خامنهای در قسمتی از سخنرانیاش در روز دوشنبه گذشته به حدود ۴۰کارشناس اقتصادی اشاره کرد که به روحانی نامه نوشته و پیشنهادهایی را در مورد حل مشکلات اقتصادی مطرح کردهاند و نظرات آنها را خوب و دلسوزانه توصیف کرد.
تلویزیون رژیم همان دوشنبهشب این دلسوزان نظام را در یک میزگرد تلویزیونی به صحنه آورد و آنها بعضی از نظرات خود و نکات آن نامه و عوامل ویرانی اقتصاد کشور را بازگو کردند.
حسین راغفر، یکی از شرکتکنندگان در این برنامهٔ تلویزیونی، انحصار را یکی از عوامل عمده چپاول منابع ثروت و ویرانی اقتصاد کشور دانست و گفت: «نگرانی که وجود دارد این هست که در ظرف ۳دهه گذشته ما انحصارهای بزرگی را در اقتصاد کشور ایجاد کردیم. اینها با منابع یارانهای بزرگی شکل گرفتند و بعد امروز آنچنان قدرت قاهری پیدا کردند که در مراکز اصلی تصمیمگیری کشور منافع خودشان را فقط پیش میبرند».
مجری تلویزیون خطاب به راغفر گفت: «فقط این عبارتی که در نامه شما بود تلاش عدهیی برای افزایش قیمتها یعنی عدهیی واقعاً دنبال این هستند که قیمتها را بالا ببرند»؟
راغفر در جواب گفت: «دقیقا همین پتروشیمیها و همین فولادیها و همینهایی هستند که صادرات میکنند».
اگر چه این کارشناس رژیم اسم صاحبان انحصارهای بزرگ و گردانندگان این صنایع را بازگو نکرد، اما کمتر کسی است که نداند منظور سپاه پاسداران است و سرکردگان سپاه بهخاطر منافع خودشان دنبال افزایش قیمت محصولاتشان هستند که تأثیر بلافصلی روی سایر محصولات دارد. اما این هنوز تمام ماجرا نیست.
در رابطه با فرار مالیاتی فولاد مبارکه راغفر گفت: «همین فولاد مبارکه در سال گذشته در سال ۱۳۹۶، ۷۳۰۰میلیارد تومان سود خالصش بوده سود خالص عملیاتیاش، طبق آمارهای رسمی خودشان مالیات پرداختی یک و ۳دهم درصد بوده کجای دنیا این شکلی اقتصاد اداره میشود».(تلویزیون رژیم ۲۲مرداد ۹۷)
به این ترتیب سپاه پاسداران، هم منابع ثروت را بهیغما برده و آنها را در جهت منابع خود بهکار گرفته و هم با استفاده از مکانیسم انحصار و از دور خارج کردن رقبا و گران کردن محصولات خود و نپرداختن مالیات، یک غارتگری تودرتو و چندباره را شکل داده است. آیا خامنهای اینها را نمیداند؟ یا میداند اما نمیخواهد اهرم اصلی سرکوب خود را تضعیف کند؟
سایر صنایع و صنعتگران خرد نیز، زیر بار تنه سنگین سپاه و اجحافهای حکومت در حال نابودی هستند. یکی از آنها صنعت قطعهسازی که قطعات خودروهای مونتاژ داخله را تأمین میکنند.
روزنامه حکومتی جهان اقتصاد ۲۲مرداد ۹۷ در گزارشی تحت عنوان «صنعت قطعهسازی در آستانه سقوط» مینویسد: « روز دوشنبه، نشست خبری انجمن قطعهسازان در حالی برگزار شد که اعضای هیأت مدیره حاضر، در همان ابتدای نشست، متفقالقول برای صنعت قطعهسازی کشور فاتحه خواندند». در این گزارش، اعضای هیأتمدیره از بحران جدی در صنعت قطعهسازی پره برداشتند که دامنهاش به بیکاری ۴۵۰هزار نفر، پایان تولید قطعه در کشور و سقوط شدید تولید خودرو کشیده خواهد شد».
بنا به این گزارش خودروسازان، به جای تأمین قطعات مورد نیاز خود از قطعهسازان داخلی، این قطعات را از خارج وارد میکنند، چون سود واردات بیشتر است و این همان بلایی است که بر سر همه صنایع داخلی از نساجی و کفش و امثالهم آمده؛ آنها هشدار دادند که بهزودی صنعت قطعهسازی نیز به سرنوشت صنایع نساجی دچار خواهد شد.
البته رسانهها و کارشناسان رژیم به این غارت و چپاول اعتراف میکنند، اما به این واقعیت اعتراف نمیکنند که سرمنشاء اصلی فساد شخص علی خامنهای است که اهرم بسیاری از نهادهای غارتگر در دست بیت او است، و فساد سیستماتیک در پایین نیز از آنجا نهادینه شده است.
بهخاطر این واقعیت است که در اقتصاد به بنبست رسیده حاکمیت آخوندی نیروی کار حرف اول را نمیزند و نه تنها تعیینکننده هم نیست بلکه سهم و نقش آن روزبهروز پایینتر هم میرود. بهخاطر چنین وضعیتی است که اقتصاد رفاقتی که مزیتهای رانتی در آن بیداد میکند شالوده ساختار اصلی اقتصادی حکومت آخوندی است.
بسیار واضح است که چنین وضعیتی در اقتصاد ناشی از ساختار فاسد سیاسی نظام ولایت فقیه است که در آن قدرت در دست یک نفر متمرکز است و اوست که حرف اول و آخر را در همه زمینهها میزند.