پس از ۵روز بهت‌زدگی ناشی از وارد آمدن پتک ۸۸درصدی تحریم ملت ایران، سرانجام خامنه‌ای سکوت ناگزیرش را شکست و در اعتراف به‌این تحریم مرگبار برای نظام ولایت گفت: «در مرحله اول انتخابات، مشارکت مردم آن‌چنان‌که انسان توقع داشت نبود؛ کمتر از آن مقداری بود که توقع داشتیم و حدس زده می‌شد».
او سپس به‌شکل مضحکی درصدد تحریف معنای واضح تحریم کوبنده‌یی برآمد که در تاریخچهٔ نمایشهای انتخاباتی رژیم، با همهٔ رقم‌سازیها و کلان تقلبهای سیستماتیک، به‌طور رسمی به‌عنوان یک تحریم بی‌سابقه ثبت شد. خامنه‌ای گفت: «اگر کسی تصور کند که این عده‌یی که رأی ندادند، به‌خاطر این بود که با نظام مخالف بودند، سخت در اشتباه است؛ این برداشت، این فهم، صددرصد اشتباه است». وی سپس به‌طور سخیفی افزود: «[کسی که رأی نداده] مشکل دارد، گرفتاری دارد، کار دارد، حوصله ندارد، وقت نمی‌کند، انواع و اقسام موانع برای این کار وجود دارد».
خلیفهٔ درمانده که به‌نظر می‌رسد بر اثر زهر هلاکت رئیسی و پتک تحریم پاک قاطی کرده، یادش رفته بود که در زمان گماشتن رئیسی جلاد در کرسی ریاست، در مورد معنای رأی ندادن حرفی «صددرصد» مغایر ادعای امروزش زده و با صراحت گفته بود «عدم حضور مردم در انتخابات، طبعاً فاصله‌گیری مردم از نظام جمهوری اسلامی است» (۲۶خرداد ۱۴۰۰).
خلیفهٔ مفلوک ارتجاع هم‌چنین یادش رفته بود که روز ۸تیر هنگام انداختن رأی خودش به‌صندوق خواستار مشارکت بالا شده و «کثرت رأی‌دهندگان» را «نیاز قطعی» رژیم دانسته و «دوام و قوام «و «عزت و آبروی» نظام را «متوقف به‌حضور مردم در انتخابات» و «یک امر لازم و واجب» توصیف کرده بود؛ توصیفاتی که معنی آن، پس از تحریم مرگبار شامگاه همان روز (۸تیر)، زیر سؤال رفتن «دوام و قوام» نظام و بر باد رفتن عزت و آبروی ناداشتهٔ آن است.
استدلال مهمل و مضحک خامنه‌ای برای تحریف معنای واضح پتک تحریم، حاکی از آن است که او به‌شدت از معنای واقعی آن از نظر سیاسی و اجتماعی هراسان است و از همین رو به‌اصرار می‌خواهد به‌نیروهایش بقبولاند که «اگر کسی تصور کند که این عده‌یی که رأی ندادند، به‌خاطر این بود که با نظام مخالف بودند، سخت در اشتباه است؛ این برداشت این فهم صددرصد اشتباه است»!
اما دست و پا زدن مذبوحانه خامنه‌ای برای تحریف حقیقت، تنها شدت ضربه‌یی را که به‌او و نظام فرتوتش وارد شده برملا می‌کند. این معنا آن‌چنان روشن است که نه تنها ناظران و رسانه‌های بین‌المللی، بلکه روزنامه‌های حکومتی هم ناگزیر به‌آن اذعان کردند.
روزنامهٔ حکومتی ابتکار (۱۰تیر) نوشت: «با توجه به‌کاهش میزان مشارکت رأی دهندگان و سه جنبش اعتراضی در فاصله سالهای ۱۳۹۶ تا ۱۳۹۸ در سراسر کشور، کاهش مشارکت در انتخابات، نظام سیاسی ایران را با بحران مشروعیت مواجه خواهد کرد».
روز ۱۱تیر در همین ستون، زیر عنوان «کمترین مشارکت»؛ «آژیر آتش برافروخته!» نوشته بودیم: «اذعان رژیم در آمار رسمی به‌این‌که نمایش انتخابات در روز۸ تیر شاهد «کمترین مشارکت» در تمامی نمایشهای انتخاباتی آخوندها بوده است، شکستی فجیع را برای تمامیت رژیم و برای شخص خامنه‌ای به‌ثبت داد. زیرا خلیفه ارتجاع بیشترین التماس و اصرار را برای «مشارکت بالا» به‌عمل آورد و از کرنش و رأی دادن روحانی و خاتمی و لاریجانی هم برخوردار شد».
در همان «سخن روز» این نوشتهٔ روزنامه اعتماد یادآوری شد که با اذعان به‌شکست مهندسی شعبده انتخابات برای نمایش رقابت و مشارکت بالا، نوشته بود: «روز هشتم تیر، پرچم تکثر و رقابت برافراشته شد اما بیرق به‌صحنه آوردن توده‌ها زمینگیر شد و انتخابات با صورت دوگانه‌یی که داشت، مسیر سیاست ایران را عوض کرد... با این اتفاق، هر چند پاستور به‌یک چهرهٔ جدید محول می‌شود اما آژیر آتش برافروخته در داخل جامعه نگرانی دو چندانی را به‌دنبال دارد. به‌هرحال، پارادوکس و دوگانگی دموکراسی ایرانی در انتخابات هشتم تیر به‌اینجا ختم شد که نظام جمهوری اسلامی ایران این بار با غیبت تودهٔ مردم زنگ خطری بزرگتر از قبل را دریافت کرد».
