بسیاری از مردم کشور در بافتهای فرسوده زندگی میکنند که در هنگام وقوع حوادثی نظیر زلزله و سیل جان ساکنان آنها در خطر است، مردم ساکن بافتهای فرسوده در زمره ۱۹میلیون مردم «بدمسکن» در سراسر کشور هستند.
به اعتراف یک مهره حکومتی به نام مجید روستا ۱۴۰هزار هکتار از مساحت شهری ایران بافت فرسوده و ناکارآمد است که حدود ۱۹میلیون نفر در این بافت ها زندگی میکنند.
به گفته وی در تهران ۳۰۰۰هکتار بافت فرسوده وجود دارد.(خبرگزاری تسنیم ۲۰مرداد ۹۷)
مدیرکل راه و شهرسازی گلستان یکی از مشکلات اساسی این استان را حاشیه نشینی و بافت فرسوده میداند که ۳۰درصد مساحت شهری گلستان در این حوزه قرار دارد.(خبرگزاری تسنیم ۲۲شهریور ۹۷)
پیش از این عباس آخوندی، وزیر مسکن دولت آخوند روحانی، گفت؛ «۱۹میلیون بدمسکن وجود دارد که ۱۰میلیون آن در حاشیه شهرها زندگی میکنند و ۹میلیون در بافت فرسوده سکونت دارند».(خبرگزاری تسنیم ۶شهریور ۹۷)
بافتهای فرسوده نشاندهنده علامت پوسیدگی شهر در درون است، این بافتها ساختمانها و خانههایی با قدمت بسیار هستند که بسیاری از آنها حتی در و پیکر درستی هم ندارند.
این خانهها از سرویس بهداشتی استانداری برخوردار نیستند و حتی گاها از امکان آب، برق و گاز بیبهره هستند.
سازه و مصالح ساختمانی این ساختمانها بیدوام و در مقابل زلزله بسیار ناپایدار است.
بسیاری از مردم جنوب شهر تهران هم جزو ساکنان بافت فرسوده و جزو مردمان بدمسکن هستند.
به گفته عباس آخوندی، وزیر مسکن دولت روحانی، حدود ۴.۵میلیون نفر در بافتهای فرسوده تهران زندگی میکنند.
آخوندی به شناسایی ۶۳محله ناکارآمد در تهران اشاره کرد که جمعیت در برخی از این محلات به ۲۰ تا ۵۰هزار نفر میرسد.(سایت اقتصاد آنلاین ۲۱شهریور ۹۷)
در زمینه وضعیت نامناسب خانههای ساکنان خیابان مولوی تهران تلویزیون شبکه ۵ رژیم ۱۰خرداد ۹۷ با اهالی این منطقه گفتگو کرده است.
در این گفتگو مردم از وضعیت نامناسب و بافت فرسوده خانههایشان و عدم حمایت دولت ضدمردمی از آنها برای ترمیم آنها شاکی هستند.
در این زمینه یکی از اهالی منطقه میگوید: «اینجا منزل پدری بوده ۳تا خانواده در آن زندگی میکرد بعد از تماس مکرر که بیایید ما بهتان وام میدهیم نوسازی کنید ما تخریب کردیم منتها وام نوسازی را نمیدهند. به شهرداری و شهرسازی و نوسازی و بافت فرسوده هم مراجعه کردیم. منتها اصلاً وام بافت فرسوده را نمیدهند و الآن ۲سال هست که بلاتکلیفیم».
یکی دیگر از مردم منطقه هم میگوید: «مشکل ما از همان وزارت مسکن شروع میشود. وزارت عمران و مسکن و شهرسازی. هیچ وامی به این محله تعلق نمیگیرد، تبلیغ میکنند وام بگیر ولی در عمل هیچی در کار نیست. الآن وام نوسازی وام ساخت و ساز اصلا پرداخت نمیشود» و...
وقتی در تهران وضعیت این چنین باشد در شهرها و مناطق دورافتاده وضعیت بهمراتب بدتر است.
زیرا اغلب واحدهای مسکونی در این مناطق و بهویژه در روستاها بهدلیل قدمت بناها و ضعف ساختوساز و بکارنرفتن مصالح بادوام و مرغوب در آنها در وضعیت بسیار بدتری از بافتهای فرسوده در تهران قرار دارند.
در کلانشهرهای مشهد، اهواز و تبریز نیز بسیاری از دیوارهای ساختمانها قدیمی و وضعیت خطرناکی دارند.
بسیاری از منازل مردم در کوچه باریک و با قدمتی ۷۰ساله و ۵۰ساله هستند که با مصالحی با کیفیت پایین ساخته شدهاند و دیوارهای بسیاری از آنها ترک برداشته است.
محلههای قدیمی در شهرهای بزرگ با جمعیتی میلیونی که میتواند در مواقع وقوع حوادث ناگهانی بحران را تبدیل به فاجعهای جدی کند.
در حال حاضر در خراسان رضوی بیش از ۷۳هزار بافت فرسوده وجود دارد و یکسوم جمعیت شهری خراسان رضوی در وضعیت خوبی زندگی نمیکنند.
در شرایطی دولت ضدمردمی در جهت ترمیم و نوسازی بافتهای فرسوده هیج کمکی به مردم نمیکند که سالهاست موضوع بافتهای فرسوده مطرح است و میلیونها نفر از مردم ایران در معرض تهدید هستند.
ساکنان این مناطق و مسکنهای فرسوده کسانی هستند که عمدتاً با فقر دست و پنجه نرم میکنند و از روی ناچاری و اضطرار در آنها زندگی میکنند.
آنها جزو ۸۰درصد مردم فقیری هستند که زیر خط فقر زندگی میکنند و بسیاری از آنها در خط فقر مطلق قرار دارند.
وضعیت زندگی آنها در این خانهها و کلبههای محقر در شرایطی است که غارتگران حکومتی صدها هزار خانه خالی در تهران و کلانشهرها دارند اما توده مردم در رنج و زجر فزاینده در چنین وضعیتی زندگی میکنند.
در شهر تهران که ۴.۵میلیون نفر آنها در بافتهای فرسوده زندگی میکنند و تودهیی از مردم حاشیهنشین هم در حلبیآبادها و آلونکهای اطراف آن زندگی میکنند و جزو مردمان بدمسکن هستند، صدهاهزار خانه خالی توسط غارتگران حکومتی ساخته شده است.
این خانهها بهدلیل گران بودن قیمت و بالا بودن هزینه اجارهشان و بهدلیل اینکه هیچیک از مردم متوسط هم نمیتوانند آنها را بخرند و یا اجاره کنند خالی ماندهاند.
در کنار خانههای محقر مردم ویلاها و برجهایی طراحی و ساخته میشود که سازندگان و صاحبان آنها کمترین دغدغه مالی ندارند و از سرمایههای کلان برخوردارند.
سرمایههایی که از راه غارت و چپاول مردم ایران و از جمله همین مردمان محروم در بافتهای فرسوده بهدست آمده است.
در چنین شرایطی است که مردم در بافتهای فرسوده زجر میبیند و قطعا در زمان حوادثی نظیر زلزله بسیاری از آنها نیز دچار خسارتهای جانی فراوانی میشوند.