانندگی نکنیم زن و بچه مان می‌میرند!

ابرار: مقصران حادثه داراب پاسخگوی سهل‌انگاری خود باشند

امتیاز: احمد توکلی: مردم نرخ تورم و بیکاری را باور ندارند

جهان اقتصاد: با شروع زمان اجرایی شدن دستورالعمل بانک مرکزی مبنی بر سود حداکثر ۱۵درصدی روی داد: ادامه تخلف سود ۲۳درصدی در بانکها

رسالت: مکارم شیرازی: مردم باید نتیجه کاهش تورم را در سفره‌ها ببینند

رسالت: احمد توکلی: مردم نرخ تورم و بیکاری را قبول ندارند

کارون:‌تالاب شادگان در وضعیت بحرانی

کسب و کار: ورشکستگی تولید داخلی با واردات بی‌رویه لاستیک

همدلی: از هر ۴نفر جویای کار که ناکام می‌مانند ۳نفر تحصیلات دانشگاهی دارند؛ این یک سونامی است

گوشه‌یی از سهم زنان در نظام ولایت در تیترهای روزنامه‌های حکومتی دیده می‌شود:

سایه: وزیر تعاون کار و رفاه اجتماعی: بیکاری زنان در 20سال پنج برابر شده است

بهار: به‌رغم فروش اینترنتی بلیط استادیوم آزادی و با وجود درخواست فوتبالیستهای زن، زنان را «صمیمانه» راه نمی‌دهند

آرمان: تجاوز به دختران معلول در پرورشگاه

کاروکارگر: وزیر راه: ناامنی شغلی زنان آزار دهنده است

روزنامه‌های حکومتی به گوشه‌یی از علت فاجعه تصادف اتوبوس و مرگ دانش‌آموزان هرمزگانی پرداخته اند:

ابرار: مقصران حادثه داراب پاسخگوی سهل‌انگاری خود باشند

همدلی: فاجعه کشته شدن دانش‌آموزان هرمزگان، ضرورت بازنگری آئین نامه ارودهای آموزش و پرورش را صد چندان کرد؛ اردوهای «راهیان نور» را بپائید

آفتاب یزد: از عجایب روزگار ما

اتوبوس اردوی دانش آموزی به هر دلیلی دچار سانحه می‌شود و 7گل «خوشبو» و «خوشرنگ» پرپر می‌شوند. از وزیر گرفته تا وکیل «شو» ی‌شان آغاز می‌گردد و به جای آن که پاسخگو باشند مرتب پیام تسلیت صادر می‌نمایند و همانند مردم عادی دستان خود را محکم بر روی هم می‌کوبند و از داغ فاجعه لب می‌گزند!
جالب‌تر آن که جهت تکمیل این نمایش تکراری و کلیشه‌ای، سوار بر طیاره شده و سر صحنه حاضر می‌شوند...
تا در کنار لاشه اتوبوس و تخت بیمارستان چند عکس یادگاری و خبری برداشته شود تا بگویند این آقای مدیر و مسئول، خیلی مردمی است و مهربان! اما... لازم است از صدر تا ذیل دولت و هر نهاد و مقام خارج از دولت که مسئول است در این باره پاسخگو باشند.
بایستی مشخص گردد چرا به‌رغم آن که آن منطقه حادثه خیز بوده اما تدبیری رخ نداده است...

آرمان:‌نخبه‌کشی و بی‌تفاوتی وزارت راه و شهرسازی
خبر درگذشت تعدادی از دانش‌آموزان نخبه کشور بار دیگر داغ مردم را تازه کرد. شاید اگر اغراق نباشد بگوییم یک مریم میرزاخانی دیگری هم می‌توانست در میان این جانباختگان باشد. در سال 1394هم تعداد کشته‌ها در جاده‌های ایران به حدی رسیده بود که خبرگزاریهای معتبر جهانی اعلام کردند در تعطیلات سال نو ایرانیان هر ساعت یک نفر در جاده‌های آن کشور کشته می‌شود. در ایران پس از 38سال به این واقعیت نرسیده‌ایم که فلسفه تبدیل‌کردن راههای موجود به راههای چهار بانده یا آن چیزی که در ایران از آن با نام بزرگراه نام می‌بریم، کنار گذاشته شده است... وزیر راه و شهرسازی ببیند بین استان هرمزگان و استان فارس که این حادثه روی داده، چه نوع جاده‌یی وجود دارد؟ این مسیر فاقد راه‌آهن است و جاده‌یی هم که هست، مربوط به 50سال پیش است.

جمهوری اسلامی: این نخستین بار نیست که دانشجویان و دانش‌آموزان این آب و خاک، در راه سفرهای زیارتی یا سیاحتی یا علمی و تفریحی، اینگونه در حوادث جان و سلامتی خود را از دست می‌دهند و همیشه هم دلایل مشابه بوده است،
عوامل تکرار شونده‌ای مثل استفاده از اتوبوس‌های فرسوده، حرکت‌های شبانه، خواب آلودگی راننده، آن چیزهایی هستند که دهها سال است علت این حوادث ذکر می‌شوند و معلوم نیست بالاخره کی قرار است این وضع سامان یابد! مشکل اصلی این است که ما در افتخارات جوانان این مرز و بوم روی صحنه هستیم ولی در گرفتاریهای آنان پشت پرده.
نخبگان این جامعه سرنوشت غریبی دارند، گروهی راهی آن سوی مرزها می‌شوند و گروهی هم اینگونه جان می‌دهند و ظاهراً پاسخگویی هم وجود ندارد و راه‌حلهای اساسی در نظر گرفته نمی‌شود و لابد در این حادثه نیز مقصر خواجه حافظ شیرازی است!

در روزنامه‌های باند روحانی و شرکایش ضمن حمله به باند خامنه‌ای با فرض این‌که ریاست‌جمهوری ترامپ پایدار نیست و ممکن است رژیم را برای صدور بحران و تثبیت خود انتخاب کند بر ادامه مسیر زهرخوران تأکید شده است.

آرمان: پایبندی ایران به برجام، آمریکا را در موقعیت دشواری قرار داده است/ آژانس و جامعه بین‌المللی از احیای PMD استقبال نکرد

شرق: سرمقاله: آیا ترامپ ماندنی است؟
چندین ماه قبل، پیش‌بینی شد که فقط سه راه پیش پای ترامپ وجود دارد؛ اول این‌که افسار کار حکومت را در اختیار حزب جمهوریخواه قرار دهد و حزب، کشور را اداره کند و وی رئیس‌جمهوری تشریفاتی باشد. دوم این‌که شکست سیاستهایش را بپذیرد و استعفا دهد. سوم این‌که در انتظار استیضاح باشد...
اکنون این سؤال پدید می‌آید؛ ایران باید چه راهی را برای مواجهه با او برگزیند؟ بی‌شک ایران باید در کنار این رودخانه به نظاره بنشیند و جریان آب را تماشا کند تا فرجام ترامپ مشخص شود. اشتباهات پی‌درپی این چهره جنجالی، چاله عمیقی برای وی حفر کرده و او برای نجات خود نیاز به مستمسکی دارد تا به بهانه آن مدتی حیات سیاسی خود را افزایش دهد و ایران نباید این مستمسک باشد... ترامپ همین‌طور در مسیر استیضاح یا استعفا پیش می‌رود و جامعه آمریکا در ابعاد سیاسی و اجتماعی به اندازه کافی به حساب او می‌رسد. پس ایران نباید برای ترامپ روزنه نجات شود... ترامپ نه می‌تواند این توافق را برهم بزند و نه می‌تواند با تحریم‌های موازی ایران را عصبانی کند تا ایران آن را نقض کند و نه می‌تواند با بیرون‌آمدن از برجام، ایران را غافلگیر کند. دولت ترامپ سعی می‌کند با طرح بازدید از سایت‌های نظامی، مقدمات عدم پایبندی ایران به برجام را فراهم کند. ایران با تلاش‌های دیپلوماتیک می‌تواند بر این مشکل فائق آید و زمان بخرد تا افق روشن شود

ایران: تقلای ترامپ در منطقه ممنوعه برجام
دولت آمریکا در روزهایی که آژانس بین‌المللی انرژی اتمی به‌عنوان مرکز پایش پایبندی ایران به تعهداتش در چارچوب برجام گزارش مثبتی را منتشر کرده است، تلاش می‌کند برای به بن‌بست کشاندن توافق هسته‌یی بهانه پیدا کند. بهانه‌یی که با گزارش مثبت اخیر آژانس درباره اجرای کامل برجام از سوی ایران ناکام مانده است. پیشنهاد بازدید از مراکز نظامی ایران در امتداد چنین هدفی مطرح شده که بیش از هر چیز از بی‌تجربگی دونالد ترامپ در عرصه سیاست حکایت می‌کند. آنچه ترامپ درباره بازدید از مراکز نظامی یک کشور در ذهن دارد، بازدیدهایی است که آمریکا بعد از جنگ تجاوزکارانه عراق به کویت به‌عمل آورد که طی آن و در نتیجه شکست عراق، این کشور پذیرفت که آمریکا با یک آتش‌بس از مراکز نظامی عراق بازدید کند
او از منظر داخلی با هشدار جدی بخشی از بدنه حاکمیت، مقام‌ها و مسئولان کنونی
و سابق مبنی بر لزوم توجه به پیامدهای خروج یکجانبه از برجام مواجه و از منظر خارجی هم با هشدار جدی سایر اعضای گروه 1+5روبه‌رو است. تقریباً قریب به اکثریت کشورهای اروپایی و هم‌چنین چین و روسیه به ترامپ اعلام کرده‌اند که برجام جایگزینی ندارد.

آفتاب یزد: بر چشم‌ها‌ و قلب‌ها‌یشان مهر زده شده و عامدانه یا بنا بر عادت و رویه تمام سال‌ها‌ی گذشته، اهالی کیهان و هم‌پیمانان و دوستان مشترک المنافعشان نمی‌بینند که چه کسانی درصدد رفع مشکلات ایجاد شده برای کشور برآمده‌اند. روزنامه کیهان در تازه‌ترین سرمقاله خود مدعی شده که کره شمالی، کشوری با ساختاری خاص که دروازه‌های بسیاری از کشورهای دنیا را به روی خودش بسته، «اشتباه برجام» را دیده و عبرت گرفته است و به همین خاطر به‌دنبال ادامه سیاستهای خود است!... در واقع این ایران و مردم ایرانند که از شرایط کره شمالی عبرت گرفته‌اند. شاید یکی از اصلی‌ترین تفاوت‌ها‌ی میان ایران و کره شمالی همین منش و گفتگویی باشد که خروجی‌اش می‌شود تعامل گسترده با دنیا و دشمن زدایی... ملاک اگر جیب مردم باشد که از قضا حرف درستی هم به حساب می‌آید، باید به خیلی مسائلی که در هشت سال زمان دولت محبوب اصول‌گرایان پرداخته نشد، نگاه ویژه‌تری صورت پذیرد. شاید صحیح‌ترین جمله این یادداشت را بتوان در تیتر و جمله پایانی این سرمقاله عجیب جست و جو کرد. «زنگ خطر به صدا درآمده است». منتهای مراتب اهالی کیهان و همفکرانش سال‌ها‌ دیرتر صدای آن را شنیده‌اند!

روزنامه ارگان خامنه‌ای ضمن پاسخگویی به حرفهای ظریف به حملاتش حول برجام به باند رقیب ادامه داده است

کیهان:‌باید گفت؛ خسارت‌های فراوان برجام که از نخستین روزهای بعد از اجرایی شدن آن شاهد بوده‌ایم و از آن هنگام تاکنون نیز همه روزه شاهد زیاده‌خواهی‌های تازه‌تر حریف هستیم، نتیجه بی‌توجهی دولت محترم و تیم هسته‌یی کشورمان به هشدارهای پی‌در‌پی و مستند منتقدان دلسوز بوده است. هشدارهایی که امروزه تمامی آنها به واقعیت نشسته اما هنوز هم تیم مذاکره‌کننده کشورمان حاضر به پذیرش آن نیست و کماکان بر ادامه راه خسارت‌آفرینی که تاکنون طی کرده است اصرار می‌ورزد.
2- دیروز آقای دکتر ظریف وزیر محترم امور خارجه در واکنش به اظهارات اخیر خانم نیکی هیلی نماینده آمریکا در سازمان ملل گفته است؛ «برجام دارای چارچوب کاملی است که در همه زمینه‌ها راهکارهای خود را مشخص کرده و بسیار دقیق مذاکره و نوشته شده است»!
تیم هسته‌یی کشورمان توضیح نمی‌دهد که؛
الف: اگر برجام بسیار دقیق نوشته شده است! چرا حریف هر از چندگاه با استناد به برخی از بخش‌های دو پهلوی آن که متأسفانه به هنگام تدوین برجام از نگاه تیم مذاکره‌کننده پنهان مانده است، باج‌های تازه می‌خواهد؟!
ب: چرا تاکنون اصلی‌ترین هدف مذاکره که لغو تمامی تحریم‌ها بوده است نه فقط به دست نیامده، بلکه هر از چندگاه تحریم‌های دیگری نیز به آن افزوده شده است که تصویب «مادر تحریم‌ها» تازه‌ترین نمونه آن است؟!
ج: اگر بدعهدی‌های آمریکا را نقض برجام می‌دانند چرا از اعلام آن بیم دارند و به‌شدت خودداریمی‌ورزند؟ و چنان‌چه نقض برجام نمی‌دانند، باید به این سؤال منطقی پاسخ بدهند که این چگونه «مذاکرات و نوشته بسیار دقیقی» بوده است که طرف مقابل می‌تواند نه فقط به‌راحتی از انجام تعهدات خود سر باز بزند بلکه امتیازات فراوان دیگری نیز مطالبه کند؟!
برخلاف اظهارات دیروز آقای ظریف، برجام «بسیار دقیق مذاکره و نوشته» نشده است و با عرض پوزش باید گفت؛ تیم هسته‌یی کشورمان از کارایی و توان لازم برای انجام مذاکرات برخوردار نبوده و نتوانسته است مانع از کلاه‌ گشادی شود که حریف برای برنامه هسته‌یی و اقتصاد ایران اسلامی تدارک دیده و سرمان گذاشته است، و دهها - تأکید می‌شود دهها- پرسش دیگر که تاکنون بی‌پاسخ مانده و فهرست آن نیز به درازا می‌کشد.

کیهان: «برجام بسیار دقیق نوشته شده» /آقای ظریف! به نفع ما یا آمریکا؟!
آقای ظریف می‌گوید «برجام بسیار دقیق است و در همه زمینه‌ها راه‌کار دارد»، این در حالی است که مسائل مختلف و نقض عهدهای مکرر آمریکا و زیاده‌خواهی‌هایش نشان می‌دهد بی‌دقتی در مذاکره و نگارش متن برجام از جمله عوامل چنین خسارتهایی است.
محمد جواد ظریف وزیر امور خارجه در مصاحبه با پایگاه اطلاع‌رسانی دولت گفت: برجام کماکان یک اولویت جمهوری اسلامی ایران است و فکر می‌کنم همان‌طور که در بیانات مقامات مختلف خارجی هم این دیده می‌شود. از جمله صحبتی که خانم موگرینی و آقای مَکرون داشتند و گفتند برجام اولویتی بین‌المللی است.
حفظ برجام به هر قیمت!
مقامات ارشد دولت هم‌چنان اصرار دارند که به رویکرد پرخسارت «حفظ برجام به هر قیمت» ادامه بدهند. دولتمردان در تحلیلی سراسر‌اشتباه تأکید دارند که «این توطئه آمریکاست که می‌خواهد نقض برجام به نام ایران نوشته شود، بنابراین ایران باید به برجام متعهد بماند». این در حالی است که برجام در اولین روز اجرای تعهدات 1+5ذیل توافق هسته‌ای-دی ماه 94- با تصویب تحریم‌های جدید ضدایرانی از سوی آمریکا رسماً نقض شد. غارت ۲میلیارد دلاری اموال ایران، تمدید قانون تحریمی آیسا، تصویب قانون محدودیت ویزا، تصویب بیش از ۸۰طرح ضدایرانی در کنگره آمریکا، پابرجا ماندن تحریم سوئیفت، تمدید وضعیت اضطراری علیه ایران و در نهایت تصویب طرح سیاه چاله تحریم (تحریمی که کارشناسان آن را جامع‌ترین بسته تحریمی آمریکا علیه ایران در طول تاریخ نامیدند) را نیز باید به فهرست عهدشکنی‌های آمریکا در پسابرجام اضافه کرد. حال سؤال این است که آیا نقضی بوده که آمریکا انجام نداده باشد؟!
متأسفانه آمریکایی‌ها اعم از دموکرات و جمهوریخواه و دولت و کنگره، با تست‌های متعدد دریافته‌اند که هر بلایی هم سر برجام بیاورند و هر نوع دشمنی مرتکب شوند، با کمترین واکنش عملی از سوی دولت آقای روحانی مواجه نخواهند شد.
اکنون آمریکا هیچ مانع بازدارنده یا هیچ سپرده‌ای در دست دولت روحانی نمی‌بیند که خود را در مضیقه بپندارد. بنابراین بدعهدی و تحریم‌ها را تشدید خواهد کرد و به هیچ‌کدام از تعهداتش نیز پایبند نیست.
مکمل برجام، استمرار اقدامات نقد در برابر وعده‌های نسیه
در مجموع باید گفت نتیجه ایده‌آل برای آمریکا، لغو برجام نیست. چون رویکرد «وعده نسیه در برابر اقدام نقد» هیچگاه برای وعده دهنده ضرری ندارد چون چیزی را از دست نداده است. در حال حاضر نتیجه ایده‌آل برای آمریکا یک توافق ثانوی با حمایت متحدان اروپایی‌ای است که برجام را امضا کرده‌اند. کارشناسان پیش از این تأکید کرده بودند که برجام از نظر آمریکایی‌ها با اجرای تعهدات ایران تمام شده و تعهدات آمریکا روی کاغذ باقی خواهد ماند و اگر دولت ایران انتظار وعده نسیه جدیدی! از سوی آمریکا دارد باید امتیاز نقد جدیدی! بدهد. مقامات آمریکا در پی آن هستند تا با فشار بر دولت ایران برای تن‌دادن به برجام‌های دو و سه در قضایای موشکی و حقوق‌بشری، خسارت محض برجام را به دیگر مؤلفه‌های قدرت ایران تعمیم بدهند. در روزهای اخیر نحوه رفتار آمریکا با برجام با کلیدواژه «مکمل برجام» مطرح شده است. بر این اساس آمریکا و کشورهای اروپایی در پی آن هستند که برجام را از یک توافق مدت دار به توافقی دائمی تبدیل کنند... وزیر امور خارجه اظهار داشت: برجام چارچوب کاملی است و در همه زمینه‌ها هم راه‌کارهای خودش را مشخص کرده و بسیار هم دقیق مذاکره و نوشته‌شده و حالا ممکن است که همه خواسته‌های یک‌طرف را نداشته باشد و طبیعی هم است، ظریف تأکید کرده است که «برجام بسیار دقیق است و در همه زمینه‌ها راه‌کار دارد» در این خصوص باید به چند نکته‌اشاره کرد. اول این‌که یکی از مصادیق سهل‌انگاری در تنظیم برجام از سوی تیم مذاکره‌کننده ایرانی، «مکانیسم ماشه» است. علت عدم اعتراض رسمی ایران به نقض برجام، وجود بند ۳۷یا همان «مکانیزم ماشه» در متن برجام است که در صورت اعتراض ایران به نقض توافق توسط طرف‌های مقابل، در نهایت حتی تحریم‌هایی که به‌صورت نیم‌بند تعلیق شده است نیز باز می‌گردد!. متن ضعیف برجام به‌گونه‌یی تنظیم شده که طرف مقابل تعهدات را نقض می‌کند ولی اگر دولت ایران اعتراض کند در نهایت قطعنامه‌های شورای امنیت که به‌طور مشروط لغو شده دوباره علیه کشورمان باز می‌گردد! این بخشی از متن «فتح‌الفتوح برجام»! است.

دوم این‌که، مقامات غربی با لحن تحقیرآمیزی- مانند وندی شرمن که در همین گزارش به آن‌اشاره شده است- به صراحت اعلام کردند که تیم مذاکره‌کننده هسته‌یی ایران به ریاست ظریف به‌دلیل عدم تسلط بر زبان انگلیسی در مذاکرات فریب خوردند.

سوم این‌که متن برجام و ضمائم آن آن‌قدر خلل و فرج ریز و درشت دارد که آمریکایی‌ها هر روز طمع کنند از یکی از این سوراخ‌ها چنگ و دندانی نشان دهند. مقامات غربی به‌دنبال آن هستند تا محدودیتها و بازرسی‌های بی‌سابقه برجام دائمی شده و مسائلی مانند نابودی یا مهار توان موشکی جمهوری اسلامی نیز به آن اضافه شود. به‌زعم آمریکایی‌ها، مخالفت جمهوری اسلامی با بازدید از مراکز نظامی می‌تواند برای کشاندن دوباره ایران پای میز مذاکره و گرفتن امتیاز بیشتر یا به زبان ساده‌تر فشار دادن بیشتر کلاهی باشد که در برجام بر سر ایران گذاشته‌اند

ظریف تأکید کرده است که «اظهارنظر هیلی درباره بازدید از مراکز نظامی نشان‌دهنده بی‌اطلاعی از متن برجام است». این در حالی است که آمانو نیز درباره بازدید از مراکز نظامی دقیقاً همین موضعگیری را بیان داشته است.
«یوکیو آمانو» مدیرکل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی در روزهای گذشته گفت آژانس حق دسترسی به همه مراکز نظامی و غیرنظامی را دارد.
مقامات ارشد دولت به‌خوبی می‌دانند که علت اصلی دستاورد تقریباً هیچ برجام، عهدشکنی آمریکا و لغو نشدن تحریم‌ها و در نهایت ترس بانکها و مؤسسات اروپایی از عواقب همکاری اقتصادی با ایران و واهمه از جریمه‌های سنگین وزارت خزانه‌داری آمریکاست. اما باز هم با اصرار بر استمرار خسارت محض برجام مدعی می‌شوند که به واسطه برجام میان آمریکا و اروپا شکاف ایجاد کرده‌ایم.
این در حالی است که کشورهای اروپایی عضو 1+5تاکنون نه‌تنها به‌ هیچ‌ عنوان اعتراض ایران نسبت به نقض برجام از سوی آمریکا را نپذیرفته‌اند، بلکه صریحاً از تحریم‌های ضدایرانی هم حمایت کرده‌اند. برای نمونه، «زیگمار گابریل» وزیر امور خارجه آلمان-بهمن ۹۵- در اظهارنظری گستاخانه از رویکرد آمریکا در قبال ایران حمایت کرده و تحریم‌های جدید تصویب شده علیه تهران از طرف واشینگتن را قابل درک ارزیابی کرد.

روزنامه‌های باند حسن روحانی و شرکایش در مورد وضعیت اقتصادی هشدار داده‌اند:

جهان صنعت: سرمقاله: گزارشهای ناراحت‌کننده
شده دست‌کم سه گزارش از اوضاع اقتصاد ایران در بخش‌های گوناگون خواندم که بسیار نگران‌کننده است؛ یک گزارش از طرف یک مقام مسئول در وزارت راه است که نشان می‌دهد ایران همه توانایی‌ها و مزیت‌های حمل و نقل خود را به نفع همسایه‌ها از دست می‌دهد. چین و روسیه هر کدام با سرمایه‌گذاری در بخش‌هایی از حمل و نقل ریلی و دریایی، ایران را تضعیف می‌کنند. بندر چابهار و راه ترانزیت ایران با سرمایه‌گذاری میلیارد دلاری چین در پاکستان و روسیه در راهی که افغانستان را به راه اصلی ترانزیت کالا در جاده توانا می‌سازد، ایران را در شرایط دشوار قرار می‌دهند. یک گزارش منتشر شده از سوی مرکز تحقیقات استراتژیک ریاست‌جمهوری نشان می‌دهد ایران در منطقه خطر اکولوژیک قرار دارد و بدهی دارد. جنگل‌ها، مراتع، آب، خاک و هوای ایران در 50سال اخیر تضعیف شده و ما این عرصه را فراموش کرده‌ایم.
در این گزارش تصریح شده است ایران دیگر مزیتی در آب و خاک و تنوع زیستی و... ندارد. گزارش ناراحت‌کننده سوم
از سوی متخصصان و اقتصاددانان مطرح شد
گزارشهای دلهره‌آوری از نوع بیکاری ایرانیان، از کیفیت نامساعد آموزش مالی در ایران، از سردرگمی‌های بازار کار و تحصیل از سوی متخصصان ارائه شد. واقعیت‌های تلخ دیگری از روزگار اقتصاد ایران وجود دارد که شاید نوشتن درباره همه آنها در این نوشته کوتاه ناممکن است. گزارشهای ارائه‌شده از سوی اقتصاددانان اما همه به یک نقطه می‌رسد: اقتصاد ایران باید پرش کند و کیک اقتصاد بزرگ شود. اقتصاد در اندازه فعلی نمی‌تواند ایران را نجات دهد.