728 x 90

گفته‌ها و ناگفته‌ها از میان روزنامه‌های حکومتی چهار‌شنبه اول آذر

رسانه های حکومتی
رسانه های حکومتی
عنوانها و عکسهای صفحات اول اغلب روزنامه‌های حکومتی به دود و دم نامه پراکنی پاسدار سلیمانی و خامنه‌ای و روحانی به یکدیگر مبنی بر شکست داعش اختصاص یافته است که در خلال این دود و دم‌ها حملات به باند روحانی و زمینه‌سازی برای عقب‌نشینی مزدوران رژیم از سوریه و عراق به چشم می‌خورد:
کیهان: آنها که خواب آمریکا می‌بینند: ... وقتی جریانی به جای قبول بدیهیأت عقلی و تاریخی یعنی دشمنی عمیق و ریشه‌یی آمریکا و یارانش، آنها را بزرگ‌ترهای جهان می‌داند و بر این باور است که در اثر رفتار‌های تند ما، این دشمنی شکل گرفته، طبیعتاً مبانی رفتار خود را با همان مبانی فکری تنظیم می‌کند. این موضع کاملاً در تضاد با موضع کسی است که آمریکا را دشمن و شیطان بزرگ می‌داند.
برای گروهی که قائل به موضع اول، یعنی کدخدا بودن آمریکا هستند، هر نوع ایستادگی در برابر آمریکا، خطایی بزرگ و خلاف منطق مادی و دکترین جهانی است. حال این ایستادگی در میدان رزم باشد یا در معرکه مذاکره. دقیقاً به همین خاطر است که کشتی کمک‌رسان به یمن باید باز‌گردد،
و به همین خاطر است که در مذاکرات، هر امتیاز مورد مطالبه دشمن، باید بی‌چون و چرا و کاملاً یکطرفه داده شود!... قدرت «نه گفتن» گم شده همه مذاکرات ما در ادوار اخیر بوده است، آمریکا خواست و پاسخ مثبت شنید، فرانسه بازی را به هم زد و بله شنید! حاصل این بله گفتن‌ها و مقاومت نکردنها چه شد!؟ تنگ‌تر شدن حلقه محاصره! یعنی دقیقاً آنچه را که به‌خاطرش و از ترسش مذاکره کردیم، به سرمان آمد!... ! مذاکره کردیم که تحریم‌ها برود، بدتر شد! امتیاز دادیم که اقتصاد رونق بگیرد، رکود عمیق‌تر شد! درهای واردات را باز کردیم که گردش پولی ممکن شود، تحریم بانکی استمرار یافت! آیا نبض زندگی در جامعه، چیزی جز اینها را نشانمان می‌دهد!؟

کیهان: صبح بدون داعش/ مقاومت نتیجه داد نه مذاکره... جریانی در داخل بودند که با مواضعی عجیب در پازل دشمنان بازی کرده و به تضعیف نیروهای مقاومت می‌پرداختند و امروز که این پیروزی بزرگ نصیب رزمندگان جبهه مقاومت شده بدرستی می‌تواند تجویزهای غلط و مسیرهای انحرافی را تبیین کند.
جریانی که معتقد بود: «اصولاً ما] اصلاح‌طلبان [معتقدیم راه و روش دیپلوماسی جواب می‌دهد. مسأله اصلی این است که آیا حضور نظامی ما در سوریه منطقی و قابل‌قبول است یا نه؟! از نظر ما این حضور نظامی خیلی معنا ندارد. البته این تبلیغات و شعار وجود دارد که اگر ما در آنجا نجنگیم باید در تهران، شیراز و اصفهان بجنگیم. حالا من نمی‌دانم این چقدر واقعیت داشته باشد. بالقوه داعش برای همه خطرناک است اما برای ایران به‌خاطر تفاوت‌های زبانی، مذهبی و روشنفکری که در ایران وجود دارد، خیلی امکان نفوذ آنها در داخل ایران وجود ندارد.». فرماندهان و رزمندگان لشکر فاطمیون تأکید کردند: اعلام می‌داریم پس از پاکسازی کامل کشور سوریه از لوث وجود تروریست‌های تکفیری... آماده هستیم تحت‌امر خامنه‌ای... در هر گوشه از جهان... پا به عرصه یاری مظلومان جهان بگذاریم.

وطن امروز: اعلام پایان خلافت داعش توسط سردار سلیمانی اعلام شکست توطئه آمریکایی – صهیونیستی و تثبیت جغرافیای مقاومت در غرب آسیاست

مذاکرات با اتحادیه اروپا و چشم‌انداز عقب‌نشینیهای جدیدتر رژیم در عرصه‌های مختلف مضمون برخی از عنوانهای مهم روزنامه‌های امروز است:
ابرار:
روحانی در تماس تلفنی رئیس‌جمهور فرانسه:‌ اجرای کامل و دقیق برجام، آزمون مهمی برای سایر همکاریها در عرصه بین‌المللی است

جوان: روحانی در تماس تلفنی ماکرون: برجام با هرگونه حذف و اضافه فرو می‌پاشد

کیهان: عراقچی درباره گفتگوهای حقوق‌بشری بین ایران و اتحادیه اروپا در دور سوم گفت‌و‌گو‌ها در تهران هم بیان کرد: «حقوق‌بشر بخشی از گفتگوهای جامع و بلندپایه ما با اروپا است که دیروز در تهران انجام شد»... به‌رغم وعده و وعیدهای فراوان دولتمردان، نه تنها تحریم‌ها در پسابرجام لغو نشد، بلکه زیرساخت تحریم‌ها با قوانینی هم‌چون سیاه چاله تحریم، گسترده‌تر شد.

سیاست روز: دو لایحه از دولت که شفاف سازی در آن ضروری است؛ مبارزه با پولشویی و تأمین مالی تروریست طبق استانداردهای بین‌المللی... این مصوبه باعث می‌شود افراد در داخل کشور توسط جمهوری اسلامی تحریم شوند! افرادی... مثل قاسم سلیمانی! این هم یکی دیگر از دلایل مشکل لایحه دولت است که این روزها به مجلس ارسال شده است.

اذعان به وضعیت وخیم زلزله‌زدگان از دیگر عنوانهای روزنامه‌های حکومتی است:
آفتاب یزد:
باران تلخ: آغاز نزولات جوی در استان کرمانشاه مردم زلزله‌زده را که در چادرها اسکان داده شده‌اند را دچار مشکلات جدی کرده است

جوان: واقعیت این است که با وجود این‌که ایران بر مدار بلایای طبیعی به‌ویژه زلزله قرار دارد، متأسفانه دولت و به‌ویژه دو نهاد بزرگ «هلال‌احمر» و «مدیریت بحران» از کمترین آمادگی ممکن برای مقابله با این حادثه برخوردار بودند، به‌طوری که حتی آمادگی تأمین ۲۰۰هزار چادر را هم نداشتند

در روزنامه‌های باند حسن روحانی نشانه‌هایی از عقب‌نشینی رژیم از سوریه و سایر کشورهای منطقه زیر فشار روسیه و جامعه جهانی به چشم می‌خورد:
بهار: آینده سوریه در روسیه رقم می‌خورد؟
همدلی: حالا عربستان سعودی ساز دیگری کوک کرده است؛ این‌بار نه در حوزه نظامی که در حوزه دیپلوماسی و تلاش برای اجماع‌سازی در جهان عرب.
یک‌شنبه گذشته نشست اضطراری اتحادیه عرب به‌درخواست عربستان برای آنچه «مداخله‌ها» ی ایران در منطقه گفته شد تشکیل جلسه داد. در این بیانیه کشورهای عضو تأکید کرده‌اند که ضمن محکوم کردن «دخالت‌های خصمانه ایران» در امور کشورهای عربی، همدلی کامل خود را با عربستان سعودی اعلام می‌کنند.
آیا زمان آن نرسیده است که این داشته‌ها در عرصه نظامی، به مدد دیپلوماتهای وزارت امور خارجه و با پیروی از مدل مذاکرات برجام، به امنیت پایدار و روابط دوستانه ایران با همه همسایگانش منجر شود؟

آرمان: پایان بحران خاورمیانه با کنفرانس سوچی؟
نکته جالبی که پوتین در ملاقاتش با بشار اسد داشت، نوع نگاهش نسبت به وی بود که مثل همیشه نبود. پوتین از او پرسید حالا که جنگ تمام شده، برنامه شما چیست؟ در حالی که این اصلاً سؤال کردن نداشت، ... با توجه به این‌که قرار است در آینده‌ای نزدیک در ژنو نشستی تشکیل و پیش‌نویس قانون اساسی سوریه هم تهیه شود، مجموعه ‌اینها نشان می‌دهد با توجه به ختم غائله داعش زمینه برای انتخابات در سوریه در حال فراهم شدن است... بنابراین نوع نگاه پوتین و سوالی که از بشار اسد کرد، مبین این موضوع است که هرآنچه بوده، گذشته و ما داریم در مورد آینده صحبت می‌کنیم... آنچه از تحولات اخیر منطقه بر می‌آید این‌که قدرتهای منطقه‌یی در حال مهار شدن هستند و به‌نظر می‌رسد مثل زمان جنگ سرد، روس‌ها و آمریکایی‌ها قصد دارند که از منطقه خاورمیانه به‌عنوان نقطه کانونی استفاده کنند. با نگاه به تحولات اخیر لبنان، به‌نظر می‌رسد که آمریکایی‌ها قصد دارند حزب‌ا... را تضعیف کنند و از این راه به‌دنبال مقابله با نقش منطقه‌یی ایران هستند.

مردم‌سالاری: پوتین پیش از نشست سوچی با اسد دیدار کرد
ولادیمیر پوتین گفت: «به نظر ما فرآیند سیاسی حل مشکلات سوریه باید در نهایت تحت نظر و هدایت سازمان ملل‌متحد به جریان افتد.»

روزنامه‌های باند حسن روحانی فساد نهادینه در نظام را به باند رقیب نسبت داده و نسبت به پیامدهای اجتماعی آن هشدار داده‌اند:
آرمان:
طی ۱۰سال اخیر فساد مالی به یکی از مسائل مهم سیاسی اقتصادی تبدیل شده است. گسترش فساد بی‌تردید باعث از بین رفتن اعتماد جامعه خواهد شد و این مسأله می‌تواند کشور را با خسارات جبران‌ناپذیری مواجه کند... نوع مواجهه سیاسی با فساد در کشور ما خود یکی از نمادهای وجود فساد در ساختار اداری و اقتصادی کشور است... مطمئناً حجم زیاد فساد و پرونده‌هایی که در سال‌های اخیر مطرح شده خطای فردی یا دسیسه یک گروه کوچک سازمان‌یافته نیست.
در حال حاضر مسأله جامعه ما این نیست که آقای بابک زنجانی کی اعدام می‌شود مساله‌ این است که مشخص شود این فرد از چه امکاناتی برخوردار بوده که توانسته‌ این حجم از تخلف و زدوبند و امکانات مالی را در اختیار داشته باشد... معضل فساد که جامعه با آن درگیر است، می‌تواند جامعه را با چالش مواجه کند. مطمئناً این اتفاقات سرمنشا یکسانی دارد و اگر بحث فساد را در کشور به دادگاهی‌شدن چند نفر یا برکناری برخی مدیران تقلیل داده شود به‌ راه‌حل نخواهیم رسید

یک روزنامه باند روحانی اذعان کردن است بست نشینی احمدی‌نژاد نتیجه بن‌بست نظام است:
اعتماد: در جریان زلزله اخیر و با توجه به وضعیت به وجود آمده برای طرح‌های مسکن مهر، اکثر اصول‌گرایان به حمایت ضمنی از این طرح برخاستند و به نوعی چسبندگی خود را با سیاستهای دولت احمدی‌نژاد نشان دادند. گویی که حمایت از کارهای وی چنان قوی و هویتی بوده است که هم‌چنان از آن حمایت می‌کنند و این حمایت مضمونی هویتی پیدا کرده است.
موضوع دوم این است که اصول‌گرایان تاکنون به این پرسش پاسخ نداده‌اند که چرا احمدی‌نژاد و یارانش که از دل اصول‌گرایان بیرون آمدند در فاصله اندکی از اوج رفاقت، به یک ضدیت حاد با آنان رسیدند؟ آیا از ابتدا آنان را اشتباهی جزو خود می‌دانستند؟ یا آن‌که این افراد دچار تحول پیش‌بینی نشده شده‌اند و چنین رفتاری از خود نشان می‌دهند؟. اصول‌گرایان تحلیل خود را از تحولات این گروه به همراه عبرتهایی که از آن گرفته‌اند منتشر کنند، بلکه در آینده و برای بار دوم از یک سوراخ گزیده نشوند. این بست‌نشینی آنان نشانه‌ای از بن‌بست‌نشینی دیگران است.

اذعان به رتبه اول رژیم در سرکوبگری ولو در قالب طنز در روزنامه‌های حکومتی روز اول آذر یکی دیگر از علائم فاز اضمحلال و سرنگونی نظام ولایت فقیه است:
جهان صنعت:
دو کشور ایران و کره‌شمالی با وجود رفاقتهایی که در عرصه‌های سیاسی و اقتصادی دارند اما در حوزه کاهش آزادی‌های اجتماعی مخصوصاً شادی مردم در رقابت شدیدی با هم هستند. در سال‌های اخیر مسئولان ایران با جلوگیری از شادی مردم هنگام پیروزی تیم‌های ملی فوتبال و والیبال و هم‌چنین ممانعت از آبپاشی جوانان با تفنگ آبپاش در مردادماه چند سال پیش و متهم کردن آنها به براندازی خیس، گام‌های بلند و مهمی را در این عرصه برداشتند.
پراکنده کردن مردم در خیابان اندرزگو، برخورد با صدای موسیقی زیاد، ورود به پارتی‌ها و مهمانی‌های خصوصی مردم بدون دعوت و به‌صورت سرزده بخش دیگری از این اقدامات مسئولان ایرانی در رقابت با اقدامات کیم جونگ اون بوده است.
آنها نه‌تنها بدون دعوت و گفتن «یاالله» وارد مهمانی‌ها می‌شوند بلکه با صلاحدید خودشان مهمانی را به بازداشتگاه منتقل می‌کنند و از مهمانان در آنجا پذیرایی می‌کنند.
اما رهبر کره‌شمالی بعد از یک دوره سکوت طولانی و بی‌پاسخ گذاشتن اقدامات مسئولان ایرانی در این رقابت تنگاتنگ، از آخرین حربه خود پرده برداشت به‌طوری که مسئولان ایران بعد از آن نتوانند کاری انجام دهند و در واقع بعد از آن چیزی نباشد که آنها بخواهند ممنوع کنند. کیم جونگ اون «شادی» را در کره‌شمالی ممنوع کرد. رهبر کره‌شمالی با هدف افزایش کنترل این کشور هرگونه شادی کردن را برای مردم منع کرده است.
حالا که شادی را برای مردم ممنوع کرده فی‌الواقع راهی برای مسئولان ایران باقی نمی‌ماند جز این‌که کلاً «مردم» را ممنوع کنند!
										
											<iframe style="border:none" width="100%" scrolling="no" src="https://www.mojahedin.org/if/9e9c7dde-9def-46e4-97ea-7a638fb1ac23"></iframe>
										
									

گزیده ها

تازه‌ترین اخبار و مقالات