در روزنامه‌های حکومتی روز دوشنبه ۱۵فروردین۱۴۰۱، از یک‌سو با عناوین پر دود و دم در مورد مسابقات در پیش روی فوتبال در جام جهانی، تلاش شده بحرانها لاپوشانی شود، از سوی دیگر از بن‌بست نظام در مذاکرات وین گرفته تا جنگ محافل درون باند خامنه‌ای بر سر مذاکرات و هم‌چنین تشدید انزوای منطقه‌یی نظام و شکست نظام آخوندی در بازگشایی مدارس و دانشگاه‌ها با زور دستورالعمل وزارت علوم و آموزش و پرورش موضوعاتی است که در روزنامه‌های هر دو باند حاکم به آن اشاره شده است.
قرار گرفتن «لایه‌های غیرسیاسی» در مقابل نظام!
تعمیق شکاف میان مردم و حاکمیت آخوندی تا مرز قیام و سرنگونی مضمون مشترک مطالب روزنامه‌های حکومتی است که در زمینه‌های مختلف از اجتماعی اقتصادی تا دیپلماسی مطرح شده.
«قشری‌گری و تسخیر دولت» عنوان سرمقاله شرق است که با اشاره حملات باند خامنه‌ای در ورزشگاه مشهد به زنان و هم‌چنین ایجاد سانسور در سایر زمینه‌ها از جمله نوشته: «این پدیده به‌تدریج مردم، به‌ویژه لایه‌های غیرسیاسی را در برابر حکومت قرار می‌دهد»... .
«چرایی فضای ابهام در مذاکرات» عنوان مطلبی در دنیای اقتصاد است که با اشاره به فضای خفگی اقتصادی نوشته است: «زمان برای نتیجه‌بخشی (مذاکرات) بسیار محدود است. اگر در آوریل ۲۰۲۲ توافق حاصل نشود، ضریب خطر ناشی از عدم توافق، امنیت (نظام) و امنیت منطقه‌یی را تحت تأثیر قرار خواهد داد».
«آتش‌زنندگان برجام حالا حامی برجام شده‌اند» هم عنوان گفتگو با کارشناس حکومتی علی بیگدلی در مستقل از باند مغلوب است که ابتدا به شکست سیاست‌های مداخله‌جویانه نظام در کشورهای منطقه اشاره کرده و گفته: «شواهد عینی می‌گوید این سیاست‌ها با شکست مواجه شده و جز هزینه تاکنون نتیجه‌یی نداشته است. ما این همه در سوریه هزینه کردیم آخر سر سوریه به سمت جهان عرب رفت، هزینه این سیاست‌ها خیلی بیشتر از نتایج آن بوده است. این‌که چرا این سیاست پرهزینه را پیش گرفته‌ایم و چه دست‌آوردهای مفیدی به‌دست آورده‌ایم، هنوز پاسخ مناسبی نداشته است».
در ادامه هم به نظام هشدار داده: «اقتصاد (نظام) نیز یک اقتصاد فلج شده است و باید راهی پیدا کند و اگر راهی برای بهبود پیدا نکند ممکن است در سال جاری و آتی درگیر شورشهای اجتماعی شویم».
برخی هم تهدید قیام و سرنگونی را با ایما و اشاره به نظام گوشزد کرده‌اند. از جمله جهان صنعت در مطلبی با عنوان «بودجه امنیتی نباید امنیتی شود» ضمن اشاره به انداختن تقصیر حذف ارز ۴۲۰۰تومانی که مجلس و دولت به گردن هم می‌اندازند: نوشته است هر دو «نیک می‌دانند حذف میلیاردها دلار ارزان قیمت به‌ویژه دلار ارزان برای واردات نهاده‌های دام و طیور به افزایش هنگفت قیمت لبنیات و گوشت قرمز، مرغ، تخم‌مرغ و نیز سایر کالاها منجر می‌شود و پیامدهای اجتماعی ناشناس دارد و باید از این پیامدها هراس داشت».
بن‌بست در بن‌بست
بحرانهای مطرح شده بسیار متنوع‌اند. بحران سوختن وعده‌درمانی و این‌که ادامه این ترفند شکاف میان مردم و نظام را افزایش می‌دهد، عنوان سرمقاله جمهوری اسلامی است. بحرانهای محیط‌زیستی اعم از بحران آب و نشست زمین موضوع چند مقاله دیگر است. بحران مهارناپذیری تورم هم مضمون مشترک چند مقاله در روزنامه‌های باند مغلوب است.
اما برجسته‌ترین بحرانها به بن‌بست مذاکرات و هم‌چنین بن‌بست اقتصادی مربوط‌اند.
فرهیختگان وابسته به ولایتی مشاور سیاسی خامنه‌ای در مطلب مفصلی در مورد بن‌بست مذاکرات وین نوشته است: «می‌توان گفت مواردی که آمریکا پذیرفتن آن را خط قرمز خود تعریف کرده، دقیقاً همان مواردی است که (نظام)، نپذیرفتن آن و تن‌ندادن به آن توسط آمریکا را به‌عنوان خط‌قرمز خود در مذاکرات اعلام کرده است. یکی از آن خطوط قرمز، بسته شدن پرونده PMD توسط آژانس بین‌المللی انرژی اتمی است». این روزنامه خط قرمز بعدی را لغو لیست‌گذاری سپاه و شرکت‌های وابسته به آن خوانده و تأکید کرده آمریکا «حاضر نیست به لغو آنها تن دهد». در انتها هم نوشته: «می‌توان گفت تا زمانی‌که این تصمیم سیاسی به‌خصوص از سوی طرف آمریکایی اتخاذ نشود، مطلقاً خبری از توافق نخواهد بود».
سیاست روز روزنامه دیگر باند خامنه‌ای هم در مورد مذاکرات وین نوشته: «می‌توان گفت که توافق میان (نظام) و ۱+۴ چندان در دسترس نمی‌باشد چرا که غرب هم‌چنان به‌دنبال مولفه‌ای برای تبدیل برجام به مولفه‌ای برای باج‌خواهی است تا تعهدپذیرشدن به لغو تحریم‌ها».
«تولید دانش‌بنیان» مطلبی است در دنیای اقتصاد که چشم‌انداز شکست شعارهای خامنه‌ای در مورد اقتصاددانش‌بنیان را روشن کرده. این مقاله به قلم نایب‌رئیس اتاق ایران است که از جمله نوشته است: «مقیاس این هدف‌گذاری سال نیست؛ دهه و نسل است». بعد هم شرط تحقق آنرا عقب‌نشینی از سیاست‌های جهانی و منطقه‌یی از یک‌سو و پس کشیدن نهادهای حکومتی از اقتصاد از سوی دیگر دانسته و تأکید کرده: «مهم‌ترین باید و نبایدهای موضوع هم در حال حاضر به دولت (در معنای وسیع کلمه) بازمی‌گردد: نخست: دولت باید از ایجاد تنش در سطح بین‌المللی پرهیز کند و با جامعه بین‌الملل راه صلح و دوستی پیش بگیرد». در مورد جلوگیری از چپاول باندها هم به‌صورت سربسته نوشته: «از حیف و میل اموال ملی و برهم زدن نظم بازار از طریق توزیع وام کم‌بهره و تسهیلات مشابه میان شرکت‌های مدعی تولید دانش‌بنیان به‌شدت پرهیز کند».
