چهار ماه بعد از سیلابهای عظیم و سهمگینی که به سرعت سراسر میهن اسیر را در برگرفت، بحرانهای مرگبار زیست‌بوم ایران نه تنها سمت و سوی کاهش و تخفیف پیدا نکرده بلکه هر روز ابعاد عمیق‌تر و فاجعه‌بارتری به خود می‌گیرد.
کمتر از یک‌ماه قبل رسانه‌های حکومتی از پیامدهای مرگبار و جبران‌ناپذیر زیست محیطی تالاب انزلی یکی از ارزشمندترین اکو سیستم‌های طبیعی میهن پرده برداشتند.
چهار ماه بعد از آن سیل خانمانسوز و در حالی‌که هنوز بخشهایی از استان خوزستان زیر آب باقی مانده است، اکنون رسانه‌های حکومتی به نابودی یکی دیگر از مهمترین و قدیمی ترین تالابهای ایران که روزگاری از زیباترین تالابهای جهان بحساب می‌آمد این‌گونه اعتراف کردند:
خبرگزاری سپاه پاسداران موسوم به فارس ۱۶مرداد ۹۸در مطلبی با عنوان «بی آبی تالاب شادگان سه ماه پس از سیل ویرانگر» ابعاد عمیق و غیرقابل باور ویرانگری رژیم آخوندی را برملا نموده است:
«گرچه در ایام سیل آب زیادی وارد تالاب شد اما آب به سرعت از تالاب خارج شد؛ تالاب در ایام سیل مملو از آب بود و مردم حاشیه تالاب تحت تأثیر سیل قرار گرفتند و متضرر شدند اما اکنون این تالاب به‌شدت خشک است و بسیاری از ماهی‌هایی که در پی سیلاب در تالاب بودند، بر اثر خشک شدن ناگهانی آب از بین رفتند. اکنون بسیاری از نقاط تالاب به گنداب تبدیل شده است و تالاب بوی تعفن و ماهی‌های مرده دارد».
این در حالی است که پیش از آن خبرگزاری حکومتی ایرنا ۲۴اردیبهشت ۱۳۹۸با عنوان «آبگیری کامل سه تالاب استان خوزستان» نوشته بود: «خوشبختانه بارش باران در سال آبی ۹۷و ۹۸باعث شده که تالاب شادگان، بامدژ و میانگران ایذه به‌صورت کامل و صددرصد آبگیری شوند و تالاب هورالعظیم هم بیش از ۹۷درصد آبگیری شود. با این منابع آبی می‌توان در حفظ محیط‌زیست و احیای تالاب‌ها برنامه‌های خوبی اجرا کرد».
نظام ویرانگر یگانه عامل خشک شدن تالاب
تا پیش از سیلابهای اخیر در نتیجه سیاست‌های ضدمردمی و غارتگرانه رژیم از قبیل سدسازی، کم شدن آب ورودی به کارون و ذخیره و انتقال آب این رودخانه به مناطق دیگر، تخلیه پساب‌های آلوده‌ای چون مزارع نیشکر، پرورش ماهی و فولاد خوزستان، عبور لوله‌های نفتی، فعالیت ۳۰واحد پتروشیمی و تخلیه و دفن زباله‌های شهر در وسط هور، اکثر نقاط این تالاب خشک شد به‌صورتیکه این تالاب منحصر به فرد از سال ۱۳۷۲وارد فهرست قرمز تالابهای بین‌المللی (لیست مونترو) شد.
درباره شرایط مرگبار و اسفناک این مهمترین تالاب خوزستان تا پیش از سیلهای اخیر کافی است خاطرنشان کنیم خبرگزاری ایسنا ۲۵شهریور۹۷این چنین اعتراف کرده بود: «در حال حاضر وضعیت تالاب شادگان رضایت‌بخش نیست و حدود ۷۰تا ۸۰درصد این تالاب خشک شده است».
به موازات این واقعیات که تماماً محصول سیاست‌های تبهکارانه رژیم فاسد آخوندی در چهار دهه گذشته می‌باشد سیلهای ویران‌کننده آغاز سال بار دیگر این تالاب را زنده و پر از آب نمود به‌صورتیکه خبرگزاری حکومتی ایرنا ۱۷اردیبهشت ۹۸با تیتر «تالاب بین‌المللی شادگان بعد از ۲۶سال خشکسالی سیراب شد» نوشت: «تمامی نقاط تالاب بین‌المللی شادگان متأثر از سیلاب زیرآب رفته و تالاب در وضعیت آبی بسیار خوبی قرار دارد. میزان آب ورودی به تالاب در جریان سیل اخیر به اندازه‌ای بود که برای کاهش اثرات ناشی از سیل در روستای مجاور تالاب بخشی از آب به سمت خورها و خلیج‌فارس هدایت شد».
اکنون بعد از گذشت ۴ماه بار دیگر در نتیجه سیاست‌های تبهکارانه و غارتگرانه حاکمیت منفور آخوندی این تالاب بی‌همتا در معرض انهدام و نابودی قرار گرفته است.
آشنایی با موقعیت تاریخی تالاب شادگان
تالاب بین‌المللی شادگان، پنجمین تالاب جهان از مهمترین سرمایه‌های طبیعی منطقه و جهان و از معدود تالابهای جهانی است که در سازمان بین‌المللی یونسکو ثبت شده است. این تالاب بین‌المللی از سه تالاب شادگان، خورموسی و خورالامیه تشکیل شده است و در جنوب شهر شادگان در استان خوزستان واقع می‌باشد. آب این تالاب از رودخانه‌های جراحی و کارون همچنین جزر و مد خلیج‌فارس تأمین می‌شود و به رغ‍م فصلی بودن بخش آب ش‍ی‍ری‍ن آن، آب شور تالاب به دل‍ی‍ل م‍ت‍ص‍ل بودن به خورها و خ‍ل‍ی‍ج فارس، دای‍م‍‍ی می‌باشد. وسعت تالاب شادگان در گذشته بیش از۴۵۰هزار هکتار بود و بیش از۲۰۰نوع وگونه پستاندار، خزنده و پرنده و.. در آن زندگی می کردند که بیشتر این گونه‌ها را پرندگان مهاجر از مناطق سردسیر تشکیل می‌دادند. علاوه بر این تالاب شادگان به‌دلیل جذب ذرات خاک معلق و کنترل سیلابهای بالا دست هور، علاوه بر تلطیف آب و هوای پیرامون خود، دارای اهمیت بسیار بالای زیست محیطی برای مردم این مناطق می‌باشد.
نگاهی کوتاه و گذرا به اعترافات ارائه شده از سوی ارگانهای غارت و چپاول رژیم در عین‌حال که بیانگر ناتوانی و استیصال مطلق حاکمیت فاسد آخوندی در پیشگیری از حوادث است تصویر بسیار روشن‌تری از فساد نهادینه شده، چپاول و ناکارآمدی روزافزون باندهای وابسته به آنرا روشن می‌نماید.
علل اصلی دوباره خشک شدن تالاب شادگان
۱- باندهای غارتگر آب وابسته به سپاه پاسداران
«نخلستانهای خوزستان بیش از یک دهه است که از بی‌آبی و آب شور رنج می‌برند. و امسال با وجود بارش باران و لب ریز شدن سدها باز هم شرایط برای نخیلات حاصلی نداشت. آب به نام نخلستانها از سدها رها می‌شود اما برداشت غیرمجاز در مناطق بالادست حوزه کارون باعث می‌شود آب به نخل‌های شادگان نرسد». (سایت حکومتی شعار سال ۱۰مرداد ۹۸)
- در حالی که شبکه‌های متعلق به سازمان آب و برق خوزستان، با پمپ‌های غیرمجاز و مجاز در بالادست در حوضه مارون نسبت به برداشت آب یا کاشت شلتوک اقدام کرده‌اند اما کشاورزان شادگانی برنج نکاشتند و نخیلات آنها هم در حال از بین رفتن است. این وضعیت آب بسیار نگران‌کننده است». (خبرگزاری ایسنا ۱۱تیر ۹۸)
۲- سوء مدیریت کارگزاران دزد و غارتگر حکومتی
«پس از سیلاب هم مقداری از آب سیلاب به سمت دریا و بخشی از آن به سمت نهر مارد هدایت شد اما مسدود کردن این کالورتها که برای هدایت سیلاب به دریا ایجاد شده بودند، پس از فروکش بخش زیادی از حجم آب، با تأخیر انجام شد..... متأسفانه کالورت‌های دیگری توسط برخی افراد ایجاد شده‌اند که آب تالاب را به سمت دریا هدایت می‌کنند».(کیهان آخوندی ۱۱مرداد ۹۸)
-«به‌رغم پیگیری جهت بسته شدن جاده آبادان – ماهشهر که موجب خروج آب تالاب شادگان می‌شود اما این کار انجام نشد و آب تالاب در حال تخلیه است». (خبرگزاری حکومتی ایسنا ۱۱تیرماه ۹۸)
-عدم لایروبی تالاب: « مقداری کف تالاب بالا آمده و آبگیری تالاب سخت شده است که این موضوع نیز باید مدیریت شود».(خبرگزاری حکومتی ایسنا ۱۱تیرماه ۹۸)
۳-نادیده گرفتن حقابه تالاب
«مدیریت (متولی) انتقال آب کارون به تالاب شادگان، سازمان آب و برق خوزستان است اما متأسفانه رهاسازی آب به‌صورت دائم انجام نمی‌شود».(روزنامه حکومتی همشهری ۱۴مرداد ۹۸)
-«منبع تغذیه تالاب شادگان رودخانه‌های جراحی و کارون است، اما پس از سدسازی‌ها بر روی رودخانه کارون، حق‌آبه تالاب شادگان از این رودخانه تأمین نمی‌شود». (خبرگزاری ایسنا ۱۱تیرماه ۹۸)
۴-تخلیه زباله و فاضلابهای شهری در تالاب
«مشکلات و چالشهای استان، زباله‌های شهری و فاضلابها نفس "تالاب بین‌المللی شادگان" را گرفته‌اند حقابه "تالاب بین‌المللی شادگان" تأمین نمی‌شود و فاضلاب دو شهر "شادگان" و "بهبهان" به این تالاب می‌ریزد. فاضلاب این دو شهر به اضافه فاضلاب مزارع نیشکر، دمار از روزگار شادگان درآورده‌اند؛ بدتر از آن، زباله‌های شهری شهر شادگان است که در این تالاب دپو می‌شود و شیرابه‌های آن، تالاب را آلوده می‌کند. علاوه بر آلودگیهای بسیار، شادگان در بخشهایی تبدیل به نمکزار شده است؛ اگر چه قسمتهایی از آن در اثر بارندگیهای اخیر پرآب شده است. وضعیت شادگان بسیار بغرنج است و در لیست مونترو "کنوانسیون رامسر" قرار دارد.(سایت حکومتی شعار سال ۵ اسفند ۱۳۹۷)
نتیجه این‌که انهدام باور نکردنی زیست بوم میهن اشغال شده که تالاب شادگان خوزستان نمونه بسیار کوچکی از آن می‌باشد تماماً محصول سیاست‌های ضدمردمی رژیم، فساد مالی نهادینه شده در حاکمیت و باندهای غارتگر مافیای آب وابسته به سپاه پاسداران می‌باشد که جز با سرنگونی تام و تمام این رژیم نمی‌توان نقطه پایانی بر آن گذاشت.
