نیویورک تایمز روز پنجشنبه ۲۵ بهمن ۹۷ در گزارشی به قلم برت استفانز نوشت: از شروع خود در ۴۰سال پیش در همین هفته، جمهوری اسلامی ایران از حسننیت ناظران خوشباور غرب برخوردار بوده است...
و میافزاید: یک دهه بعد، بعد از حکومتی از وحشت افسارگسیخته که به فتوای ننگین علیه سلمان رشدی و قتلعام هزاران زندانی سیاسی، از جمله کودکان، در سال ۱۹۸۸ انجامید، یک طلوع دروغین دیگر داشتیم.
و علیاکبر هاشمی رفسنجانی، که بعد از مرگ خمینی رئیسجمهور ایران شد، یک اصلاحطلب قلمداد میشد. در واقع او یک حاکم فاسد بود که بمبگذاری و کارزار ترور جهانی بهراه انداخت که از بوئنس آیرس تا برلین گسترش داشت. جانشین رفسنجانی، محمد خاتمی قرار بود یک مدره باشد. اما این امر مانع از سرکوب خونین تظاهراتهای دانشجویان در سال ۱۹۹۹ و یا تعقیب غیرقانونی برنامه تسلیحات اتمی ایران طی دورانش نشد...
استفانز مینویسد: یک تلاش ایران برای بمبگذاری جلسه یک گروه اپوزیسیون در نزدیکی پاریس در تابستان گذشته در هم پیچیده شد...
وی معتقد است: هدف کلی سیاست غرب نمیتواند استمالت رژیم ایران باشد... هدف باید پایان دادن به ۴۰سال شب ایران باشد.
اینکار نباید یک کارزار نظامی باشد. بلکه باید کارزاری از فشار اقتصادی باشد.