در آن‌سوی هزیمت نظام آخوندها از تحریم و بایکوت نمایش ۸ تیر توسط مردم ایران،
در آن‌سوی پتک محکم «نه» بر کلیت حاکمیت ولایت فقیه،
در آن‌سوی رأی قاطع سرنگونی‌خواهی توسط اکثریت مردم ایران در ۸ تیر،
روز ۹ تیر ۱۴۰۳ اجلاس جهانی ایران آزاد با ارائه‌ی سیاست‌های لازم در برخورد با حاکمیت ملایان با حضور دهها شخصیت سیاسی و فرهنگی از کشورهای مختلف جهان در پاریس برگزار شد. هم‌زمان با این کنفرانس، گردهمایی سالانه‌ی کهکشان مقاومت ایران با حضور دهها هزار ایرانی هوادار شورای ملی مقاومت ایران در برلین جریان داشت.
گردهمایی سالانه‌ی مقاومت ایران در سال ۱۴۰۳ در شرایطی انجام شد که سیر تحولات سرنوشت‌ساز ایران به‌جانب تعیین تکلیف بین دو قطب اصلی در جریان است. در ادامه‌ی این یادداشت و پیوست آن، شاهد این واقعیت مهم خواهیم بود.
وجه مشترک سخنان تمام حاضران در کنفرانس پاریس تأکید بر این دو اصل مهم بود که انتخابات ۸ تیر در ایران نشان داد حکومت مشروعیتی ندارد و تغییر در ایران با یک مقاومت پایدار و سازمانیافته ممکن و در دسترس است.
«فوریت آزادی ایران از دیکتاتوری»، «ستایش کرامت مردم ایران در تسلیم نشدن به فاشیسم مذهبی»، «شکست قاطع حاکمیت آخوندی در نمایش ۸ تیر»، «شکست زن‌ستیزی حاکمیت آخوندی»، «شکست مماشات با ملایان»، «مشروعیت مقاومت ایران در مبارزه و پایداری دهها ساله مقابل دو دیکتاتوری»، «مفتضح شدن شیطان‌سازی از مجاهدین خلق توسط پاسداران سیاسی خارج کشور»، «نقد و در دسترس بودن آلترناتیو حکومت ملایان» و «حق مشروع مبارزات کانون‌های شورشی» محتوای مشترک سخنان شرکت‌کنندگان در کنفرانس جهانی ایران آزاد در پاریس بود.
به محورهای بالا توجه کنید؛ مجموع‌شان گویای سمت‌وسوی تعیین تکلیف تحولات ایران به‌جانب نشان دادن دو قطب سیاسی هستند؛ یک قطب حاکمیت آخوندی و متحدانش، یک قطب مقاومت ایران و طیف داخلی و بین‌المللی آن با شاخص نه شاه ـ نه شیخ.
آن‌چه در گردهمایی برلین می‌درخشید، بروز چهره‌یی از ایرانی متفاوت بود. خروش نسل جوان علیه هرگونه دیکتاتوری در ایران‌زمین، فوج موجی بود که در فضای گردهمایی برلین می‌وزید. نسل‌های جوان آگاه و مسلط به وجوه گوناگون سیاسی میان قیام‌ها و مقاومت از یک‌طرف و دیکتاتوری‌های شیخی و شاهی از طرف دیگر، جنبه‌ی پرجذبه و غرورانگیز گردهمایی برلین را تشکیل می‌داد.
به‌راستی آن]چه در کنفرانس پاریس و گردهمایی برلین خلق شد و رخ داد، گنجایش یک کتاب را لازم دارد تا بتوان از پس شرح معناها و محتواهای خلق‌شده در آن‌ها برآمد.
پیوست: گزیده‌یی از سخنان شرکت‌کنندگان در اجلاس ایران آزاد در پاریس، ۹ تیر ۱۴۰۳.
آلخو ویدال کوآدراس: ما برای آزادی و کرامت مردم ایران همراه شما خواهیم بود. وقت آن است که زنجیرها در ایران از هم بگسلند، آزادی و قانون حکمفرما شود و زن‌ستیزی به پایان برسد. ایران به حکومت استبدادی تن نداده و روزی در آینده آزاد خواهد شد.
من یک سؤال را از دموکراسی‌های غربی مطرح می‌کنم. دیگر چه اتفاقی باید بیفتد تا آن‌ها درک کنند که سازش و گفتوگو با این رژیم جواب ندارد؟رژیم ایران دیگر چه‌قدر باید بکشد، چقدر گروگانگیری و ترور کند تا این کشورها متقاعد بشوند که سفارتخانه‌های رژیم باید بسته شوند؟
دیانا اشتوکر: حق مردم ایران برای مقاومت و آزادی باید از حمایت جامعهٔ بین‌المللی برخوردار باشد. سپاه پاسداران باید لیست‌گذاری شود؛ این یک ضرورت در حمایت از مردم ایران است. مریم رجوی یک الگو و الهامبخش زنان و دختران ایرانی برای آینده بهتر است.
رابرت توریسلی: دیروز ۸۸ درصد مردم ایران با شرکت نکردن در انتخابات نمایشی رژیم حرف خودشان را اعلام کردند. دوستان من! آزادی مردم ایران فقط بستگی به زمان دارد. هرچه شما سخت‌تر بجنگید آزادی سریع‌تر به‌دست می آید. مردم آلمان تسلیم نشدند. مردم ایران! شما که عاشق کشورتان هستید پیروز خواهید شد.
مایک پنس: هرگز به تحقق ایران آزاد شک نکنید. به‌خاطر وجود شما بادهای تغییر در ایران قوی‌تر از هر زمان دیگر می‌وزد. بیش از هر زمانی روشن است که مردم ایران آزاد خواهند شد. یک روز پس از انتخابات رژیم ما در اینجا هستیم و شاهد پایین‌ترین مشارکت مردم ایران بودیم. رژیم ایران به آسانی کنار نخواهد رفت و به همین دلیل به یک جنبش قوی و فداکار که حاضر باشد قیمت مقاومت را بپردازد نیاز دارد . این جنبش وجود دارد: شورای ملی مقاومت ایران! رژیم ایران از هیچ‌چیز بیش از مقاومت ایران وحشت ندارد. اما بار دیگر در مقابله با کانون‌های شورشی در ایران شکست خواهد خورد.
میشل آلیو ماری: ما می‌دانیم که رژیم در ایران از بابت آزادی‌ها بدتر شده است. علت آن این است که رژیم شکننده‌تر شده و اعدام‌ها ۴۸درصد بیشتر شده است. اما این‌ها مانع از این نشده که زنان و مردان ایرانی برخیزند و مبارزه کنند. رژیم با سرکوب زنان وضع خود را بدتر می‌کند. رژیم ایران پشت گروگانگیری حکومتی است. این‌ها همه نشانه‌های ضعف رژیم است. ما باید به کسانی کمک کنیم که همهٔ ریسک‌ها و خطرات را در برابر این رژیم به جان می‌خرند. در برنامهٔ ۱۰ماده‌یی خانم رجوی این امید برای جامعهٔ بین‌المللی وجود دارد که صداهای رسمی که رژیم را محکوم می‌کنند بیش از پیش افزایش پیدا کند. باید ایران کشوری شود که اسمش مترادف آزادی و پیشرفت و برابری و صلح باشد.
رائول روییز: من اینجا هستم که بگویم شجاعت شما الهامبخش است. ما شاهد این بودیم که در سال ۱۴۰۱ مردم ایران قیام کردند و برای آزادی ایران فراخوان دادند. امروز ما اینجا هستیم که به مبارزات شما برای تحقق آزادی و دموکراسی درود بفرستیم. ما از قطعنامه‌یی حمایت کردیم که در آن بر برنامهٔ ۱۰ماده‌یی خانم رجوی و بر حفاظت ساکنان اشرف۳ تأکید شده است.
دیوید جونز: بسیار مفتخرم که بیانیه حمایت از ایران آزاد توسط بیش از ۴هزار نماینده در ۸۴پارلمان در سراسر جهان را برای برقراری جمهوری دموکراتیک در ایران اعلام کنم. خیلی‌ها در غرب به دنبال گفتوگو و مماشات با این رژیم بوده‌اند. این استراتژی اشتباه بوده و شکست خورده است. بقایای رژیم شاه و رژیم آخوندی دست به هر کاری می‌زنند که مقاومت ایران را بی‌اعتبار کنند، اما آن‌ها نمی‌فهمند که مقاومت ایران نماد ارادهٔ مردم ایران است.
کاتلین دپورتر: ما یک کار درست در بلژیک کردیم و آن بیانیه حمایت از مقاومت ایران است. ما از طرح ۱۰ماده‌یی حمایت کردیم. ما از حجم عظیم فعالیت‌های کانون‌های شورشی حمایت می‌کنیم؛ به آن‌ها درود می‌فرستیم که ۲۰هزار عملیات و پراتیک انقلابی داشتند که خواهان ایران آزاد هستند. شما قطعاً می‌توانید این رژیم را سرنگون کنید.
استفن هارپر: مایه افتخار است که بخشی از جنبش آزادی مردم ایران باشم. مردم ایران بار دیگر با تحریم گستردهٔ خود، این رژیم را رد کردند و به سرنگونی آن فراخوان می‌دهند. در حالی که اغلب قریب به اتفاق مردم ایران خواهان تغییر رژیم هستند، متأسفانه بسیاری از دولت‌های غربی این حقایق را درک نمی‌کنند، در حالی که نقش رژیم در همه خشونت‌های خاورمیانه، مرکزی است. سیاست دولت آمریکا در برابر رژیم شرم‌آور است. فقط یک راه وجود دارد: تشدید تحریم‌ها و بستن سفارت‌های این رژیم در سراسر جهان.
نباید پروپاگاندای رژیم را باور کرد که پابرجاست و آلترناتیو ندارد. رژیم شاه هم از این قبیل ادعاها داشت. ما آلترناتیو این رژیم و جنبش مقاومت سازمان‌یافتة ایران را به‌خوبی می‌شناسیم و این تنها علاج سرطان این رژیم است؛ قدیمی‌ترین جنبش با ریشه‌های عمیق در داخل ایران و برنامهٔ اصولی برای آینده ایران، حقوق بشر، برابری زن و مرد و به‌رسمیت شناختن تمام آزادی‌های دموکراتیک. این دیدگاهی است که جهان به آن نیاز دارد. میلیون‌ها تن در ایران و سراسر جهان در انتظار تغییر در ایران هستند.
