اغلب تیترهای صفحات اول روزنامه‌های حکومتی در روز ۱۵شهریور۹۷، به زمینه‌سازی قتل‌عام مردم سوریه توسط دیکتاتور این کشور در ادلب اختصاص یافته است.
روزنامه‌های هر دو باند حاکم به استقبال این موضوع رفته‌اند. در کنار آن سفید سازی جنایتهای رژیم از طریق درشت نمایی تکذیب خبر خود ساخته بریده شدن گوش یک کودک خیابانی. حملات باندی حول مذاکره روحانی با ترامپ در روزنامه‌های هر دو باند موضوع مطرح است. بسته اروپایی و برجام در کنار بحرانهای اقتصادی و ادعایهای دولت برای ارائه بسته حمایتی از دیگر موضوعات روزنامه‌های پنجشنبه ۱۵شهریور هستند.
تناقض‌گویی حول امکان دیدار روحانی با ترامپ در روزنامه‌های باند روحانی دیده می‌شود.
از یک سو اظهارات جنتی را تکذیب کرده‌اند و از سوی دیگر بر ضرورت حضور روحانی در جلسه شورای امنیت به ریاست ترامپ تأکید کرده‌اند.
ایران نوشت« رئیس دفتر رئیس جمهوری، با ابراز تعجب از اظهارات رئیس مجلس خبرگان مبنی بر احتمال دیدار روحانی و ترامپ در حاشیه مجمع عمومی سازمان ملل، این مطلب را بی‌پایه و اساس دانست و تصریح کرد که این‌ها حرف‌هایی است که ممکن است برخی در کوچه و بازار بزنند».
آفتاب یزد از تمایل این باند برای دیدار خبر داد و در تیتر طویلش نوشت«دعوت آمریکایی از روحانی – مقرر شده جلسه‌ای در شورای امنیت سازمان ملل به ریاست آمریکا و ترامپ در خصوص ایران برگزار شود. ایالات متحده درخواست کرده حسن روحانی در این نشست حضور یابد. آیا رئیس جمهور ایران این دعوت را می‌پذیرد؟ کارشناسان می‌گویند می‌شود از این جلسه برای دفاع از حقانیت کشور و دفع توطئه‌ها استفاده کرد».
ایران ارگان دولت روحانی در کنار تکذیبیه واعظی در مطلب دیگری بر ضرورت حضور روحانی در جلسه شورای امنیت ملل‌متحد به ریاست ترامپ تأکید کرده و نوشته است« دولت ایران نیز می‌تواند - در بالاترین سطح - در جلسه‌یی که دونالد ترامپ اداره خواهد کرد شرکت کرده و مواضع سلبی و ایجابی خود را به تأثیرگذارترین شکل بیان نماید. این بدین معنی است که ایران می‌تواند از فرصت استفاده کرده و این جلسه را به جلسه مؤاخذه آمریکا در مورد نقض برجام، نقض قطعنامه ۲۲۳۱، اخلال در نظام حقوق بین‌الملل، بی‌اعتبارسازی و تعرض به ساحت نهاد‌های بین‌المللی، نقض اصول و قواعد مربوط به مذاکره و انعقاد معاهدات بین‌المللی و همچنین به‌کارگیری تحریم‌های غیرقانونی «فرامرزی» - که در مورد تک‌تک آنها اجماع وسیعی در سطح بین‌المللی وجود دارد - تبدیل کند». این مقاله در انتها تأکید کرده است« جا دارد در داخل کشور از هم‌اکنون در مورد چگونگی بهره‌برداری از این فرصت طلایی گفتگو شود».
حمله به حامیان دولت روحانی موضوع مشترک روزنامه‌های باند خامنه‌ای است.
کیهان در یادداشت روزش حامیان دولت، روحانی و باندش و موضوع برجام و بسته اروپایی را به یک سیخ کشیده و از جمله نوشته است« سخنرانی‌ها، یادداشتها و موضع‌گیریهای برخی جریانهای سیاسی نزدیک به دولت نشان می‌دهد، آنها به هیچ‌وجه قصد ندارند مسئولیت وضعی که دولت را گرفتار آن کرده‌اند برعهده بگیرند، بنابراین تلاش زیادی را آغاز کرده‌اند که القاء نمایند «همه» مقصرند. اما در پایان مواضع و یادداشت‌هایشان این «همه» را رفته‌رفته از خود دور و به سپاه، بسیج، مداح، مساجد، مردم، هیئت‌های مذهبی، شورای نگهبان، نظارت استصوابی و به هر آنچه غیراز خود! نزدیک می‌کنند».بعد از این مقدمه نیشی به شورای نگهبان خامنه‌ای زده و بلافاصله دولت را هدف گرفته و نوشته است« اگر چه شورای نگهبان هم بی‌تقصیر نیست و با تأیید صلاحیت چنین افرادی، مرتکب خطا شده است!
علاوه بر این جریانهای بی‌صلاحیت سیاسی، رفتار و عملکرد دولت هم در چنین اوضاعی برای بسیاری قابل هضم نیست چرا که این رفتار و عملکرد شبیه رفتار افراد منفعل، مات و مبهوت است». کیهان خامنه‌ای در ادامه با اشاره به شرایطی بحرانی روزگاری که ناگزیر از خوردن زهر هسته‌یی و رفتن به پای میز مذاکره شدند نوشته است«شرایط اقتصادی و فضای امروز بی‌شباهت به آن روز نیست. اوضاع اقتصادی البته بدتر از آن روز است. این بار نه با آن صراحت گفته می‌شود باید رفت و با ترامپ مذاکره کرد، اف.ای.تی‌اف را در مجلس تصویب و بر سر موشکهایمان نیز معامله کرد. برجام‌های ۲و ۳و...
شاید -تأکید می‌شود شاید- علت بی‌عملی دولت تلاش نفوذی‌ها و آدرس دادن غلط آنها به دولت با هدف واداشتن مردم به پذیرش مذاکرات مجدد با حریف باشد. ممکن است برخی اطرافیان دولت با خود این‌طور محاسبه کرده باشند که اگر دلار به ۲۰هزار تومان برسد و تورم و گرانی و فساد کمر مردم را بشکند، نظام مجبور خواهد شد تن به مذاکره بدهد! نشانه‌هایی نیز برای این فرضیه می‌توان پیدا کرد. مهم‌ترین این نشانه‌ها، همین بی‌عملی است که همه به آن اذعان دارند...».
جوان ارگان بسیج هم روحانی و باندش را برای اصرار بر مذاکره جویی مورد حمله قرار داده و از جمله نوشته است:« برخی چهره‌های سیاسی و رسانه‌یی در جهت‌گیریهای تحلیلی و جهت‌دهی‌های القایی خود، کشور‌های اروپایی مدعی حفظ برجام را مدعی ناجی جلوه داده و خواسته یا ناخواسته شرطی‌سازی جامعه را به برجام اروپایی مشابه برجام آمریکایی تولید و تقویت می‌کنند».
وطن امروز از باند دلواپسان خامنه‌ای با اشاره به اظهارات عراقچی که گفت اگر بعد از ۱۳آبان امکان فروش نفت برای رژیم باشد باقی ماندن در برجام را مورد بررسی قرار می‌دیم نوشته است:« این اظهارات عجیب معاون وزیر امور خارجه در حالی است که پیش از این بارها کارشناسان درباره حربه و تله اروپا برای به تأخیر انداختن ارائه ساز و کارهای اجرایی تضمین تا ۱۳ آبان‌ماه، یعنی زمان اعمال تحریم‌های بانکی و نفتی آمریکا علیه ایران هشدار داده بودند». و در ادامه بن‌بست نظام در باتلاق برجام را به گردن باند روحانی انداخته و افزوده است:« نکته خطرناک‌تر در اظهارات عراقچی آنجاست که او گفته است حتی در صورتی که پس از ۱۳ آبان و بازگشت تحریم‌های آمریکا، بتوانیم نفت بفروشیم، ایران هم‌چنان در برجام حضور خواهد داشت. این به‌معنای آن است که وزارت امور خارجه دولت حسن روحانی، حضور در برجام را به سطح نازل فروش محدود نفت ایران مشروط کرده است! به عبارتی بر اساس اظهارات عراقچی، دولت روحانی می‌گوید حتی اگر بتواند مقداری نفت بفروشد؛ باز هم در برجام خواهد ماند! این سیر تنزل دولت روحانی درباره میزان پایبندی طرف مقابل به مفاد برجام حیرت‌آور است»، وطن امروز در ادامه این مطلب سؤال می‌کند:« آیا با این موضع عراقچی که در واقع فاش‌کننده موضع دولت روحانی در مذاکره با اروپاست؛ می‌توان امیدی به ارائه تضمینهای محکم از سوی اروپا و ارائه راه‌کارهای عملیاتی پایبندی اروپا به مفاد برجام داشت؟».
در روزنامه‌های هر دو باند حاکم دود و دم حول بسته‌های حمایتی دولت زیاد است. و تیترهای رنگارنگی را به آن اختصاص داده‌اند. مثلاً آرمان نوشته است:« نوبخت: ۵بسته و ۱۲برنامه معیشتی برای گذر از بحران» و جوان از باند خامنه‌ای در بالای صفحه اولش تیتر درشت‌زده که « ۳۰هزار میلیارد تومان برای ۵بسته و ۱۲برنامه معیشتی». این جو سازیها در حالی است که جهان صنعت در مطلبی با عنوان «» اذعان کرده است« اگر قرار باشد بازار اقتصادی هم‌چنان بر این مسیر پیش رود و بخواهد هر روز به افزایش قیمت‌هایش ادامه دهد، دیگر نه بسته‌های حمایتی دولت می‌تواند سفره معیشتی مردم را پر کند و نه ابزارهای سیاستی دولت قادر به کنترل قیمت‌های بازار خواهد بود؛ تنها باید منتظر بمانیم تا ببینیم نزدیک شدن به روزهای تحریم چه بر سر قیمتها و بازار اقتصادی‌مان خواهد آورد!».
