قیام دیماه ۹۶ تأثیرات عمیقی بر همه جنبه‌های سیاسی و اجتماعی داشت و از جمله فرهنگ و واژه‌ها و اصطلاحاتی را با معانی جدیدی وارد ادبیات سیاسی رژیم کرد. یکی از این کلمات امید و ناامیدی است، البته خود این کلمات جدید و نوظهور نیستند، اما در فرهنگ رژیم برای بیان مفهوم خاصی مورد استفاده قرار می‌گیرند.
اسحاق جهانگیری، معاون‌اول روحانی، در نشستی با شرکت ایادی حکومتی در دانشگاهها با بیان این‌که به هر میزانی که امید مردم به آینده را افزایش دهیم، دوره شرایط سخت امروز کاهش می‌یابد، گفت: «اگر در زمینه افزایش امید مردم به آینده به‌خوبی عمل کنیم، شرایط سخت در همین سال ۹۷ پایان می‌یابد».(خبرگزاری ایسنا ۱۹شهریور ۹۷)
یکی از مهره‌های حکومتی به نام جعفر محمدی در سایت عصر ایران این سخن جهانگیری را به چالش کشیده و نوشته است: «اگر مردم امیدوار شوند، مشکلات هم تحمل پذیرتر می‌شوند و هم حل‌وفصل‌شان سریع‌تر و کم‌هزینه‌تر اتفاق می‌افتد. اما مردم چگونه امیدوار می‌شوند»؟ وی می‌افزاید: «قطعاً دوران حرف‌درمانی و وعده‌تراپی تمام شده است؛ گوش مردم پر است از حرفهای زیبا و خطابه‌های پرطمطراق و وعده‌های آن‌چنانی. مسئولان باید بدانند که کوپن حرف‌شان سوخته است. از جمله همین حرفهای جهانگیری در باب امید، هیچ امیدی به مردم نمی‌دهد».
وی می‌افزاید: «مردمِ خسته از چپ و راست، اصلاح‌طلب و اصول‌گرا و اخیراً اعتدال‌گرا».(عصر ایران ۱۹شهریور ۹۷)
منظور از خسته‌شدن مردم از چپ و راست هم نفرت آنها از هر دو باند آن است که مردم در قیامهای دیماه ۹۶ و مرداد ۹۷ با شعار «اصلاح‌طلب، اصول‌گرا، دیگر تمام شد ماجرا» مهر بطلان بر تمامیت نظام آخوندی زدند و شعارهایی در زمینه سرنگونی تمامیت آن سردادند.
یکی از آخوندهای خامنهای به نام ماندگاری هم در تلویزیون شبکه ۳ حکومتی ۱۶شهریور ۹۷می‌گوید: «نارضایتی موجود است امروز اگر ناامیدی هم به آن اضافه شود این می‌شود خیلی خسارت. امروز حمله‌ور شدند با فضای ماهواره با فضای مجازی با دشمنان داخلی به‌قول زمان جنگ با ستون پنجم‌شان می‌خواهند مردم را چه‌کار کنند؟ ناامید کنند بگویند دیگر جمهوری اسلامی کارش بگویند تمام است. دیگر هیچ کار نمی‌توانند بکنند. دیگر اینها از دست‌شان در رفته. وضعیت فساد، وضعیت اقتصاد، وضعیت سیاست از دست‌شون در رفته دیگه کاری نمی‌توانند بکنند».
روزنامه سیاست روز از باند خامنهای ۲۰شهریور ۹۷ رسیدن جامعه ایران به همین نتیجه‌گیری مورد اشاره آخوند مزبور را «القای به بن‌بست رسیدن و ناتوانی نظام اسلامی در حل مشکلات» می‌نامد و آن را کار دشمن و کار آمریکا قلمداد کرده و می‌نویسد: «آنها تلاش دارند تا با بهره‌گیری از پیاده‌نظام داخلی خود فضایی روانی در عرصه اقتصادی، امنیتی و فرهنگی ایجاد کنند که مجموع آن القای فضای ناامیدی و ناتوانی (نظام) می‌شود».
به این ترتیب روشن می‌شود که منظور از نارضایتی، خشم و نفرت مردم است که در بلوغ خود به‌صورت خیزش و قیام ظاهر می‌شود و منظور از ناامیدی، قطع امید از هر گونه اصلاح رژیم و امیدوار شدن و ایمان پیدا کردن به سرنگونی آن است.
