خود زنی برجامی نظام، که از سرناچاری و به‌منظور شل کردن طناب تحریم‌ها انجام دادند، بعد از این‌که با بی‌اعتنایی طرف حسابهای رژیم و حتی حامیانش مثل روسیه و چین مواجه شد، برای رژیم تبدیل به یک بحران دیگر شده است. ابراز وحشت از پیامدهای این تصمیم و همچنین اذعان به بی‌راه‌حلی نظام از جمله مواردی است که از دل این بحران به گوش می‌رسد.
سایت حکومتی دیپلماسی ایرانی در وحشت از موقعیت نظام و روند تشدید فشارها علیه رژیم خطاب به سران حکومتی نوشت:« زمان به سود ما نیست و لذا توقف طولانی در چنین وضعیتی شرط تدبیر نیست». این سایت حکومتی در ادامه با بیان این‌که نظام «بعد از چهار دهه، اینک با انبوهی از معضلات سیاسی و اقتصادی و اجتماعی داخلی دست به گریبان» است افزود« این نابسامانیها حاصل فساد، ناکارآمدی، انحصارطلبی و فرآیندهای جرح و حذف سطوح ملی است». این سایت حکومتی در ادامه به بحران بی‌راه‌حلی نظام اشاره کرد و با بیان این‌که «ابهام و نااطمینانیِ راهبرد جمهوری اسلامی در برخورد با معضلات پیش آمده هیچ کمتر از مواضع مبهم و سردرگم طرف آمریکایی نیست»، به نظام هشدار داد: « بعد از قریب دو دهه صرف هزینه و انرژی و سر و کله زدن با موضوع هسته‌ای، اما هم‌چنان باقی ماندن در حالت بلاتکلیفی و گرفتار تحریم‌های حاد و فزاینده شدن، فرسایش توان مملکت و بالمآل آسیب و نارضایتی تدریجی افکار عمومی را به‌دنبال دارد».
در روز ۲۳تیر یوسف مولایی یک کارشناس حکومتی، با بیان این‌که « مسائل و بحرانهایی که به‌صورت روزمره در اقتصاد شاهد آن هستیم ناشی از تحریم‌هاست» به نظام توصیه کرد « از هر راهی که برای عبور از تنگنا ایجاد شود باید استفاده کرد».
این کارشناس حکومتی ضرورت غلط کردم گویی و عقب‌نشینی از ادعاها را راه برون‌رفت نظام دانسته و نوشته است:« مدیریت مسالمت‌آمیز مسأله هسته‌ای و اختلافاتی که با آمریکا و اروپا در این زمینه وجود دارد، نیاز امروز کشور است؛ زیرا تداوم تحریم‌ها بیشتر به ضرر ماست». و در پایان نسبت به تشدید انزوای جهانی رژیم هشدار داده و نوشته است:« یکی دیگر از آسیب‌های حفظ وضع موجود و ادامه‌دار شدن اختلافات بر سر مسأله برجام، آن است که اروپا به آغوش آمریکا خواهد لغزید و اجماعی جهانی علیه ایران ایجاد خواهد شد».
مهدی مطهرنیا یک کارشناس دیگر رژیم با اشاره به خودزنی نظام در خروج از برجام، آنرا بی‌ثمر دانسته و با ابراز وحشت از فرجام اولتیماتوم‌های رژیم نوشته است:« می‌توان برجام را به‌عنوان جسدی که روحش در حال خروج است مورد توجه قرار داد. در خصوص دو ماه آینده و اولتیماتوم ایران نیز این‌گونه احساس می‌شود که چندان توفیقی روبه جلو برای حل و فصل مسائل میان ایران و آمریکا درقالب برجام صورت نپذیرد و ایران در مسیر عمل کردن به اولتیماتوم‌های خود قرار گرفته و بدین ترتیب با خروج پلکانی از برجام زمینه‌های ایجاد اصطکاک بیشر میان ایران و آمریکا فراهم آید».
روزنامهٔ حکومتی وطن امروز (۲۳تیر) وابسته به باند دلواپسان، از تاثیرات بی‌راه‌حلی نظام برای رفع تحریم‌ها و برطرف کردن بحران هسته‌ای، در ریزش نیروهای نظام و افزایش نفرت عمومی از رژیم ابراز نگرانی کرد و از جمله نوشت: «شکست توافق هسته‌ای به‌عنوان عصاره‌ای از تمام راهگشایی‌های دولت می‌تواند جامعه را با بحرانی جدی برای زندگی در روزهای پسابرجام مواجه کند». این روزنامه بدون ارائه راه‌حلی با نگرانی افزوده است: «خلاصه کردن تمام راه‌حل‌ها و آرزوها به یک توافق بین‌المللی شاید بتواند امیدی مقطعی و در راستای موفقیت‌های انتخاباتی را به ارمغان آورد اما در بلندمدت و پس از ناکامی در برآورده کردن آرزوهای عمومی تبدیل به ضد خود شده و خطر «ناامیدی جمعی» را برای بخش دلبسته به آن فراهم می‌کند».
