یک هفته پس از هشدار گزارشگران ویژه ملل متحد، شصت و هفتمین قطعنامه ملل متحد در محکومیت نقض حقوق‌بشر در ایران تصویب شد.
هشدار اخیر کارشناسان ملل متحد درباره قتل‌عام زندانیان سیاسی و فراخوان به تحقیق عمیق و مستقل، نتیجهٔ سلسله‌ی از کارزارهای جهانی و انتشار اسناد شهیدان و افشای آمران و عاملان قتل‌عام است.
پس از علنی شدن نامه گزارشگران سازمان ملل که گامی بلند در مسیر دادخواهی از خون سربداران بود، پاسداران هراس‌آلود به صحنه آمدند.
پاسدار ظریفیان در لباس پژوهشگر ـ ۲۵آذر ۹۹
در بحث منافقین که اعدامهای سال۶۷ آنهایی که سر موضع بودند
در سال۶۷ می‌رفتند می‌گفتند اگر اعلام برائت کنی از منافقین حبس می‌کشی یا آزاد می شوید اگر اعلام برائت نمی‌کنی چون در زندان هم شورش کردی اعدام این منطقی است دیگر این کار انجام شد
کمی پیش‌تر یکی از اعضای ورشکسته باند مغلوب ضمن اعتراف به قتل‌عام ناگزیر اعتراف کرد
پاسدار ورشکسته مصطفی تاج‌زاده ـ مهر ۹۹
راهش اعدامهای سال۶۷ نبود چون آن کار غیرانسانی بود هم غیرقانونی بود هم غیرانسانی بود
یک رسانهٔ حکومتی در وحشت از فعالیت‌های مجاهدین و فرجام دادخواهی نوشت:
روزنامه مستقل ـ ۲۵آذر ۹۹:
«مجاهدین از سال‌ها پیش با فعالیت‌های فشرده، زمینه‌های اقدامات گسترده علیه نظام را مهیا کرده‌اند.
یادمان نرفته که همین تیرماه سال جاری اکثریت مجلس نمایندگان آمریکا از آنها حمایت کرد.
تجربه هم نشان داده با توجه به زیرساختی که مجاهدین طی ۳دهه اخیر ایجاد کردند، به اهداف سیاهی که علیه نظام دارند، می‌رسند».
پاسدار ظریفیان در لباس پژوهشگر ـ ۲۵آذر ۹۹:
تولید محتوا می‌کنند توهین می‌کنند دروغ می‌نویسند همین عملیات روانی همین هست دیگه
صدای خرد شدن استخوان جنایتکاران شنیده می‌شود. محاکمه آمران و عاملان قتل‌عام زندانیان سیاسی در پیش است.
