غارت و چپاول اموال مردم ایران از ابتدای حاکمیت آخوندها، آن‌روی سکهٔ صدور تروریسم و ارتجاع به خارج برای سرپوش اختناق در داخل بوده است. ویژگی چپاولگری در نظام آخوندی به قدری جدی است که آثار آن را درست در همین روزها هم می‌توان دید، روزهایی که از یک‌سو در وحشت از قیام مردم و از طرف دیگر به‌قول خودش تحت شدیدترین فشارهای جهانی است. ابعاد این غارتگری نهادینه به‌قدری است که آثار آن را در تمامی عرصه‌های اقتصادی – اجتماعی می‌توان دید.
روز یکشنبه ۷مهرماه ۹۸ به برخی از وجوه غارتگری نظام در مجلس ارتجاع اذعان شد. یکی از سفره‌های پهن شده در دولت برای غارتگری مناطق آزاد تجاری هستند. آخوند بحرینی در دعوای باندی گفت: «سؤال این است ما با این مناطقی که خارج از سرزمین اصلی هستند چه معامله‌ای می‌خواهیم بکنیم؟ بر اساس آنچه در این متن آمده مناطق آزاد تجاری ما دقیقاً مثل خارج از کشور تلقی شدند. یعنی اگر یک کامیون یک تریلی کالا از داخل کشور وارد منطقه آزاد تجاری شد دقیقاً مثل این است که به خارج کشور صادر شده باشد. قانون‌گذار برای صادرات به‌درستی معافیت مالیاتی پیش‌بینی کرده یعنی اگر صادر‌کننده ما یک محموله کالا به خارج صادر کند تمام اون مالیات بر ارزش افزوده‌ای که قبلاً پرداخت کرده بهش برمی‌گردانیم استرداد مالیاتی می‌کنیم کار درست است... در بند ب می‌گوید هر کالایی وارد منطقه آزاد شد مثل این است که وارد ایران نشده بنابراین معافیت مالیاتی دارد اگر کالا از داخل کشور وارد منطقه آزاد شد مثل این است که از کشور خارج شده معافیت مالیاتی داره استرداد میشه سؤال این است آیا مناطق آزاد ما واقعاً این کار کرد را پیدا کردند؟ آیا اگر کالا به منطقه آزاد تجاری رفت واقعاً ما مطمئن هستیم که این کالا صادر میشه؟ ببینید مناطق آزاد توی دنیا مناطق کوچکی هستند بعضی از مناطق آزاد حتی حدود ۱کیلومترمربع وسعت داره تو دنیا اما شما تو ایران یک منطقه قشم‌تان دو و نیم برابر بحرین وسعتش است اصلاً مگه میشه کنترل کرد؟ یعنی یک کامیون کالا وارد منطقه آزاد میشه سر مرز استرداد مالیاتی صورت می‌گیرد چه تضمینی هست که همین کامیون از اونطرف مجدد خارج نشود و حتماً خارج خواهد شد یک فسادی شکل می‌گیرد».
حسن کامران، عضو دیگر مجلس، در مورد دزدی‌های مناطق آزاد که در تیول باند روحانی است گفت: «شما بفرمایید از ۷۱ تابه‌حال این مناطق چه گلی بر سر مردم ریختند؟ غیر از این‌که وزر و وبال بودند؟ چرا وزر و وبال بودند؟ وزر و وبال آقای محبی‌نیا بسیار خوب ولی خداوکیلی جز این‌که پدر کالای داخلی را درآوردند؟ جز این‌که حقه زدند چطور حقه زدند؟ ۲۰سال این مناطق از مالیات معاف بودند. ۱۹سال که می‌شد دوباره شرکت می‌زدند ای بابا من بارها تو این مجلس گفتم از مرده‌شور شما مالیات می‌گیرید. اظهارنامه پرمی‌کنید بعد هم یکبار تو بودجه آمدند ترازش را بدهند، تو بودجه حساب و کتابشان را بدهند، مگه گذاشتند؟ یکبار دیگه آوردند اظهارنامه بدهند مگه دادند؟ یک اظهار خشک و خالی بعد ما می‌آییم مالیات می‌گیریم از یک پینه‌دوز، از یک آهنگر، آهنگر ساده، خب خدا وکیلی ما با این مردم می‌خواهیم چه‌کار کنیم»؟
آنچه که رژیم و اعضای مجلس ارتجاع در عمل با مردم کرده‌اند این بوده که دستشان را بیشتر در جیب و سفره مردم برده‌اند. یک نمونه را حیدرعلی عابدی در همین روز ۷مهر در دعوای باندی در مجلس فاش‌گویی کرده و می‌گوید: «در مورد یارانه مردم من نمی‌دانم دولت چرا مقاومت می‌کند برای افزایش یارانه ۴۵هزار تومانی».
این عضو مجلس ارتجاع در ادامه افزود: «الآن تمام فشارها روی نانواها هست، برای کاهش قیمت نان در حالی‌که هزینه تولید و بیمه سالیانه افزایش پیدا می‌کند و نانوایان در فشار شدیدی قرار دارند». ولی پاسخ دولت و مجلس آخوندی چیزی جز افزایش مالیات و مکیدن بیشتر خون مردم نیست، نماینده دولت در مجلس ارتجاع به این موضوع اذعان کرده است: «یادمان باشد که سهم مالیات بر ارزش افروده در کل درآمدهای عمومی دولت ۶۰درصد شده الآن یعنی الآن راجع به ۶۰درصد منابع داریم حرف می‌زنیم یک، دو، تمام درآمدهای مالیاتی که توی این کشور هر ماه وصول می‌شود به اندازه نصف حقوق و مزایای کارکنان و بازنشستگان نظام جمهوری اسلامی بیشتر نیست یعنی فکر نکنم که درآمدهای مالیاتی کشور در وضعیت وفور قرار دارد حالا قرار است شکل دیگه‌ای تصمیم بگیریم حرکت از اقتصاد نفتی به اقتصاد بدون نفت یک راه بیشتر ندارد و اونهم بحث مالیات است».
محمدقلی یوسفی، یک کارشناس حکومتی در روزنامهٔ حکومتی جهان صنعت ۷مهر سیاست‌های نظام آخوندی را در عبارت «توزیع گستردهٔ فقر» خلاصه کرد و نوشت: «بررسی وضعیت دهک‌های درآمدی نشان می‌دهد که در طول سال‌های اخیر افزایش درستی در میانگین درآمدی دهک‌های درآمدی ایجاد نشده است و بررسی وضعیت ظاهری افراد گویای بدتر شدن وضعیت رفاهی همه دهک‌های درآمدی در طول سال‌های اخیر است». این کارشناس حکومتی همچنین به دروغ بودن آمارهای حکومتی اذعان کرده و می‌افزاید: «قابل اتکا نبودن داده‌های آماری منتشر شده از سوی سیاست‌گذار زمانی مشخص می‌شود که شاهد کاهش شدید قدرت خرید مردم، افزایش فقر، کاهش سرمایه‌گذاری تولیدی در اقتصاد و افزایش سطوح قیمتها باشیم، اما گزاره‌های آماری دولت از بهبود در وضعیت دهک‌های درآمدی خبر دهد».
و روزنامه حکومتی ابتکار از شرکای باند روحانی در مطلبی با عنوان « غم نان اگر بگذارد» به تداوم سیاست چپاول از مردم محروم توسط دولت اذعان کرد و نوشت: «داغ شدن تنور قیمت نان، تنور سوژه بسیاری از رسانه‌ها را داغ کرده و آن‌طور که به‌نظر می‌رسد قرار بر این است که بیشازپیش سفره خانوارها کوچک شود. این در حالی است که ماجرای سپری کردن روزگار با گرانی‌های موجود دشوارتر از آن است که در کلام بگنجد و این روزها سرپرستان خانواده‌ها بیشازپیش سایه گرانی را در زندگی خود حس می‌کنند. در این شرایط، کلاف سردرگم قیمت نان بر دیگر کلاف‌های سرگردان در دست مردم اضافه شده است. حالا دیگر علاوه بر کم شدن گوشت و مرغ در سبد خرید خانوارها باید منتظر کاهش مصرف نان هم باشیم».
