در حالی‌که خامنه‌ای ضحاک مردم را با قطع آب و برق و گرانی محاصره کرده است، چرخهٔ اعدام و کشتار بی‌وقفهٔ زندانیان ادامه دارد.
روز سه‌شنبه ۲۱مرداد کانون‌های قهرمان شورشی در پاسخ به ۱۱۳ اعدام در ۲۰روز اول مرداد و ۱۵۷۱ اعدام در دورهٔ پزشکیان، تصاویر خمینی ملعون و خامنه‌ای ضحاک و سایر جلادان را به آتش کشیده و مراکز سرکوب و جنایت را در هم کوبیدند.
در این روز شورشگران با اخطار به دژخیمان و سرکردگان سرکوب زندانیان به پایگاهها و نمادهای سرکوب و جنایت به شرح زیر تهاجم کردند:
- ۲ انفجار در قضاییه جلادان در مجتمع بهشتی در کرج
- ۳ انفجار در ناحیه بسیج سپاه پاسداران در سپیدان فارس
- ۳ انفجار در گردان ضدامام حسین لشکر ۱۶ قدس در خمام
- به‌آتش کشیدن پایگاه بسیج سپاه پاسداران در تهران
- به‌آتش کشیدن پایگاه بسیج ضددانش‌آموزی در سنندج
- به‌آتش کشیدن بنرها و پوسترهای حکومتی با تصاویرخمینی، خامنه‌ای، جلاد سلیمانی و سرکردگان سپاه؛ در مشهد، اصفهان، کرمان، ارومیه، شهرکرد، بهشهر، چناران، دلیجان و خاش
به‌این ترتیب کانون‌های شورشی با پاسخهای آتشین به رژیم اعدام و قتل‌عام و در هم کوبیدن نمادهای سرکوب و اختناق، چراغ راهنمای «آتش جواب اعدام» را فرار راه خلق قهرمان و قیام‌آفرینان روشن کردند.
افزایش اعدامها در شرایطی که نظام آخوندی با سلسله‌یی از بحرانهای درونی و اجتماعی درگیر است، تلاشی مذبوحانه و هدفمند برای سد بستن در برابر قیام مردم است.
کن بلکول سفیر پیشین آمریکا در کمیسیون حقوق‌بشر ملل متحد، طی مقاله‌یی در همین هفته درباره موج اعدامها و سرکوب و شکنجه در زندانهای قضاییه جلادان نوشت:
«رژیم ایران آماده تکرار جنایات گذشته خود است. در هفته‌های اخیر، دادگاههای رژیم ایران سه زندانی سیاسی، به‌نامهای فرشاد اعتمادی فر، و مسعود جامعی و علیرضا مرداسی را پس از سال‌ها شکنجه و حبس انفرادی، به دو برابر اعدام و حبس‌های اضافی محکوم کرده‌اند. اتهام آنها ارتباط با مجاهدین خلق است. زندانیان دیگری با اتهامات مشابه به حبس‌های طولانی‌مدت محکوم شدند. دهها زندانی سیاسی در حال حاضر در انتظار اعدام هستند و هفت نفر حکمشان قبلاً توسط دیوان عالی رژیم تأیید شده است. این یک افزایش تصادفی در سرکوب نیست. بلکه، یک کمپین حساب‌شده برای ایجاد ترس و سرکوب است. مقامات رژیم و رسانه‌های حکومتی آشکارا قتل‌عام سال۶۷ را به‌عنوان یک“ سابقهٔ موفق“ ستوده‌اند و خواستار تکرار آن شده‌اند. زندانیان در داخل زندانهای ایران، با تهدید فوری و رو به رشد مواجه هستند».
سفیر بلکول درمقاله‌اش با یادآوری جنایت علیه بشریت در قتل‌عام ۶۷ به‌عنوان یک جنایت ادامه‌دار، خاطرنشان می‌کند: رژیم ایران در سال ۱۹۸۸ به حکم و فتوای خمینی، بیش از ۳۰هزار زندانی سیاسی را که اکثر آنها وابسته به سازمان مجاهدین خلق ایران بودند، اعدام کرد. طبق اظهارات جاوید رحمان گزارشگر ویژه سازمان ملل در امور ایران در ژوئیه گذشته، این جنایت معادل نسل‌کشی بود. رژیم ایران هم‌چنان از اجرای عدالت خودداری می‌کند، به آزار بستگان قربانیان ادامه می‌دهد و قتل‌عام را به‌عنوان یک "موفقیت تاریخی" مورد تأیید قرار می‌دهد؛ همه اینها، طبق قوانین بین‌المللی قتل‌عام ۶۷ را به یک جنایت جاری تبدیل می‌کند».
