کوزوو یکی از کشورهای کوچک در شبهجزیره بالکان در جنوب شرقی اروپاست که در سال ۲۰۰۸ اعلان استقلال کرد. استقلال این کشور ِ۱۰هزار کیلومتر مربعی در پی جنگها و درگیریهای خونینِ سالهای ۱۹۹۸ تا ۱۹۹۹ محقق شد. از یکسو استقلالطلبان کوزوو بودند که ارتش آزادیبخش کوزوو را سازماندهی کردند و در طرف مقابل آنها، ناسیونالیستهای صربستان به رهبری اسلوبودان میلوسویچ، قرار داشتند که ضمن کشتار بسیار، حدود ۱۰۰هزار نفر از اهالی کوزوو را آواره کردند.
در نهایت نیروهای ناتو به حمایت از استقلالطلبان کوزوو وارد شده و نیروهای صرب را مجبور به عقبنشینی کردند. میلوسویچ در سال ۱۹۹۹ و پایان جنگ در دادگاه لاهه به جنایت علیه بشریت و جنایت جنگی متهم شد و در سال ۲۰۰۶ در بازداشتگاه سازمان ملل مرد. دو سال بعد کوزوو اعلام استقلال کرد.
یکی دیگر از کشورهای شبه جزیره بالکان مونتهنگرو است که حدود ۱۴هزار کیلومتر مربع وسعت دارد. این کشور نیز در سال ۲۰۰۶ از فدراسیون صربستان و مونتهنگرو جدا شد و اعلام استقلال کرد.
نقاط اشتراک دو کشور
دو کشور کوزوو و مونتهنگرو مشترکات زیادی دارند. هر دو از کشورهای بالکان و همسایهٔ آلبانی هستند. آنها از کشورهای تازه استقلال یافتهای هستند که پس از تقسیم یوگسلاوی تشکیل شدند. هر دو کشور جزء «کشورهای جوان» محسوب میشوند و تقریباً ۱۶ و ۱۸ساله هستند. با مردمان دوست داشتنی و سیاستمداران شریفی که در جانب مردم و مقاومت ایران ایستادهاند.
در کهکشان امسال مقاومت ایران، یک هیأت از این دو کشور شرکت داشتند که آقای عبدالله هوتی بهنمایندگی از جانب این هیأت سخنرانی کرد. وی در ابتدای صحبتش با معرفی هیأت همراهش گفت: «از طرف هیأت نمایندگی کوزوو، نماینده مجلس سلیمانای و نماینده مجلس هژای، هر دو معاونین سابق نخستوزیر، و همکارمان از مونتهنگرو، نماینده مجلس نیکول سآماج، افتخار بزرگی است که در این جمع برجسته سخنرانی کنم و بهعنوان کشورهای جوان، کوزوو و مونتهنگرو بخشی از تلاشهای جهان دموکراتیک، در حمایت از مردم ایران برای آزادی و دموکراسی هستند».
وی در ابراز حمایت از مردم ایران افزود: «حضور ما امروز از سراسر جهان نشاندهنده حمایت قاطع ما از مردم ایران است و امروز روشن است که رژیم سرکوبگر کنونی نمیتواند دوام بیاورد. من باور دارم که بهزودی این رژیم بهعنوان یک حادثه ناگوار در تاریخ بزرگ مردم ایران به حساب خواهد آمد».
آقای هوتی در ادامه رو به خانم مریم رجوی کرد و او را «امید میلیونها پسر و دختری... که میخواهند زندگی آزاد و شرافتمندانهای داشته باشند» دانست و در پایان به همکاران خود «از اروپا و آمریکا» فراخوان داد که «بیایید با هم کار کنیم. بیایید اطمینان حاصل کنیم که دولتهای ما کاملاً متعهد و حامی مبارزه مردم ایران برای آزادی و دموکراسی هستند».
جوانی و گسترش کهکشان
یکی از ویژگیهای همیشگی کهکشان سالانه مقاومت حضور نوجوانان و جوانان در آن است. این موضوع بارها از زبان سخنرانان و شرکتکنندگان در جلسات کهکشان بیان شده و بسیاری از رسانهها نیز انبوه تصاویر و خبرهای مربوط را مخابره کردند.
در کهکشان امسال نیز چهرههای جوان در هر تصویری، چه در تظاهرات و چه در کنفرانسها، دیده میشد.
آرمان آزادی همه نسلهای جدید را نیز به صف مبارزان و جنگاوران کشانده است. بسیاری از جوانانی که در خارج از ایران به دنیا آمده و حتی ایران را ندیدهاند، اینک به مدیران و برگزار کنندگان و مسئولان در جنبش آزادیخواهی تبدیل شدهاند. همچنین در صف پارلمانترهای کشورهای اروپایی و آمریکایی هم بسیاری از چهرههای جدید و جوان از مقاومت ایران حمایت کردند و در ضمن آن ۴هزار پارلمانتر بودند.
با حمایت دو کشور کوزوو و مونتهنگرو از مقاومت ایران، علاوه بر انسانهای جوان، کشورهای جوان نیز در همبستگی با سایر کشورهای «جهان دموکراتیک» به پشتیبانی از مردم ایران برخاستهاند.
این همبستگی مبشر گسترش جبههٔ مبارزه علیه نظام فرسوده و در همشکستهٔ آخوندهاست.