سیاست ضدمردمی رژیم در زمینه پنهانکاری و شیوع بیماری کرونا باعث هرج و مرج در زمینه مقابله با آن شده است. علت اظهارنظرها و راهحلهای متناقض از طرف سران دولت روحانی و سایر عناصر دستاندرکار نیز ناشی از این امر است.
آشفتگی و بلبشو در مواجهه با بحران به حدی است که نه تنها مدیریت واحدی وجود ندارد، بلکه حداقل هماهنگی هم در بین بخشها و نهادهای ذیربط دیده نمیشود.
اظهارات و راهحلهای متناقض در مواجهه با بحران، باعث سوختن فرصتها و اتلاف امکانات و انرژی کشور شده که در نهایت دود آن به چشم مردم میرود.
نگاهی به اظهارات مقامات و مهرههای حکومتی ضمن برملا شدن ناکارآمدی و بنبست نظام در مقابله با بحران، بلبشو و هرج و مرجی که از همین بنبست جوشیده است بهوضوح آشکار میشود.
حسن قاضیزاده هاشمی|، وزیر سابق بهداشت دولت روحانی، در رابطه با بیعملی نظام و شیوع بیماری در کشور گفت: «من از اوایل دیماه امسال، نگرانیام را بهسمع مسئولان ارشد کشور رساندم».(سایت تابناک ۳فروردین ۹۸)
به گواه خودیهای رژیم اگر رژیم در همان زمانی که بیماری در کشور شیوع پیدا کرد آن را اعلام میکرد و دنبال راهحل آن میرفت، قطعاً نتیجه متفاوت بود.
اما باز هم به اعتراف همان خودیها، سردمداران حاکمیت نمایش حکومتی ۲۲بهمن و انتخابات مجلس را بر سلامت مردم ترجیح دادند.
مورد دیگر موضوع قرنطینه کردن قم و سایر شهرهایی بود که درگیر این بیماری شده بودند.
در اینجا هم منافع حاکمیت اقتضا میکرد که قم و سایر شهرهایی که گرفتار بیماری شدند قرنطینه نشوند.
رویگردانی از قرنطینه کردن قم در شرایطی بود که تجربه کشور چین در قرنطینه شهر ووهان موفقیتآمیز بود و بسیاری از کشورهایی که در حال حاضر درگیر بحران کرونا هستند نیز مناطق آلوده به بیماری را بهسرعت قرنطینه کردهاند.
پس از کتمان اولیه بیماری از مردم علی خامنهای فکرمی کرد با مطرح کردن توطئه حمله بیولوژیک از خارج و اینکه «کرونا بلای آنچنان بزرگی نیست»! میتواند گریبان خود و نظامش را خلاص کند.
اما غیر از عناصر عقبافتاده و کودن وابسته به حکومت کسی ترهای برای این تئوری مضحک خرد نکرد و باعث مضحکه مردم و کارشناسان ایران و جهان شد.
حسن روحانی روز دوم فروردین ۹۹ ضمن سخنرانی در باب ضرورت تداوم کار و تولید در مخالفت با قرنطینه کردن شهرها گفت: «از روز اول گفتم توطئه ضدانقلاب این است که کار و فعالیت اقتصادی در ایران تعطیل شود که مدرکش را هم وزارت اطلاعات ارائه کرد... بنابراین ما نباید بگذاریم هدف اینها محقق شود. همه باید کار و فعالیت کنیم».(تلویزیون شبکه خبر ۲فروردین ۹۹)
اظهارات روحانی آنقدر جنایتبار بود که بسیاری از مهرهها و کارشناسان حکومتی هم صدایشان درآمد.
از جمله آنها ۵مدیر پیشین سازمان بیمه سلامت که از او خواستند حداقل تا ۲۰فروردین ۹۹ قرنطینه درون شهری و برون شهری را اجرا کند تا امکان مدیریت بحران وجود داشته باشد.(خبرگزاری ایرنا ۳فروردین ۹۹)
آخوند روحانی در زمینه پایان شیوع کرونا چندین بار ابراز امیدواری کرد که تا هفته اول فروردین تمام میشود و سرانجام گفت این بیماری در ۲۱فروردین پایان یاید.
اما این حرف آنقدر بیپایه بود که بلافاصله حسامالدین آشنا، رئیس مرکز تحقیقات دفتر او، ضمن اینکه اعلام کرد ایران به هیچ عنوان از پیک بیماری عبور نکرده منکر شد که روحانی ادعا کرده ایران از پیک کرونا عبور کرده است.
آخوند حیلهگر که هر روز به رنگی درمیآید تا شاید از این ستون به آن ستون فرجی برای نظام بیابد و مانع خشم فزاینده مردم شود، روز ۱۰فروردین همه وعدهها و سادهسازیها را فراموش کرد و گفت: «این یک ویروسی هست آمده وارد جامعه شده و هست حالا ممکن است یک سال دیگه باشد دو سال دیگر باشد منتها باید شرایط جامعه را قابلتحمل کنیم».
البته هدف از همه دلقکبازیهای روحانی و کوچکنماییهای خامنهای که در منتهای وقاحت گفت «این بلا بهنظر ما بلای آنچنان بزرگی نیست... خیلی هم بزرگش نکنیم مسأله را» چیزی نیست جز هراس از توفانی که در راه است و کشتی سوراخ و بیلنگر نظام را نشانه رفته است.
بیدلیل نیست که روحانی در جلسه هیات دولت ۱۰فروردین ۹۹ ضمن مخالفت با قرنطینه کردن مناطق آلوده به ویروس پای امنیت «نظام» را به میان کشید و ضمن تأکید بر ضرورت حضور نیروهای سرکوب در خیابانها گفت: «امنیت جامعه برای ما اصل هست همه نیروهای مسلح ما مرزداران ما پلیس ما همه در صحنه هستند و اگر بنا باشد امنیت خدشهدار بشود که اصلاً مفهوم ندارد بنابراین ما اصول متعددی را کنار خودمان داریم».(تلویزیون شبکه خبر ۱۰فروردین ۹۸)
شورش و فرار زندانیان در شهرهای مختلف بهرغم آمادهباش ۱۰۰درصد پاسداران بعد از فرار زندانیان زندان خرمآباد و استمرار شورش زندانیان در شهرهای الیگودرز و تبریز و سقز و تهران و همدان و مهاباد و شیراز نشانهٔ ناکارآمدی و فروپاشی تیمهای سرکوبی است که قرار بود با بهانهٔ رزمایش و جنگ بیولوژیک مانع از جوشش و خیزشهای مردمی شوند.