موضوع برجام هم‌چنان روی میز رژیم است و موضوع اول رسانه‌های حکومتی و دغدغهٴ اصلی رژیم و سردمداران آن است.
برجام از وقتی چنین موقعیتی پیدا کرده که سیاست آمریکا بر این واقعیت استوار شده که برجام جدای از سایر مسائلی که جامعه جهانی با رژیم دارد، یعنی موشکی، صدور تروریسم و حقوق‌بشر نیست و همهٴ اینها اجزای یک تابلو واحد هستند. در حالی که سیاست اوباما آنها را مستقل از هم در نظر می‌گرفت و از آنجاکه می‌خواست برجام را به هر قیمت به سرانجام برساند، آن را به هسته‌یی محدود کرد و به موشکی و تروریسم رژیم میدان داد.
ولی در عین‌حال شاهد بودیم که کنگرهٴ آمریکا تحریمهای سنگین جدیدی را که در خود رژیم به مادر تحریمها معروف است را بدون رابطه با برجام تصویب کرد؛ یعنی به‌رغم آن که وزارت‌خارجه آمریکا طی بیانیه‌یی پایبندی رژیم به برجام را تأیید کرد حساب تحریمها را از حساب برجام جدا کرد!
از آنجا که برجام به موارد هسته‌یی تخصیص داده شده، تحریمهای جدید به‌خاطر سایر تخلفات رژیم از جمله در زمینهٴ موشکی و صدور تروریسم مقرر می‌شود. اما سیاست دولت ترامپ آن است که برجام بدون حل و فصل مسائلی مانند موشکی و تاخت و تازه‌یی منطقه‌یی رژیم، به کار نمی‌آید و از این رو می‌خواهد عنصر جدیدی را وارد مسألهٴ برجام کند و برجام را با تحریمها گره بزند و گفته می‌شود در تاریخ 17اکتبر یا به قول برخی رسانه‌های رژیم هفته دیگر می‌خواهد همین کار را بکند؛ قرار است در این تاریخ پایبندی یا عدم پایبندی رژیم به برجام را اعلام کند، تا اگر رژیم به سؤالات جامعه جهانی پاسخ ندهد و به عبارت دیگر اگر برجام نتواند به آن مسائل جواب بدهد -یعنی اگر موشکی و تروریسم در برجام جواب پیدا نکند- خود برجام از بین می‌رود.
جالب این است که این حرف را هم در آمریکا می‌زنند و هم در طرف رژیم؛ مثلاً محمد جواد لاریجانی از معاونان قوه قضاییهٴ رژیم هم می‌گوید: «تحریمها بالاتر از نقض برجام است... در حال حاضر نقض و یا عدم نقض برجام چندان موضوعیت ندارد؛ این سؤال انحرافی است. سؤال این است که آیا تحریمهای ما مجدداً قابل اعمال است یا خیر؟ باید بگویم: بله قابل اعمال است بدون این‌که حتی بتوانیم مسألهٴ نقض برجام را علَم کنیم...» سپس از آن نتیجه می‌گیرد که «برجام مرده است».
تأثیر این سیاست آمریکا در رژیم، تلاطم و تشدید بحران در سراسر رژیم و عمیق‌تر شدن شکافها در بالای آن است. وضعیتی که جواد لاریجانی آن را «وضعیت قرمز» نامیده و می‌گوید: خط قرمز برای ما پایبندی طرفهای مذاکره‌کننده به برجام نیست بلکه خط قرمز ما یک «وضعیت قرمز» است. وی منظورش از «وضعیت قرمز» را چنین بیان می‌کند: «غرب تحریمهای خود را عمدتاً و «عملاً » و «به‌طور موثر» داشته باشد و در عین‌حال ادعا کند که برجام برقرار است و نقض نشده اما تمام محدودیتها و نظارت‌های ایران در موضوع هسته‌یی به همان شدت باقی باشد». به این ترتیب منظور از «وضعیت قرمز» وضعیت آچمز است که رژیم در آن نه راه پس دارد و نه راه پیش!
برجام از وقتی چنین موقعیتی پیدا کرده که سیاست آمریکا بر این واقعیت استوار شده که برجام جدای از سایر مسائلی که جامعه جهانی با رژیم دارد، یعنی موشکی، صدور تروریسم و حقوق‌بشر نیست و همهٴ اینها اجزای یک تابلو واحد هستند. در حالی که سیاست اوباما آنها را مستقل از هم در نظر می‌گرفت و از آنجاکه می‌خواست برجام را به هر قیمت به سرانجام برساند، آن را به هسته‌یی محدود کرد و به موشکی و تروریسم رژیم میدان داد.
ولی در عین‌حال شاهد بودیم که کنگرهٴ آمریکا تحریمهای سنگین جدیدی را که در خود رژیم به مادر تحریمها معروف است را بدون رابطه با برجام تصویب کرد؛ یعنی به‌رغم آن که وزارت‌خارجه آمریکا طی بیانیه‌یی پایبندی رژیم به برجام را تأیید کرد حساب تحریمها را از حساب برجام جدا کرد!
از آنجا که برجام به موارد هسته‌یی تخصیص داده شده، تحریمهای جدید به‌خاطر سایر تخلفات رژیم از جمله در زمینهٴ موشکی و صدور تروریسم مقرر می‌شود. اما سیاست دولت ترامپ آن است که برجام بدون حل و فصل مسائلی مانند موشکی و تاخت و تازه‌یی منطقه‌یی رژیم، به کار نمی‌آید و از این رو می‌خواهد عنصر جدیدی را وارد مسألهٴ برجام کند و برجام را با تحریمها گره بزند و گفته می‌شود در تاریخ 17اکتبر یا به قول برخی رسانه‌های رژیم هفته دیگر می‌خواهد همین کار را بکند؛ قرار است در این تاریخ پایبندی یا عدم پایبندی رژیم به برجام را اعلام کند، تا اگر رژیم به سؤالات جامعه جهانی پاسخ ندهد و به عبارت دیگر اگر برجام نتواند به آن مسائل جواب بدهد -یعنی اگر موشکی و تروریسم در برجام جواب پیدا نکند- خود برجام از بین می‌رود.
جالب این است که این حرف را هم در آمریکا می‌زنند و هم در طرف رژیم؛ مثلاً محمد جواد لاریجانی از معاونان قوه قضاییهٴ رژیم هم می‌گوید: «تحریمها بالاتر از نقض برجام است... در حال حاضر نقض و یا عدم نقض برجام چندان موضوعیت ندارد؛ این سؤال انحرافی است. سؤال این است که آیا تحریمهای ما مجدداً قابل اعمال است یا خیر؟ باید بگویم: بله قابل اعمال است بدون این‌که حتی بتوانیم مسألهٴ نقض برجام را علَم کنیم...» سپس از آن نتیجه می‌گیرد که «برجام مرده است».
تأثیر این سیاست آمریکا در رژیم، تلاطم و تشدید بحران در سراسر رژیم و عمیق‌تر شدن شکافها در بالای آن است. وضعیتی که جواد لاریجانی آن را «وضعیت قرمز» نامیده و می‌گوید: خط قرمز برای ما پایبندی طرفهای مذاکره‌کننده به برجام نیست بلکه خط قرمز ما یک «وضعیت قرمز» است. وی منظورش از «وضعیت قرمز» را چنین بیان می‌کند: «غرب تحریمهای خود را عمدتاً و «عملاً » و «به‌طور موثر» داشته باشد و در عین‌حال ادعا کند که برجام برقرار است و نقض نشده اما تمام محدودیتها و نظارت‌های ایران در موضوع هسته‌یی به همان شدت باقی باشد». به این ترتیب منظور از «وضعیت قرمز» وضعیت آچمز است که رژیم در آن نه راه پس دارد و نه راه پیش!
