دیروز خبری روی آنتن خبرگزاری صدا و سیمای رژیم رفت که با تمام شناختی که از ماهیت آخوندها وجود دارد، ولی باز هم غیرقابل فهم و حیرتانگیز بود، حتی تا حدی باور نکردنی بود. اولین احتمال این بود که ممکن است این خبر، یک شیرینکاری سایبری و کار جوانان شیطانی باشد که دنبال سوژه کردن آخوندها به هر قمیتاند. یا از جنس آن خبرهای کذبی است که برخی رقبای داخلی آخوندها برای بازار گرمی خود و سایتشان منتشر میکنند.
خبر این بود که: 48ساعت پس از آزادی شهر آلبوکمال در سوریه، ستون کمکهای انسانی جمهوری اسلامی ایران وارد این شهر شد و به دست اهالی محل رسید.
اینهم تصویر خبر
خبر این بود که: 48ساعت پس از آزادی شهر آلبوکمال در سوریه، ستون کمکهای انسانی جمهوری اسلامی ایران وارد این شهر شد و به دست اهالی محل رسید.
اینهم تصویر خبر
بهرغم اینکه خبر، تاریخ داشت اما باز هم پندار اولیه این بود که خبر مربوط به گذشته است و تاریخ بالای خبر مربوط بهوقوع خبر نیست. چرا که امکان ندارد حکومتی که یک استان خودش همین پریروز ویران شده و مردمش نیازمندترین انسانهای روی زمیناند، نان را از گلوی آنها ببرد و به هزار و چند صد کیلومتر آن طرفتر برای کسانی ببرد که نه زلزلهزدهاند و نه خانه خراب (در فیلم خبری هم که خود رژیم در این مورد منتشر کرده همه اینها را بهراحتی میتوان تشخیص داد).
حتی در یک نگاه حسابگرانه این به ذهن خواننده خبر میزد که حتی اگر رژیمی میخواهد چنین فضاحتی را عملی بکند حداقل جلوی چشم همان مردم ستمزده و بیپناه خودش نمیکند! اما اینطور نبود بهویژه که خبر یک کلیپ تصویری هم داشت!
تصویری از خبر صدا و سیمای خامنهای
تصویری از خبر صدا و سیمای خامنهای
هضم این خبر آنهم در مملکتی که در همان لحظه ارسال این محموله و اعلام خبرش، بیشتر از یک میلیون شهروندانش در استان کرمانشاه، زلزلهزده بوده و زیرباران و در سرمای زمستان در آستانه مرگ قرار دارند، براستی غیرممکن و تحمل خشم و غیظ ناشی از آن، مرگبار است.
این حرکت خامنهای بیشک یک دهنکجی آشکار به مردم ایران است که این روزها با زدن از نان شب خود، دستاندرکار رساندن کمک به هموطنان زلزلهزدهاشان هستند. مردمی که نه تنها با مصیبت از دست دادن عزیزانشان دمخور هستند بلکه بیسرپناه و سرما زده، در معرض انواع بیماریهای عفونی واگیرداری که پس از اینگونه سوانح، شایع میشوند (مانند وبا و...) هم قرار دارند.
تنها با دیدن ستون کمکهای خامنهای به سوریه بود که حرف چند روز پیش همین ولیفقیه جنایتکار و ضدایرانی به اهالی سرپل ذهاب که گفته بود: در بازسازی شهر و روستایتان پشت به خود بدهید، مفهوم شد!
بی جهت نبود که صدا و سیمای خامنهای در همان اولین روز زلزله اعلام کرد: آسیب دیدگان نباید چشم به راه کمکهای دولت باشند آنها باید دعا بکنند!
و اینطوری میشود عمق کینه و غیظ حیوانی حکومت آخوندها نسبت به مردم ایران را درک کرد. حکومتی که نه تنها مملکت را ویران میکند یا به ویرانی و غم و درد مردمش هم بیاعتنا پشت میکند، بلکه در عینحال و همزمان با این قبیل حرکتها، دل مردم ایران را هم بیشازپیش به درد میآورد.
علی خامنهای و دیگر آخوندها و پاسدارهای دور و برش، این ماجرا را در گوشه دفتر خاطراتشان بنویسند و نگهدارند چرا که در روز حسابرسی مردم ایران از آنها، دفتر دهنکجیهایشان به مردم حسابرسیای جداگانه خواهد داشت. روزی که سختتر و دردناکتر از روز سلطه آنها بر مردم خواهد بود. (یوم المظلوم علی الظالم، اشد من یوم الظالم علی المظلوم).
پایان.
این حرکت خامنهای بیشک یک دهنکجی آشکار به مردم ایران است که این روزها با زدن از نان شب خود، دستاندرکار رساندن کمک به هموطنان زلزلهزدهاشان هستند. مردمی که نه تنها با مصیبت از دست دادن عزیزانشان دمخور هستند بلکه بیسرپناه و سرما زده، در معرض انواع بیماریهای عفونی واگیرداری که پس از اینگونه سوانح، شایع میشوند (مانند وبا و...) هم قرار دارند.
تنها با دیدن ستون کمکهای خامنهای به سوریه بود که حرف چند روز پیش همین ولیفقیه جنایتکار و ضدایرانی به اهالی سرپل ذهاب که گفته بود: در بازسازی شهر و روستایتان پشت به خود بدهید، مفهوم شد!
بی جهت نبود که صدا و سیمای خامنهای در همان اولین روز زلزله اعلام کرد: آسیب دیدگان نباید چشم به راه کمکهای دولت باشند آنها باید دعا بکنند!
و اینطوری میشود عمق کینه و غیظ حیوانی حکومت آخوندها نسبت به مردم ایران را درک کرد. حکومتی که نه تنها مملکت را ویران میکند یا به ویرانی و غم و درد مردمش هم بیاعتنا پشت میکند، بلکه در عینحال و همزمان با این قبیل حرکتها، دل مردم ایران را هم بیشازپیش به درد میآورد.
علی خامنهای و دیگر آخوندها و پاسدارهای دور و برش، این ماجرا را در گوشه دفتر خاطراتشان بنویسند و نگهدارند چرا که در روز حسابرسی مردم ایران از آنها، دفتر دهنکجیهایشان به مردم حسابرسیای جداگانه خواهد داشت. روزی که سختتر و دردناکتر از روز سلطه آنها بر مردم خواهد بود. (یوم المظلوم علی الظالم، اشد من یوم الظالم علی المظلوم).
پایان.