روز یکشنبه ۱۶اردیبهشت ۹۷، ۳لایحه «الحاق ایران به کنوانسیون مبارزه با تأمین مالی تروریسم» و «اصلاح قوانین مبارزه با تأمین مالی تروریسم» و «لایحه اصلاح قانون مبارزه با پولشویی» در دستورکار مجلس ارتجاع قرار گرفت، معنی این اقدام در حالی که فقط ۷روز به پایان مهلت ضربالاجل آمريکا در مورد برجام باقی است، روشن است. این روشنی را در واکنش مهرهها و رسانههای باند خامنهای و باند روحانی بهوضوح میتوان دید.
دلواپس خامنهای یعنی کیهان، قبل از همه به صحنه شتافت و پیشاپیش با «فاجعهآفرین» خواندن آن ۳لایحه به سرنشینان مجلس ارتجاع هشدار داد که در میان «۹اقدام مشخصی که FATF اجرای آنها را از مقامات» رژیم طلب کرده «پذیرش این ۳لایحه یعنی اجرای برجام ۲ و ۳ و...!».
یک سایت دیگر باند خامنهای از «کلیدخوردن بیسر وصدای ۳لایحه» تحت عنوان «محرمانه نداریم» گزارش داد و ابراز نگرانی کرد که: « بهنظر میرسد یکی از بحثبرانگیزترین مسائل که میتواند منافع ملی را تحتتاثیر قرار دهد، در سکوت خبری مسیر تبدیل شدن به قانون را طی میکند».(سایت حکومتی جام جم آنلاین -۱۶اردیبهشت ۹۷).
این سایت دلواپس خامنهای به «شائبه سایهانداختن برخی مصالح سیاسی بر فرآیندهای سیاستگذاری اقتصادی» اشاره کرد اما نگفت این شائبه از کدام ناحیه بر سر دلواپسان «سایه انداخته» است.
۲روزنامه اصلی دلواپسان یعنی کیهان خامنهای و ارگان باند مؤتلفه رسالت خیلی صریح با فلش اشارهشان، دولت روحانی را نشان داده و نوشتهاند: «دولت دستبردار و عبرتبگیر نیست و باز هم فشار پشت فشار برای تصویب لوایح سهگانه!»(کیهان -۱۶اردیبهشت) و یا «اف.اِی.تی.اف به ایران هشدار داده است که اگر این ۳لایحه را تصویب نکنید و مفاد آن را عملیاتی نکنید، همچنان در لیست سیاه باقی خواهید ماند» در نتیجه «دولت ما هم از ترس مرگ میخواهد با عملیاتی کردن این ۳لایحه، خودکشی کند!»(رسالت – ۱۷اردیبهشت).
خبرگزاری سپاه پاسداران هم در عین اینکه میگوید: «همانطور که آنها توانستند بدون شلیک حتی یک گلوله، برنامه هستهیی ما را متوقف کنند، حالا قصد دارند همان سناریو را در موضوعات منطقهیی ما عملی کنند، آن هم با رأی مستقیم نمایندگان مجلس و تلاش و لابی پشتپرده برخی دولتمردان!» با این حال به روی خود نمیآورد که «آنها» چگونه توانستد «بدون شلیک یک گلوله» نظام«الهی» ولایت را به چنین خفتی بکشانند، مگر نه این بود که خود «مقام عظمای ولایت» به صحنه آمد و اعلام «نرمش قهرمانانه» کرد؟ و مگر نه اینکه برای تصویب ۲۰دقیقهیی همین برجام لاریجانی در سال ۹۴ قبل از جلسه علنی مجلس، به اعضای مجلس ارتجاع پیام سربسته «ایشان» را رساند که نق نزنند و تصویب کنند. و روز ۱۶اردیبهشت ۹۷ هم «آقای لاریجانی قبل از شروع جلسه علنی، نکاتی را فرمودند»(قدیانی جلسه علنی مجلس ارتجاع- ۱۶اردیبهشت). اما کسی نگفت چه نکاتی. شاید بعداً در دعوای باندی مثل سال ۹۴ مشخص شود.
خلاصه تا آنجا که به مقامات و مهرهها و رسانههای باند خامنهای برمی گردد، «همه با هم» درصدد لاپوشانی نقش بیهمتای خامنهای در«رفتن پای میز مذاکره با زانوی خونین» هستند. چون میخواهند در دعوای باندی شکست برجام و نتیجه بلافصل آن که اوضاع اقتصادی در حال فروپاشی است را به گردن باند رقیب بیاندازند.
با این حال باند خامنهای بهرغم این تمیهدات برای در بردن خود و ولیفقیه درماندهاش، نتوانستهاند راه برونرفت نظام از مخمصه را نشان بدهند. از همه چیز میگویند جز این. مثلاً آخوند موسوی لارگانی در مجلس ارتجاع روضه عبرت میخواند که «چرا عاقل کند کاری که باز آرد پشیمانی» و «مؤمن از یک سوراخ چند بار نیش زده نمیشود از تصویب برجام چه خیری...» و یا «چرا ما با دست خودمان، خودمان را تحریم بکنیم؟ با این ۳لایحه ما اختیارمان را بهدست دیگران میدهیم که هرگاه بخواهند شرایط ما را لغو کنند و ما را تروریست اعلام بکنند». همه اینها را میگوید اما نمیگوید و نمیگویند «برای اینکه اختیارمان را به دست دیگران» ندهیم چه کار باید کرد؟
اینجا است که این سؤال برای هر ناظری پیش میآید که با این چنته خالی باند خامنهای، آیا دولت روحانی بدون «اذن مقام عظما» بهقول کیهان «با عجله و فشار» این لوایح را که «حکم برجام ۲ و۳ را دارند» به مجلس آورده؟ آیا آنطور که خودشان میگویند فقط بهخاطر اجلاس آتی FATF در خردادماه است که درآمدن نظام از لیست سیاه را موکول به تصویب این ۳لایحه کرده و آیا آنطور که آخوند سالک در مجلس ارتجاع گفت: «چرا عجله داریم تا قبل از ۲۲اردیبهشت که آمریکا موضوعش رو روشن نکرده ما اینها رو مطرح کنیم»؟
واقعیت این است که این چراها و آیاها تنها از یک وضعیت بنبست و رو به قهقرا در میآید.