روز ۲۹فروردین آخوند روحانی در سخنرانی به‌مناسبت روز ارتش جمهوری اسلامی در جمع سرکرده‌های ارتش و سپاه مدعی اقتدار نیروهای مسلح و قدرت رژیم شد.
یک قسمت از حرفهای روحانی تکرار ادعاهای همیشگی رژیم در مورد «قدرت نظام» با هدف روحیه دادن به ریزشی‌ها و دلواپسان روحیه‌باخته رژیم بود. اما بخش دیگری از حرفهای روحانی خطاب به باند رقیب به‌خصوص سپاه بود. روحانی فرصت را برای جنگ باندی مغتنم شمرد و با تعریفهای مضحک از ارتش تحت‌امر ولی‌فقیه، غارتگریهای سپاه و دخالتهایش در کار دولت را یادآوری کرد. روحانی از جمله گفت: «ارتش در چارچوب قانون و در چارچوب انضباط مسیر و راه وظیفه خود را بی‌کم و کاست و بدون منت و بدون هیچ ادعایی انجام داده است. هیچ‌گاه در برابر انجام وظایف خود از دولت یا از ملت جایگاهی را نخواسته است. همواره در پی انجام وظیفه خود بوده است. با این‌که سیاست را خوب می‌فهمد اما هرگز در بازیهای سیاسی وارد نشده است» و در قسمتی دیگر از حرفهایش با نیش آشکار به سپاه گفت: «امروز در هیچ فسادی در جامعه و کشور ما نامی از امیران و بزرگان ارتش وجود ندارد».
مخاطب سوم روحانی، قدرتهای جهانی و منطقه‌یی بودند که خطاب به آنها از موضع بسیار پایین و ضعیف گفت: «نیروهای نظامی ما هم‌چون نیروهای سیاسی ما به‌دنبال تنش در منطقه و جهان نیستند و همواره دنبال صلح و ثبات هستند». همین‌طور افزود: «به کشورهای منطقه‌مان اعلام می‌کنیم اساس سیاست ما نسبت به شما حسن هم‌جواری است حسن هم‌جواری یعنی همسایگی خوب ما می‌خواهیم همسایه خوبی برای شما باشیم و شما هم همسایه خوبی برای ما باشید».
این حرفها در شرایطی که کشورهای منطقه همین روزها شدیدترین حملات را به سیاستهای رژیم و دخالتهاش داشته‌اند، معنایی جز ضعف و موضع پایین ندارد.
روحانی در جایی از صحبتش با شیادی اسم موشک و ساختن تسلیحات را هم آورد اما طوری گفت و در جایی گفت که بیشتر غلط کردم گویی بود و از موضع دفاعی. او گفت: «خواهان روابط صمیمانه و برادرانه با همسایگانمان هستیم و به آنها می‌گوییم: سلاح ما، تجهیزات ما، موشک ما، هواپیمای ما، تانکهای ما علیه شما نیست برای بازدارندگی به‌دنبال تقویت نیروهای مسلح خود هستیم». این حرف از موضع دفاعی و ضعف است. اگر می‌گفت به شما چه مربوط که در مورد موشک ما حرف می‌زنید؟ ما برد موشکهایمان را تا هر کجا بخواهیم افزایش می‌دهیم و این قبیل حرفها... می‌شد گفت موضع تهاجمی گرفته. ولی لحن و حرف روحانی کاملا ضعیف و تدافعی بود.
اما از صحبتها که بگذریم رژه انجام شده؛ نمایش بی‌رونقی بود که حتی برای خالی نبودن عریضه جرأت نکرد چند تا موشک دوربرد یا حتی ماکت مقوایی آنها را نشان بدهد. موشکهایی را هم که نشان داد تأکید می‌کرد که اینها بردکوتاه و متوسط هستند. در همین رژه نیروی هوایی‌اش اساسا غایب بود. خبری هم از آن هلیکوپترهایی که مدتی قبل با دود و دم مدعی شدند ساخته‌اند نبود. در مجموع این رژه بیشتر نمایشی از ضعف و ذلت نظام بود. اگر می‌خواست قدرت‌نمایی بکند حداقل باید موشکهایی را که مدعی داشتن چندصد شهر زیرزمینی از آنهاست را نشان بدهد و یا پهبادهایش را نشان می‌داد.
اما صحبت خامنه‌ای:
خامنه‌ای هم همزمان با این رژه، با مزدوران وزارت بدنام اطلاعات دیدار داشت.
آن‌چه که سایت خامنه‌ای از حرفهای او تا ظهر امروز ۲۹فروردین منتشر کرد، اساساً رو به باند رقیب بود و نگرانی‌هایش از این‌که در وزارت اطلاعات نفوذی نباشد. به قول خودش همه انقلابی باشند. یعنی در خط خامنه‌ای باشند. برای نمونه سایت خامنه‌ای به‌نقل از او نوشته که: «وزارت اطلاعات و همه کارکنان آن باید همواره صددرصد انقلابی بمانند و انقلابی حرکت کنند... ایشان، وزارت اطلاعات را تابع سیاستهای نظام دانستند... هرگونه جناح‌بازی در وزارت اطلاعات گناه است... باید همه بخشها و بدنه وزارت با مبانی و اصول انقلاب کاملاً آشنا باشند و در این چارچوب، انقلابی عمل کنند».
حرفهای خامنه‌ای از یک طرف حکایت از این می‌کند که شقه‌یی که در کل نظام هست در وزارت اطلاعات هم وجود دارد و خامنه‌ای دارد نگرانی‌هایش را نسبت به نیروهای اطلاعاتی‌اش بیان می‌کند. این نگرانی خاص وزارت اطلاعات نیست. چندی قبل پاسدار جعفری گفت وضعیت سپاه دغدغه اصلی خامنه‌ای است. یا خامنه‌ای در دیداری که با آخوندهای حوزه داشت همین نگرانی را در مورد «انقلابی ماندن حوزه» یعنی در خط نظام بودن آن ابراز کرد.
از طرف دیگر بیرونی کردن این دغدغه‌ها که تا مرز «روحیه اشرافی‌گری و شهوت‌رانی» هم به آنها اذعان کرده حاکی از یک جنگ باندی در درون نظام است، چون این وزارت‌خانه در چنگ باند دولتی‌ها یعنی روحانی است.
در شرایطی که ۳هفته به ضرب‌الاجل مانده این‌که خامنه‌ای در این باره چیزی نگفته یا این‌که گفته و منتشر نمی‌کنند هر کدام باشد معنی ضعف دارد. این سومین نشست خامنه‌ای در مدت اخیر است که حرفهایش کامل منتشر نشده و معلوم نشد چه گفته است. در میز نگرانی و دفاعی است. در میز ضعف است. حالا آیا واقعاً در مورد ضرب‌الاجل ۲۲اردیبهشت، در مورد موشکی، مسائل منطقه چیزی به آنها گفته یا نگفته؛ همین‌که در مورد مسائل اصلی نظام حرفهایش منتشر نشده یا اصلاً حرفی نزده چیزی جز ضعف و استیصال و بلاتکلیفی و بن‌بست نیست. و در این نقطه سمت و سوی حرفهای روحانی و خامنه‌ای یکسان است.
