روزنامه‌های حکومتی از باند ولی‌فقیه ارتجاع در روز یکشنبه دهم دیماه، در مورد قیام مردم ایران مهر سکوت بر لب زده‌اند و به بزرگنمایی مراسم ورشکستهٴ سالروز ۹دی و لشکر کشی خامنه‌ای پرداخته‌اند. روزنامه‌های باند خامنه‌ای مراسم ورشکستهٴ رژیم در مصلای تهران را که آسوشیتدپرس گزارش داد حداکثر ۴هزار نفر جمعیت بیشتر نداشت را با درج عکسهای سال‌های قبل بزرگنمایی کرده و ارگان خامنه‌ای هم با درج اظهارات پاسدار حسین شریعتمداری هراس نظام را نشان داده است:
کیهان: ملت قیام کرد به فتنه‌گران اجازه موج سواری ندهید – مدیر مسؤل کیهان: سختی معیشت و ناراضی کردن ملت، مأموریت فتنه‌گران نفوذی در دولت است
وطن امروز: پاسداشت با شکوه یوم الله
در روزنامه‌های هر دو باند حاکم عقب‌نشینیهای رژیم در برابر خشم مردم در عنوانهای مختلف نمود پیدا کرده است:
وطن امروز: عقب‌نشینی 300تومانی دولت در کمیسیون تلفیق مجلس: بنزین 1500تومانی منتفی شد
جوان: زهر تورمی بودجه 97گرفته می‌شود، دولت به‌دنبال تعدیل برخی هزینه‌ها در لایجه بودجه سال آینده است. براین اساس مجلس در قیمتهای پیشنهادی حاملهای انرژی تجدید نظر خواهد کرد
آفتاب یزد: کمپین تغییر بودجه به نفع مردم چه می‌گوید؟
روزنامه‌های حکومتی واکنش وزیر کشور دولت آخوند روحانی را به قیام مردم را انعکاس داده‌اند و خودشان هم به مسخره بودن اظهاراتش اذعان کرده‌اند:
آرمان: وزیر کشور خطاب به مردم با پرهیز از تجمع های غیرقانونی؛ مطالبات را مدنی دنبال کنید
آفتاب یزد: رحمانی فضلی: از مردم می‌خواهیم در تجمعات غیرقانونی شرکت نکنند
جهان صنعت: چگونه مجوز اعتراض بگیریم!
ماکت یک اعتراضی که دلخواه وزیر کشور باشد؛
یکی از معترضان به وزارت کشور رفته تا برای اعتراض مجوز بگیرد.
معترض: سلام. من و یه چند هزار نفری که دم در هستن می‌خواستیم به‌دلیل عملکرد شما که باعث بیکار، فقیر، ضعیف، افسرده، بدبخت و مفلوک شدن ما شده اعتراض کنیم.
کارمند: به چی میخواین اعتراض کنین؟
معترض: به بیکاری و فقیری و افسردگی و بدبختی و مفلوکی و اگه ناراحت نمی‌شید، تا حدودی نبود آزادی بیان!
کارمند: به کی میخواین اعتراض کنین؟
معترض: به خودِ شما دیگه...
کارمند: درخواست‌تون میره برای کسانی که عامل بیکاری و فقیر شدن شما هستن تا بررسی بشه
معترض: خب ما کِی می‌تونیم اعتراض کنیم؟
کارمند: الآن که شب عیده همه سرشون شلوغه. میره برای اونور سال.. اگه موافقت بشه...
کارمند: راستی ببینم گفتی چند هزار نفر پایینن؟!
معترض: بله
کارمند: شما که همین الانم تجمع غیرقانونی کردین!
معترض: اومدیم مجوز بگیریم دیگه
کارمند: خب الآن همین تجمعتونم غیر‌قانونیه دیگه
معترض: هنوز اعتراض نکردیم که... اومدیم مجوز بگیریم واسه تجمع
کارمند: خب شما الآن هنوز مجوز نگرفتین ولی جمع شدین
معترض: ای بابا. جمع شدیم بیایم مجوز بگیریم خب
کارمند: نه دیگه.. شما قبلاً باید یه مجوز می‌گرفتین واسه جمع شدن که بیاین یه مجوز بگیرین واسه تجمع!
معترض: خب برای اونم باید باز جمع بشیم!
کارمند: آدم باهوشی هستی... اونم یه مجوز دیگه می‌خواد!
معترض: این‌که دور تسلسل باطل فارابی شد!
کارمند: چاره‌ای نیس.. انقد باید مجوز بگیرین تا به «علت‌المجوز» برسین!
در روزنامه‌های هر دو باند بن‌بست رژیم در سرکوب و چگونگی مواجهه نظام در برابر قیام‌کنندگان با تلاش برای جداسازی قیام‌کنندگان از براندازان نظام موضوع مطالب متنوعی شده است:
رسالت: مشاور رئیس‌جمهور با اشاره به اعتراضات در برخی شهرهای کشور اظهار کرد: مسئولان امنیتی و انتظامی باید با سعه صدر با اعتراضات مواجه شوند ولی هوشیار باشیم که در هیچ کشوری، هیچ‌کدام از این بحرانها در خیابان و بر بستر خشونت حل نشده است.
سیاست روز- کوثری جانشین قرارگاه ثارالله: مردم باید مسائل و مشکلات خود را مطرح کنند و از دولت مطالبه کنند. این مجوزی است که هم قانون و هم نظام برای مردم در نظر گرفته است تا بتوانند خیلی صریح و روشن حرف خود را بزنند... بعضی رسانه‌های بیگانه گرانی را بهانه کرده‌اند، تا عقده‌گشایی کنند.
مردم باید با هوشیاری رفتار کنند تا گرفتار القائات این رسانه‌ها و تحریکاتی که آنها ایجاد می‌کنند، نشوند. آنها در ظاهر مسأله گرانی و اقتصاد را مطرح می‌کنند اما در عمل به‌دنبال براندازی نظام هستند و مردم نباید فریب این رسانه‌ها را بخورند.
وحشت از سرنگونی نظام به بیانهای مختلف در روزنامه‌های هردو باند حاکم آمده است:
رسالت: پناهیان: هدف از ایجاد نارضایتی عمومی، تغییر جهت سیاسی جامعه است
دامن زدن به نارضایتی عمومی، یکی از روش‌های تغییر بدون سر و صداست.
در پی نارضایتی عمومی، منطق «ناکارآمدی نظام» جا می‌افتد و بعد از آن است که می‌توان با سر و صدا، جهت سیاسی جامعه را عوض کرد.
شرق: علی خرم: اکنون هر نارضایتی با هر نام و با هر بهانه می‌تواند کسانی را که در کنار مرزهای ایران کمین کرده‌اند، فعال کند. آنان منتظر اولین درگیری گرم بین مردم و دولت هستند.
چرا به مطالبات واقعی مردم پاسخ درست داده نمی‌شود تا مردم ناراضی، سرباز پیاده اهداف دیگران شوند؟ قطعاً دشمنان کاری نمی‌توانند بکنند؛ جز این‌که بر شکاف‌های اجتماعی ما سوار شوند، چرا ما به شکاف‌های اجتماعی دامن می‌زنیم؟
روزنامه‌های باند خامنه‌ای هم علت قیام را مشکلات معیشتی و اقتصادی دانسته که در اثر ناکارآمدی دولت روحانی بروز کرده است و هم خواسته است طبق معمول قیام مردم را به دست خارجی منسوب کند اما به تناقض‌گویی افتاده و خشم انفجاری طبقات پایین و حاشیه نشین اذعان کرده‌اند:
کیهان: اوضاع سختی معیشتی و گلایه‌های مردم، دشمن را بار دیگر به سودای خام برده است!
همزمان، رسانه‌های مزدور و نیابتی به طمع افتاده سعی در رادیکال کردن فضا کردند. به طراحی شعار و خط‌دهی تجمع پرداختند و همزمان، کاخ سفید و مقامات ارشد آمریکا، حمایت همه‌جانبه خود را از هرگونه آشوب و ناآرامی در ایران اعلام کردند! این در حالی بود که اساساً مطالبه مردم، مطالبه اقتصادی برای بهبود اوضاع معیشتی بود!
برخی که با اصل نظام مشکل دارند و یگانه مأموریت خود را، اقدام و تبلیغ علیه نظام می‌دانند، روی موج مطالبات مردمی، شعارهای خود را دادند
جوان: این روزها یکی از مهم‌ترین پرسش‌ها در خصوص ماهیت ناآرامی‌هایی است که در تعدادی از شهرهای کشور بروز کرده است. برخی تلاش کرده‌اند این‌گونه تجمعات را سیاسی قلمداد کنند و تأویل و تفسیرهای سیاسی از ریشه‌ها و پیام‌های آن ارائه دهند. برخی دولتمردان هم‌چون معاون اول رئیس‌جمهور، آن‌را به مخالفان دولت منتسب کرده‌اند و ضدانقلاب خارج نشین و سلطه‌گران بین‌المللی نیز از فرصت استفاده کرده و این تجمعات اعتراضی را بر ضد جمهوری اسلامی معرفی می‌کنند. بخش اکثریت که عمدتاً از طبقه متوسط به پایین و محروم و مستضعف جامعه با خاستگاه جغرافیایی عمدتاً حاشیه‌نشین هستند، عمده مطالبات اینان از جنس معیشتی و اقتصادی هم‌چون حل مشکلات بانکی، بیکاری، تورم و... است. بخش اقلیتی البته فعال‌تر نیز در این تجمعات حضور دارد که شامل هواداران سیاسی گروه‌های ضدانقلاب و تعدادی از اراذل‌واوباش نشان‌دار هستند. هر چند طیف اول از بلاتکلیفی اقتصادی و معیشتی به ستوه آمده و لب به اعتراض می‌گشایند، اما حضور طیف دوم بیشتر با مقاصد سیاسی یا ماجراجویی رقم می‌خورد.
متأسفانه در عمل اکثریت با مطالبه اقتصادی به‌دلیل فقدان تجربه سیاسی لازم یا اعتمادبه‌نفس کافی در این تجمعات در نقش پیرو ظاهرشده و هدایت و شعاردهی‌ها توسط طیف دوم انجام می‌گیرد.
البته خاستگاه اصلی این تجمعات را باید در اعتراضات مالباختگان مؤسسات اعتباری دانست که در چند صباح اخیر و به‌ویژه یک سال گذشته رخ‌داده است. متأسفانه هر چند این مؤسسات دارای مجوز از بانک مرکزی و یا وزارت تعاون بوده‌اند، دستگاههای اجرایی از قبول مسئولیت در خصوص عدم نظارت کافی بر روند کارآنها که به زیان دیدن هزاران نفر از هم‌وطنانمان انجامیده، سرباز زده و با ادامه این تجمعات و اضافه شدن اقشار دیگر ناراضی معیشتی هم‌چون بازنشستگان و... این‌چنین گسترده شده است.
تجمعات مالباختگان و سپرده‌گذاران چیز جدیدی نیست، اما شاید آنچه اقشار ضعیف دیگر جامعه را همراه کرده است، ناامیدی از میوه‌های برجام و خاتمه فرصت انتظاری برای آن از یک‌سو و از سوی دیگر نیز نگرانی‌هایی جدی است که لایحه بودجه سال 97برای مردم ایجاد کرده است.
کیهان: ملت قیام کرد به فتنه‌گران اجازه موج سواری ندهید – مدیر مسؤل کیهان: سختی معیشت و ناراضی کردن ملت، مأموریت فتنه‌گران نفوذی در دولت است
وطن امروز: پاسداشت با شکوه یوم الله
در روزنامه‌های هر دو باند حاکم عقب‌نشینیهای رژیم در برابر خشم مردم در عنوانهای مختلف نمود پیدا کرده است:
وطن امروز: عقب‌نشینی 300تومانی دولت در کمیسیون تلفیق مجلس: بنزین 1500تومانی منتفی شد
جوان: زهر تورمی بودجه 97گرفته می‌شود، دولت به‌دنبال تعدیل برخی هزینه‌ها در لایجه بودجه سال آینده است. براین اساس مجلس در قیمتهای پیشنهادی حاملهای انرژی تجدید نظر خواهد کرد
آفتاب یزد: کمپین تغییر بودجه به نفع مردم چه می‌گوید؟
روزنامه‌های حکومتی واکنش وزیر کشور دولت آخوند روحانی را به قیام مردم را انعکاس داده‌اند و خودشان هم به مسخره بودن اظهاراتش اذعان کرده‌اند:
آرمان: وزیر کشور خطاب به مردم با پرهیز از تجمع های غیرقانونی؛ مطالبات را مدنی دنبال کنید
آفتاب یزد: رحمانی فضلی: از مردم می‌خواهیم در تجمعات غیرقانونی شرکت نکنند
جهان صنعت: چگونه مجوز اعتراض بگیریم!
ماکت یک اعتراضی که دلخواه وزیر کشور باشد؛
یکی از معترضان به وزارت کشور رفته تا برای اعتراض مجوز بگیرد.
معترض: سلام. من و یه چند هزار نفری که دم در هستن می‌خواستیم به‌دلیل عملکرد شما که باعث بیکار، فقیر، ضعیف، افسرده، بدبخت و مفلوک شدن ما شده اعتراض کنیم.
کارمند: به چی میخواین اعتراض کنین؟
معترض: به بیکاری و فقیری و افسردگی و بدبختی و مفلوکی و اگه ناراحت نمی‌شید، تا حدودی نبود آزادی بیان!
کارمند: به کی میخواین اعتراض کنین؟
معترض: به خودِ شما دیگه...
کارمند: درخواست‌تون میره برای کسانی که عامل بیکاری و فقیر شدن شما هستن تا بررسی بشه
معترض: خب ما کِی می‌تونیم اعتراض کنیم؟
کارمند: الآن که شب عیده همه سرشون شلوغه. میره برای اونور سال.. اگه موافقت بشه...
کارمند: راستی ببینم گفتی چند هزار نفر پایینن؟!
معترض: بله
کارمند: شما که همین الانم تجمع غیرقانونی کردین!
معترض: اومدیم مجوز بگیریم دیگه
کارمند: خب الآن همین تجمعتونم غیر‌قانونیه دیگه
معترض: هنوز اعتراض نکردیم که... اومدیم مجوز بگیریم واسه تجمع
کارمند: خب شما الآن هنوز مجوز نگرفتین ولی جمع شدین
معترض: ای بابا. جمع شدیم بیایم مجوز بگیریم خب
کارمند: نه دیگه.. شما قبلاً باید یه مجوز می‌گرفتین واسه جمع شدن که بیاین یه مجوز بگیرین واسه تجمع!
معترض: خب برای اونم باید باز جمع بشیم!
کارمند: آدم باهوشی هستی... اونم یه مجوز دیگه می‌خواد!
معترض: این‌که دور تسلسل باطل فارابی شد!
کارمند: چاره‌ای نیس.. انقد باید مجوز بگیرین تا به «علت‌المجوز» برسین!
در روزنامه‌های هر دو باند بن‌بست رژیم در سرکوب و چگونگی مواجهه نظام در برابر قیام‌کنندگان با تلاش برای جداسازی قیام‌کنندگان از براندازان نظام موضوع مطالب متنوعی شده است:
رسالت: مشاور رئیس‌جمهور با اشاره به اعتراضات در برخی شهرهای کشور اظهار کرد: مسئولان امنیتی و انتظامی باید با سعه صدر با اعتراضات مواجه شوند ولی هوشیار باشیم که در هیچ کشوری، هیچ‌کدام از این بحرانها در خیابان و بر بستر خشونت حل نشده است.
سیاست روز- کوثری جانشین قرارگاه ثارالله: مردم باید مسائل و مشکلات خود را مطرح کنند و از دولت مطالبه کنند. این مجوزی است که هم قانون و هم نظام برای مردم در نظر گرفته است تا بتوانند خیلی صریح و روشن حرف خود را بزنند... بعضی رسانه‌های بیگانه گرانی را بهانه کرده‌اند، تا عقده‌گشایی کنند.
مردم باید با هوشیاری رفتار کنند تا گرفتار القائات این رسانه‌ها و تحریکاتی که آنها ایجاد می‌کنند، نشوند. آنها در ظاهر مسأله گرانی و اقتصاد را مطرح می‌کنند اما در عمل به‌دنبال براندازی نظام هستند و مردم نباید فریب این رسانه‌ها را بخورند.
وحشت از سرنگونی نظام به بیانهای مختلف در روزنامه‌های هردو باند حاکم آمده است:
رسالت: پناهیان: هدف از ایجاد نارضایتی عمومی، تغییر جهت سیاسی جامعه است
دامن زدن به نارضایتی عمومی، یکی از روش‌های تغییر بدون سر و صداست.
در پی نارضایتی عمومی، منطق «ناکارآمدی نظام» جا می‌افتد و بعد از آن است که می‌توان با سر و صدا، جهت سیاسی جامعه را عوض کرد.
شرق: علی خرم: اکنون هر نارضایتی با هر نام و با هر بهانه می‌تواند کسانی را که در کنار مرزهای ایران کمین کرده‌اند، فعال کند. آنان منتظر اولین درگیری گرم بین مردم و دولت هستند.
چرا به مطالبات واقعی مردم پاسخ درست داده نمی‌شود تا مردم ناراضی، سرباز پیاده اهداف دیگران شوند؟ قطعاً دشمنان کاری نمی‌توانند بکنند؛ جز این‌که بر شکاف‌های اجتماعی ما سوار شوند، چرا ما به شکاف‌های اجتماعی دامن می‌زنیم؟
روزنامه‌های باند خامنه‌ای هم علت قیام را مشکلات معیشتی و اقتصادی دانسته که در اثر ناکارآمدی دولت روحانی بروز کرده است و هم خواسته است طبق معمول قیام مردم را به دست خارجی منسوب کند اما به تناقض‌گویی افتاده و خشم انفجاری طبقات پایین و حاشیه نشین اذعان کرده‌اند:
کیهان: اوضاع سختی معیشتی و گلایه‌های مردم، دشمن را بار دیگر به سودای خام برده است!
همزمان، رسانه‌های مزدور و نیابتی به طمع افتاده سعی در رادیکال کردن فضا کردند. به طراحی شعار و خط‌دهی تجمع پرداختند و همزمان، کاخ سفید و مقامات ارشد آمریکا، حمایت همه‌جانبه خود را از هرگونه آشوب و ناآرامی در ایران اعلام کردند! این در حالی بود که اساساً مطالبه مردم، مطالبه اقتصادی برای بهبود اوضاع معیشتی بود!
برخی که با اصل نظام مشکل دارند و یگانه مأموریت خود را، اقدام و تبلیغ علیه نظام می‌دانند، روی موج مطالبات مردمی، شعارهای خود را دادند
جوان: این روزها یکی از مهم‌ترین پرسش‌ها در خصوص ماهیت ناآرامی‌هایی است که در تعدادی از شهرهای کشور بروز کرده است. برخی تلاش کرده‌اند این‌گونه تجمعات را سیاسی قلمداد کنند و تأویل و تفسیرهای سیاسی از ریشه‌ها و پیام‌های آن ارائه دهند. برخی دولتمردان هم‌چون معاون اول رئیس‌جمهور، آن‌را به مخالفان دولت منتسب کرده‌اند و ضدانقلاب خارج نشین و سلطه‌گران بین‌المللی نیز از فرصت استفاده کرده و این تجمعات اعتراضی را بر ضد جمهوری اسلامی معرفی می‌کنند. بخش اکثریت که عمدتاً از طبقه متوسط به پایین و محروم و مستضعف جامعه با خاستگاه جغرافیایی عمدتاً حاشیه‌نشین هستند، عمده مطالبات اینان از جنس معیشتی و اقتصادی هم‌چون حل مشکلات بانکی، بیکاری، تورم و... است. بخش اقلیتی البته فعال‌تر نیز در این تجمعات حضور دارد که شامل هواداران سیاسی گروه‌های ضدانقلاب و تعدادی از اراذل‌واوباش نشان‌دار هستند. هر چند طیف اول از بلاتکلیفی اقتصادی و معیشتی به ستوه آمده و لب به اعتراض می‌گشایند، اما حضور طیف دوم بیشتر با مقاصد سیاسی یا ماجراجویی رقم می‌خورد.
متأسفانه در عمل اکثریت با مطالبه اقتصادی به‌دلیل فقدان تجربه سیاسی لازم یا اعتمادبه‌نفس کافی در این تجمعات در نقش پیرو ظاهرشده و هدایت و شعاردهی‌ها توسط طیف دوم انجام می‌گیرد.
البته خاستگاه اصلی این تجمعات را باید در اعتراضات مالباختگان مؤسسات اعتباری دانست که در چند صباح اخیر و به‌ویژه یک سال گذشته رخ‌داده است. متأسفانه هر چند این مؤسسات دارای مجوز از بانک مرکزی و یا وزارت تعاون بوده‌اند، دستگاههای اجرایی از قبول مسئولیت در خصوص عدم نظارت کافی بر روند کارآنها که به زیان دیدن هزاران نفر از هم‌وطنانمان انجامیده، سرباز زده و با ادامه این تجمعات و اضافه شدن اقشار دیگر ناراضی معیشتی هم‌چون بازنشستگان و... این‌چنین گسترده شده است.
تجمعات مالباختگان و سپرده‌گذاران چیز جدیدی نیست، اما شاید آنچه اقشار ضعیف دیگر جامعه را همراه کرده است، ناامیدی از میوه‌های برجام و خاتمه فرصت انتظاری برای آن از یک‌سو و از سوی دیگر نیز نگرانی‌هایی جدی است که لایحه بودجه سال 97برای مردم ایجاد کرده است.
