با گذشت یک ماهونیم از قیام و کشتار قیام‌کنندگان توسط نیروهای سرکوب خامنه‌ای، موضوع اعلام آمار شهدای قیام برای حاکمیت آخوندی به یک بحران تبدیل شده است.
سردمداران رژیم و نهادهای ذیربط آن تلاش‌شان این است که با طفره رفتن از ارایه آمار شهدای قیام، این موضوع شامل مرور زمان شود و به بوته فراموشی سپرده شود.
دولت آخوند حسن روحانی، قوه قضاییه را مسئول ارایه آمار شهدا می‌داند. محمود واعظی، رئیس دفتر آخوند حسن روحانی، ضمن اعلام این‌که آمار دقیقی در خصوص تعداد شهدای قیام ندارد گفت « این آمار باید از سوی قوه قضاییه اعلام شود».(روزنامه ایران ۵دی ۹۸)
قوه قضاییه مسئولیت را متوجه شواری امنیت می‌داند. غلامحسین اسماعیلی سخنگوی قضاییه رژیم گفت: «این‌که در حوزه داخلی گفته شده دادستانی باید آمار را اعلام کند اشتباه است. در این حوزه مسئولیت با شورای امنیت و دبیرخانه این شورا است و سیاست‌هایی در رابطه با بررسی جانباختگان اعلام شد».(روزنامه ایران ۱۱دی ۹۸)
واقعیت این است که ابعاد جنایت آن‌قدر بزرگ است که افکار عمومی مردم ایران و جهان، نهادها و شخصیت‌های مستقل حقوق بشری، به جد بر اعلام آمار شهدا توسط رژیم تأکید دارند.
اعلام و انتشار آمار شهیدان و مجروحان و دستگیرشدگان به همراه اسامی ۶۱۵نفر از شهدا و عکسهای بسیاری از آنان توسط سازمان مجاهدین خلق ایران، رژیم را تحت فشار مضاعف برای اعلام آمار قرار داده است.
روزنامه حکومتی جهان صنعت می‌نویسد: «همه برآشفته و عصبانی اظهار کردند که این آمار از کجا به دست آمده و با چه منظوری منتشر می‌شود؟»، اما «خودشان از بیان آمارهای واقعی یا نزدیک به واقعی پرهیز می‌کنند و مصرانه از بیان حرف‌هایی که بتواند بخشی از این اطلاعات را در اختیار افکار عمومی بگذارد ابا می‌ورزند. از جمله این نهادها و افراد، مقامات دستگاه قضایی هستند... این نهاد به‌خاطر در اختیار داشتن سازمان پزشکی قانونی می‌تواند تعداد دقیق کشته‌شدگان و نحوه به‌قتل رسیدن ایشان همراه با محل دقیق یا احتمالی فوت را اعلام کند».(جهان صنعت ۱۱دی ۹۸)
روزنامه آرمان ۱۱دی ۹۸ هم می‌نویسد: «کمیته یا هیأت فراقوه‌ای مستقل تشکیل شود و احیانا اگر نهادهایی و مأمورانی هم در این زمینه مرتکب خطاهایی شدند این خطاها را نیز کاملاً با نگاهی مستقل مورد بررسی قرار دهند و خاطیان را به مجازات برسانند. اکنون باید از پیشگاه ملت پوزش بطلبیم و نباید برای آنها مشکل بیشتر ایجاد کنیم. آسیب برخوردهای سختگیرانه برای نظام بسیار بیشتر است و این نکته‌ای است که متأسفانه بدان توجه لازم صورت نمی‌گیرد».
روزنامه آرمان در مطلب دیگری نگران این است که: «خدای نکرده کاسه صبر مردم لبریز شود. آن زمان دیگر نمی‌شود که از مردم بخواهیم کاری انجام دهند. لذا تا وقتی که فرصت هست و قبل از این‌که فرصت از دست برود باید قدمی برداشت و حرکتی انجام داد».(آرمان ۱۱دی ۹۸)
بسیار روشن است که رژیم هرگز نه می‌خواهد و نمی‌تواند به این توصیه‌ها عمل کند، هم‌چنانکه پس از گذشت ۳۱سال از قتل‌عام زندانیان سیاسی مجاهد و مبارز در سال ۶۷ به‌رغم فشارهای داخلی و بین‌المللی برای فاش کردن حقایق در مورد این کشتار تن به این کار نداده و نمی‌دهد زیرا به‌خوبی می‌داند که هر گونه اقدامی در زمینه فاش کردن حقایق در مورد این کشتارها، عزم مردم را برای خونخواهی این شهیدان و گرفتن انتقام آنها بیشتر خواهد کرد و مردم هرگز این جنایات را نمی‌بخشند
ضمن این‌که هر گونه شفاف‌سازی در این زمینه، نظام را در معرض فکار عمومی جهانیان مفتضح‌تر خواهد کرد.
اعلام واقعی آمار شهدای قیام برای نظام قطعاً تبعاتی بزرگ در بر خواهد داشت و رژیم در وحشت از این تبعات پای اعلام آمار نیامده است.
بی‌دلیل نیست که مقامات رژیم ضمن این‌که هیچ یک مسئولیت اعلام آمار شهدای قیام را به عهده نمی‌گیرند، تلاش می‌کنند تا آنجا که می‌توانند آمار شهدا را مخدوش جلوه بدهند.
آنها برای شانه خالی کردن از اعلام آمار واقعی شهدا به حرف‌های سخیف و مسخره‌ای نظیر این گفته محمد جواد لاریجانی که ۸۵درصد کشته‌شدگان از نیروهای امنیتی بودند، و یا این‌که عده‌ای که برای تماشای تظاهرات آمدند کشته شدند، و یا این‌که عناصر مسلحی از درون صف تظاهرات مردم را هدف قرار دادند و اباطیل دیگری از این قبیل روی آورده‌اند.
این اقدام آنها تلاش مذبوحانه در مقابل اقدام تعیین‌کننده مقاومت ایران در اعلام آمار شهدای قیام که بیش از ۱۵۰۰نفر است می‌باشد که به‌سرعت مورد توجه رسانه‌های خارجی، نهادهای حقوق‌بشری و شخصیت‌های سیاسی مستقل قرار گرفت و به آن استناد کردند.
به‌رغم شیوه کثیفی که رژیم در وحشت از استمرار قیام مردم در رابطه با اعلام آمار شهیدان و... در پیش گرفته است مردم ایران هم‌چنان پیگیر اعلام آمار و اسامی شهیدان از طرف حاکمیت و گرفتن انتقام خون شهدا هستند.
