توفان در راه است! یک انفجار بزرگ اجتماعی در کمین است. ارتش گرسنگان آمادهٔ قیام است! برای هر اقدامی فردا خیلی دیر است!
این عبارات و دهها عبارت دیگر نظیر آن ورد زبان مقامها و مهره‌های رژیم است و رسانه‌های حکومتی را پر کرده است.
اما در مقابل این هشدارها هیچ‌کس نیست که جز فرافکنی به باند رقیب و کلی‌گویی و شعار راه‌حلی ارائه دهد.
و همین مهره‌ها و رسانه‌ها صراحتاً اعتراف می‌کنند که «نظام دچار سردرگمی است و نمی‌داند چه تصمیمی بگیرد» و این در حالی است که موعد برقراری سخت‌ترین تحریم‌ها نیز در راه است.
با توجه با شرایط دشواری که نظام آخوندی در زمینه بین‌المللی و منطقهیی و داخلی با آن مواجه می‌باشد، حسن عابدی جعفری، وزیر اسبق بازرگانی رژیم، می‌گوید: «وقتی در منطقهیی گردباد بسیار شدیدی می‌آید، ساکنان منطقه پنجره‌ٔ خانه‌های خود را تخته‌کوبی می‌کنند چرا که گردباد همه چیز را به‌هم‌می‌ریزد. پیش‌بینی می‌شود که تحریم‌هایی که در پیش داریم، بسیار شدید باشد نمی‌توانیم و نباید بنشینیم که تحریم اتفاق بیفتد و بعد بگوییم که چه باید کرد؟ مجموعه اداری و بوروکراتیک کشور جواب این تحریم را نمی‌دهد».
این مهره حکومتی به شرایط توفانی پیش روی اشاره می‌کند و توصیه می‌کند که باید برای این شرایط توفانی آماده شویم: «امروز باید شاهد باشیم که دولت چگونه مردم را برای رفتن داخل این توفان آماده می‌کند؟».(خبرگزاری ایلنا ۱۹تیر ۹۷)
یوسف مولایی یکی از عناصر وابسته به باند روحانی هم نگران این است مشکلات به «حوزه امنیتی سرریز» کند که در این‌صورت: «در آینده احتمال به خطر افتادن حاکمیت وجود دارد».(سایت دیپلوماسی ایران ۱۸تیر ۹۷)
سایت خبرآنلاین ۱۸تیر ۹۷ هم ضمن اشاره به خطیر بودن شرایط موجود برای رژیم به دولت روحانی پیشنهاد «اصلاحات گسترده اقتصادی» می‌دهد، زیرا «هر گونه تأخیر در اصلاح سیاستهای اقتصادی می‌تواند عواقب جبران‌ناپذیری به همراه داشته باشد» و می‌تواند به تشدید نارضایتی و بی‌اعتمادی بیشتر مردم منجر شود» که در این صورت «عواقبی بسیار پرهزینه و مخرب‌تر به‌دنبال داشته باشد».
اما نگرانی اصلی را سایت راه دانا ۱۸تیر ۹۷ ابراز می‌کند آنجا که می‌نویسد: «سه‌قوه تدبیر نکنند، فشار اقتصادی بیشتر می‌شود. متأسفانه اگر کوچکترین اعتراضی در کشور شکل بگیرد، بلافاصله جریان اعتراضات در دست مجاهدین قرار می‌گیرد».
به‌رغم هراس مهره‌ها و رسانه‌های رژیم از زلزله و توفان در راه و قیام ناگزیری که در تقدیر است، از آنجا که حاکمیت آخوندی عاجز از ارائه هر گونه راه‌حل عملی برای حل مصائب و مشکلات عظیم مردم است، وحشت و نگرانی‌اش از زلزله در راه مضاعف می‌شود.
زلزله‌هایی که سال گذشته پاسدار محمدرضا یزدی، سرکرده سپاه پاسداران ضد محمد رسول‌الله، در تهران از وقوع آنها خبر داد(خبرگزاری مهر۱۹آذر ۹۷) و ۲هفته بعد در قیام دیماه ۹۶ مردم ایران به‌وقوع پیوست.
از آن زمان نیز گسترش شعله‌های سرکش قیام، در جای‌جای ایران ادامه دارد؛ در کازرون، تهران، خرمشهر و اهواز و برازجان و... و این نشان می‌دهد که مردم با این رژیم به نقطه‌ٔ بازگشت‌ناپذیری رسیده‌اند که دیگر هرگز به کمتر از براندازی آن راضی نخواهند بود و به‌عینه دیده می‌شود که فرهنگ براندازانه و شعارهای سرنگونی‌طلبانه در شهرهای شورشی روزبه‌روز رشد کرده و گسترش بیشتری پیدا می‌کند.
از آنجا که رژیم می‌داند صاحب و پیشتاز این شعار و مسیر(سرنگونی) مجاهدین خلق می‌باشند، مرتباً هراسش را نسبت به فعالیتهای سازمان مجاهدین خلق ایران، ارتش آزادیبخش ملی و کانونهای شورشی با عباراتی از این دست ابراز می‌دارد: «متأسفانه اگر کوچکترین اعتراضی در کشور شکل بگیرد، بلافاصله جریان اعتراضات در دست مجاهدین قرار می‌گیرد».
